Jeugdvoetbal-flitsen.
3
„deskundigen" spraken in die tijd van „niet passen in het
systeem, mentaliteit en zo". Niettegenstaande deze deskundig
heid is Abe er toch gekomenen hoe! Een kasstuk, enfant
chéri van het publiek eneen vette kluif, een „headliner"
voor onze vrienden, de voetbalexperts, 't Kan verkeren, of
zo de wind waait
Rinus Michels en Cor v. d. Hart werden gekozen voor jeugd-
elftallen. 't Schijnt niet slecht geweest te zijn. Van Dijk en
Stoffelen speelden mee in bondselftallen. Volgens de pers was
het niet groots, 't Zal wel kloppen.
Unitas vierde een jubileum (van deze plaats alsnog onze
felicitaties, Unitassers) en nodigde ons uit om een erewedstrijd
tegen Willem II te spelen. Wij kwamen graag, vierden het
feest lustig mee en wonnen en passant, geflatteerd, met 50.
Collega J. Schoevaart vertelt elders in dit blad over dit ge
beuren.
South Liverpool, een z.g. non-league-club, was gedurende
de Pinksterdagen te gast bij Z.F.C. Zij wilde wel tegen ons een
partijtje sparren en dies kwamen Zaterdag 15 Mei de voetbal
shirts weer uit de kamferballen. Per slot van rekening zijn
wij „in", als er iets te leren valt. In 't begin leek het er op. De
Engelsen speelden vlot, hielden de bal goed laag, gaven afge
meten korte en lange passes, kortom, demonstreerden het
bekende profspelletje, maar dat bleek later hadden ook
de „toetjes" (uitdrukking Adé) meegebracht. Dat begon toen
de stand 11 geworden was. Guus had ons de leiding ge
geven. Een aardige combinatie werkte hij af met een schot,
dat feitelijk mislukte, maar waar de doelman net niet bij kon.
Onder groot enthousiasme hunnerzijds iets eigenaardigs
voor toerende profs werd het spoedig gelijk en toen begon
het feest. Het spel werd harder en de eerste Engelse „toetjes"
werden uitgedeeld. Joop Stoffelen kreeg de primeur, keek eens
vergevingsgezind naar de uitdeler, maar had bij het tweede
iets van „nou moe" in zijn verwonderde blikken. Na de derde
unfaire peut wist hij precies hoe laat of het was en waren ook
de andere spelers gealarmeerd. Het mooie was er af. en werd
het meer s.o.s.-voetbal. Vooral na de rust, toen ons toch heus
niet groots spelend elftal sterk in de meerderheid was. Het
eerste kwartier na halftime had de Liverpool-verdediging het
dan ook knap druk. 't Leverde ons niets op en zoals het meer
gaat, bij een knappe aanval werd het 21 voor onze nieuwe
relatie. Grote vreugde in het Engelse kamp. Later hoorden
wij, dat de Liverpool-spelers niet veel van deze wedstrijd had
den verwacht, zij hadden zoveel van en over ons gehoord, dat
zij overeen gekomen waren de huid maar zo duur mogelijk te
verkopen. Vandaar hun enthousiasme bij de doelpunten. Uit
de brand ben je er mee, met die vooruit gelopen roeip. Voort
aan maar rekening mee houden. Na dit doelpunt werd de geest
pas goed vaardig over ons elftal. De „toetjes" smaakten niet
meer en werden naarstig teruggegeven. Scheidsrechter Crab-
bendam vond het schijnbaar ook niks leuk meer en ging een
straffer deuntje fluiten. Bob Smith kreeg werk aan de winkel
en de „Engelsman met de spons" ervoer, dat hij niet voor de
flauwe kul naar Holland was gekomen. Toen het 22 gewor
den was een uitgekookte combinatie tussen Bruins en
v. d. Hoeven besloot Gerard met een hard schot stonden
de gezichten grimmig.
Fischer en de linksback dachten van elkander het hunne,
Janie v. d. Veen ging groggy, de rechtsbuiten van Liverpool
lag na een botsing met Ter Horst, languit in het gras naar
iets onbestemds te zoeken en de abonné's op de tribunes deel
den zeer luidruchtig mede, wat zij op het hart hadden. Tussen
de pauzes door trapte een back de bal van (achter?) de doel
lijn weg, dreunde Michels een voor de doelman onbereikbare
kopbal tegen de lat en schoot Stoffelen de terugspringende
bal enorm hard tegen een Engels been aan, welks eigenaar
kreunend grimassen ging trekken. Ondertussen zwijnden wij
ook nogal eens was voor de rust reeds een paar maal
gebeurd maar de weer uitstekend spelende Janie, in de
tweede helft goed gesteund door Jan en Karei, zette steeds
Bruins en Drager aan het werk.
Bruins, met zijn body van gewapend beton, had maling aan
peuten en duwen, wrong zich soms langs twee, drie spelers
heen, doch kreeg helaas geen kans meer, de bal in het net te
jagen. Ook zijn buurlui zagen er geen kans toe en zo zou de
strijd in 22 zijn geëindigd, als één minuut voor tijd een
Engelse uitval geen doelpunt had opgeleverd. Het gebeurde
echter wel en zo werd dit waardeloze oefenpartijtje een 23
nederlaag.
Waardeloos oefenpartijtje, een andere benaming kunnen wij
het niet geven. Jammer, want er zitten in dit South Liverpool-
team toch enkele zeer behoorlijke voetballers, waarvan, bij
normaal spel, wel iets te leren valt. Zij nog vermeld, dat
Leentvaar zijn doel zeer behoorlijk heeft verdedigd en v. d.
Hoeven een best spelletje liet zien.
Van het reserve-voetbal valt niet veel meer te vermelden,
't Is voor dit seizoen weer gebeurd. Ajax 5 behaalde het kam
pioenschap. D.W.S. 5 verloor met 71 en was door deze over
winning ons elftal voor A.D.E. uit Weesp onbereikbaar gewor
den. De namen van de spelers, die voor dit kampioenschap
zorg droegen, luiden:
L. van Zon
R. L. Saarloos C. J. Geelhysen
A. Kraan W. Prins T. de Jong
J. Rozeboom C. A. Welling W. Schoevaart
J. Neefjes A. H. Staubach
Onze felicitaties, luitjes!
Ajax 7 verloor de voor het kampioenschap zo belangrijke
wedstrijd tegen R.K.A.V.I.C. 2 met liefst 04 en zal, als deze
club haar resterende wedstrijden wint, een beslissingswedstrijd
moeten spelen. Verder werden er nog enige vriendschappelijke
wedstrijden gespeeld en verwijzen wij hiervoor naar de uit
slagen-lijsten.
BROWN.
Nog een paar competitie- en bekerwedstrijden, dan zit voor
de meeste jeugd-elftallen het seizoen 19471948 er weer op.
Tot zes Juni blijven enkele teams nog in touw, daar Zeeburgia,
't Gooi en Baarn ons uitnodigden voor hun jeugdvoetbal
festijnen. Juniores 1 gaan naar Zeeburgia en 't Gooi, juniores
2, adspiranten 1 en 5 naar Baarn. Op 15 Augustus, openings
dag van het nieuwe seizoen, doen de juniores 1 mee aan het
tournooi van D.F.C. te Dordrecht, om een week later te
Deventer bij Go Ahead de verleden jaar gewonnen beker te
komen verdedigen. Zondag 30 Mei houden wij ons eigen tour
nooi om de „Insulinde Cup", zodat onze jongens nog wel het
een en ander voor de boeg hebben. Om te beginnen zullen wij
de uitverkorenen maar vast veel plezier en succes toewensen.
Dat zij de naam van onze club hoog houden, spreekt vanzelf.
Ondertussen hebben adspiranten 5 en 1 al een tournooi achter
de rug. Blauw Wit hield 25 April en 2 Mei een goed geslaagd
adspiranten-tournooi. Onze vijfde elftallers bereikten door
overwinningen op Haarlem (30), U.V.V. (20) en Vole-
wijckers (10) de finale. Feijenoord werd nummer één van
de andere groep en zo ging de eindstrijd dus tussen Amster
dam en Rotterdam. De match eindigde in een gelijk spel
(00) en moesten strafschoppen dus uitmaken, wie de eerste
prijs in ontvangst mocht nemen. Feijenoord was de gelukkige
en ging met de Ibrste prijs schoot.
Adspiranten 1 bracht het niet zo ver. Nog vermoeid van de
reis naar Engeland (waar is het beloofde verslag gebleven,
Hans?) bleven de „Internationals" ver onder hun kunnen en
werden door een nederlaag tegen Z.F.C. (01) uitgeschakeld.
Wel werd de wedstrijd tegen Heerenveen met 32 gewonnen,
doch dat was niet voldoende en ging het feest voor onze
jongens verder niet door. Aan Blauw Wit onze dank voor de
prettige dagen.
Wat het kampioenschap betreft, staat dit elftal er uitste
kend voor. Met nog twee wedstrijden te spelen «en drie punten
voorsprong, ligt het kampioenschap voor het grijpen. Als dit
blad uitkomt, is de operatie misschien al gebeurd. Jongens,
laat de kans niet glippen, Succes!
Adspiranten 5 boekte in het Spartaan-tournooi niet zo'n
groot succes. O.S.V. (20) en H.V.C. (10) werden geklopt,
maar A.F.C. won van onze knapen met 21 en toen was het
verhaal uit. Ook de Spartanen onze dank voor de gezellige
dag.
Wat de bekerwedstrijden betreft, zijn, met uitzondering van
adspiranten 7, nog al onze jeugd-elftallen in de strijd en heeft
adspiranten 1 de finale bereikt. Goed zo, boys! Verder geen
belangrijke wapenfeiten meer te vermelden en dus einde van
de jeugdflitsen.
BROWN.
