2
Blauw Wit had niets omhanden en daar wij aan hetzelfde
euvel mank gingen, besloten de vroede vaderen van beide
clubs, de eerste elftallen een vriendschappelijk partijtje te
laten baltrappen. Twintig-duizend Amsterdamse voetbal-aan
bidders vonden dat een reuze idee en trokken in drommen
naar Dick Bessem's arena. Zij hebben waar voor hun geld
gehad, d.w.z. Blauw Wit-waar, want wat onze jongens ten
beste gaven, was nu niet bepaald van de bovenste plank. Er
zou een nieuw systeem, of een nieuw-oud-systeem op tafel
worden gelegd, daar het hutspot-spelletje van het gepasseerde
seizoen aan de kant moest.
Het is geen daverend succes geworden. Integendeel, de
Blauw Witters vonden in no time het antwoord op dit vol
gens collega Adé Franse bazar, merk „entree libre",
systeem. De stadionploeg, een mixture van oud-gedienden en
vurige jonge knapen, speelde alsof er een kampioenschap viel
te verdienen en nam in de kortst mogelijke tijd een 30 voor
sprong. Van der Veen vond dat al te mal, zette de slinger
er werd n.l. getracht „slingerback" te spelen stop en toen
ging het gelijk op. Blauw Wit scoorde nog tweemaal en Karei
ter Horst veegde de hatelijke nul van het bord.
Aldus verloren wij dit oefenpartijtje, waarbij Theo Brok-
mann een sleutelbeen brak beterschap, Theo! met 15.
Een sportkrant-mijnheer wilde vreselijk deskundig zijn en
schreef zoiets van: „de droom van vele Ajacieden werd ein
delijk werkelijkheid. Ajax speelde n.l. weer met aanvallende
spil, doch, ha, ha, ha, 't werd een nachtmerrie."
Was ie even goed! Alleen is het jammer voor deze sport
krant-mijnheer, dat er tussen slingerback en aanvallende spil
een paar straten verschil ligt, maar daar moet je verstand
van hebben en laten wij eerlijk zijn er zijn bitter weinig
sportkrant-mijnheren, die verstand van voetballen hebben.
Joop Stoffelen was de enige Ajacied, die voor het Neder
lands elftal, dat tegen België speelde, in aanmerking kwam.
Alsnog onze felicitaties, Joop! Van de vier Ajacieden, die
tegen Zwitserland speelden, bleef er dus slechts één in de
gratie, de drie resterende clubgenoten kregen hun congé. Dat
was logisch, want gezien de prestaties gedurende het gepas
seerde seizoen, was hun verkiezing een heel grote verrassing.
Van onze clubgenoten kwam o.i. alleen wij zouden niet
gaarne willen beweren, dat hij er bij had moeten zijn Jan
Potharst in aanmerking, want Jan was één der weinige
Ajacieden, die dit seizoen goed voor de dag kwam. Wij hebben
echter geen stem in het kapittel, hetgeen in verband met onze
systeem-adoratie maar goed is.
Over systeem gesproken.
In de Northern Edition van „Reynolds News" van 1 Februari
1948 lazen wij de geschiedenis van Matthew Busby, de be
roemde manager van Manchester United. Het slot van dit
artikel luidde:
„United, I think, will win the Cup, for Busby's schemes
should continue the sparkling style they have cultivated.
The attacking play of the Old Trafford team is a triumph
for the new-old school of thought which does not favour the
Arsenal, Burnley schemes."
En in de Sunday Chronicle van November 1947, zegt Mr.
W. R. Mitchell, uit Buenos Aires, een vriend van Lord Burgh-
ley: „The stopper centre-half I see everywhere in Britain
would not be tolerated in the Argentine. Crowds would not
watch such play." (In het Ajax-Nieuws schreef „Vlokkie"
destijds ook al in die geest.)
EnneS.S.S. moet toch het Mooiste, Intelligentste en
Sterkste zijn. Lust U nog peultjes Wij niet.
De heer J. C. van Nellen, oud-international en thans trainer
van D.H.C., Delft, ook niet, die is glad tegen. Hij schrijft in de
D.H.C.-kroniek o.a.: „omdat geen enkele Hollandse speler een
systeem ligt. Hij laat zich geen dwangbuis aanleggen, hij wil
vrij zijn, hij leert zijn systeemlesje nooit en te nimmer. En
moet hij z'n lesje toch leren, dan maakt hij er een afbraak
systeem van."
In „De Feyenoorder" vraagt zich ook al een redacteur af,
of door „het systeem" Feyenoord's kampioenschap niet de
mist in ging. Hij gelooft, dat de Feyenoorders er niet geschikt
voor zijn. Zonde en jammer voor de „deskundigen" van de
krant, U weet wel, die vonden het zo mooi, intelligent en sterk.
H.B.S. gaat ook „stopperen". Wij hebben het gelezen. Het
stond dik omlijnd. Er stond ook bij, dat het zo „sneu" voor
„Katjong" is. „Katjong" is de man, die „de gouden draad", het
prachtige gedenkboek van H.B.S., schreef. Hij schreef dit
boek met verstand en kennis van zaken. Voor hem is het
„sneu", dat H.B.S. gaat stopperen. Hoe zo? Een „fijnbe
snaarde" sportjournalist moet dat geweest zijn, die zo sportief
uit de hoek kwam. En dan te bedenken, dat wij dergelijke
„sportlieden" nog gratis een plaats op onze tribunes geven.
Vijf en twintig jaar geleden, toen wij voor het eerst West
Ham United, Derby, Bolton etc., bij ons te gast hadden, keken
wij onze ogen uit. Dat was nog eens voetbal. Wat een balbe
handeling, een lichaamsbeheersing, een positiekiezen, een
techniek, etc. Wij dachten, dat wij er iets van kenden Ajax
trapte in die tijd toch een best balletje sloegen, door heel
hard werken, niet eens zo'n beroerd figuur, maarlagen
toch ver bij deze „grootmeesters" achter.
En nu, vijf en twintig jaar later. „Deskundigen" steken over
naar Engeland. Kijken hun ogen uit. Wat een voetbal, wat een
voetbal! Systeem, mijnheer, systeem!
Eind 1945 kwam Jack Reynolds terug uit Engeland en
vertelde ons, dat het peil van het Engelse voetbalvijftig
procent lager lag, dan het voor-oorlogse en dat het wel tot
1950 zou duren, eer weer een behoorlijk niveau werd bereikt.
Onze nieuwe trainer, Bob Smith, kwam einde 1947 naar Hol
land enbevestigde Jack's mening. „Deskundigen" steken
over naar Engeland. Kijken hun ogen uit naar vstopperspil"-
spelende grootmeesters. Wat een voetbal, wat een voetbal!
Maar als diezelfde grootmeesters nu eens een, om in „des
kundige" stijl te blijven, 'n orthodox partijtje weggaven, wat
dan? Zouden de „overstekers" dan zitten te gapen van ver
veling? Neen, duizendmaal neen. Zij zouden hun ogen uit
kijken, want meesterlijk voetbal werd hen dan voorgeschoteld.
Niet een of ander systeem maakt, of kan voetbal maken tot
een lust voor het oog, doch voetballers en geen baltrappers
maken het spel. Wij hebben het al eerder geschreven: goede
voetballers kunnen elk systeem spelen en goed ook, doch bal
trappers bereiken met en zonder systeem nooit iets. Men mag
eens een succesje boeken dan blazen de „deskundigen"
hoog van de toren en slaan zich op de borst maar na korte
tijd is het lied uit en valt er te lezen: „wij hebben de spelers
er niet meer voor", of „onze jongens concentreren zich niet
voldoende". Over concentratie gesproken. Wij lazen in een
clubblad, dat bij de training geen toeschouwers meer werden
toegelaten. Op het veld alleen de spelers, er omheen, niemand.
De spelers raken door het toekijken van clubaanhangers maar
uit hun concentratie. In een ander blad mogen geen verslagen
meer verschijnen van het eerste elftal. De spelers zijn de
mening toegedaan, dat de nabeschouwingen een ongunstige
invloed hebben op hun prestaties op het groene veld. Hoe
langer hoe gekker, zouden wij haast zeggen. Morgen lezen wij
misschien: speler Jansen mag niet meer naar z'n schoon
moeder en overmorgen: speler Pietersen niet meer naar zijn
werk. Allemaal vanwege de concentratie. Wij weten het, we
leven in een tijd van decadentie. Luister naar de radio, hoor
het jazz-gekrijs en crooner-gekreun, om van de misselijke
„geestigheden" maar te zwijgen. En nu dit! Verboden te
kijken, verboden te schrijven. Leve de sport en speciaal de
voetbalsport. Onze sigarenwinkelier zou zeggen: „nu moet je
es een keer ophouden.'
In clubblad nummer drie lezen wij steeds over een bepaalde
speler. Hij is de „super kei" uit het s.s.s.-verhaal, de enige
speler in Holland, die dit spelletje verstaat. In alle standen
wordt hij genomen, in alle jubeltonen bezongen. Lijkt ons wel
prettig voor zijn medespelers envan zijn voetbalvaders
ontzettend paedagogisch. Misschien is de „bewierookte" er
over enige jaren vreselijk dankbaar voor. De voetbalgeschiede
nis kent meer van die gevallen.
Abe Lenstra is dan toch eindelijk in de gratie gekomen.
Enige jaren geleden deugde hij niet voor het Nederlands elf
tal. Wij schreven toen in ons verslag van de kampioenswed
strijd Ajax^Heerenveen: „elf van deze Abe's met doelpunten-
hongerlaat Old Engeland dan gerust komen." De bekende
