M'n zieke zoon.
VOORN s Brandstof fenhand el Amst^am.z.
7
van waarlijk groot formaat. Klaas Lugthart doelpuntte twee
maal, zelf kopten de onrustig geworden Zwitsers eenmaal in
eigen doel (45) en voort ging het. Bennie, Gert kopten juist
over, Hennie schoot in handen van de keeper, Klaas deed een
pracht kans verloren gaan door de bal met de hand te spelen.
Maarwe vielen aan, steeds maar weer, totdat de Zwitsers
enkele uitvallen ondernamen en het spel weer meer verdeeld
raakte. Onze achterhoede weerde zich echter dapper. Tot de
gelijkmaker brachten we het helaas niet meer, doch we konden
tevreden zijn over ons zelf en dat schonk, met het hartelijke
applaus na afloop, grote voldoening.
De Ajax-meerderheid in de tweede wedstrijd tegen R.C. de
France geven de cijfers 73 voldoende aan. De Ajacieden wer
den niet tot grote inspanning gedwongen door de technisch
goed spelende Fransen, die echter een matige achterhoede en
een zelden tot schieten komende voorhoede hadden. Nog wat
nakeuvelen in de gezellige bar en daarna ging het weer naar
Krasnapolsky. Eten en daarna allen naar een cabaret in het
Leidseplein-theater. Om half twaalf in bed, met de gedachten
bij de gebeurtenissen van deze fijne dag.
Om kwart voor acht kondigde een klop op de deur de eerste
massage-klant aan en al spoedig was het druk op kamer 4.
Na het ontbijt hadden we een leuke boottocht op het pro
gramma staan door Amsterdams grachten en havens. Een
heerlijk voorjaarszonnetje maakte deze rondvaart tot een ware
genieting. Om twaalf uur terug in het hotel werd er gegeten
en daarna ten tweede male naar het veld getogen.
We hadden graag nog eens zo willen spelen als de dag ce
voren, doch de eerste wedstrijd had te veel van onze jongens
gevergd en het bleef dan ook bij een zeer matige vertoning,
waarin we met 21 er goed afkwamen tegen de Fransen, die
beter speelden dan daags te voren. Moeheid deed de fijne kan
tjes van het spel verloren gaan, zodat de wedstrijd nauwelijks
het aanzien waard was. Frans kreeg bergen werd te verzetten,
doch hij deed dit weer op zijn wilskrachtige manier. Vooral
Henk bleek een groot struikelblok voor de Fransen en aan hem
was het dan ook in ruime mate te danken, dat we onze voor
sprong konden behouden. Cees kreeg last van zijn knie en
stijfheid en Huib was er ook uit, zodat de voorhoede maar
weinig steun meer ontving. Tot krachtsprestaties was de jeugd
allerminst meer in staat en van ons aanvalsspel kwam dan
ook vrijwel niets terecht.
Wel kwamen wij door deze overwinning aan onze verdiende
derde prijs. Genoten hebben we nog van de uitstekende partij
voetbal tussen Biel en Ajax. Het is voor ons een zeer leerzaam
tournooi geweest; een viertal uiterst sportieve ontmoetingen
heeft ons door kijken en doen op een hoger plan gebracht. Het
is inderdaad een tournooi van echt voetbal geworden, waartoe
wij op tevredenstemmende wijze ons steentje hebben bijge
dragen.
Met een machtig diner, waar alle bestuurders en spelers van
de deelnemende ploegen aanzaten, werd dit ware voetbalfestijn
besloten. Er werd gesproken door de diverse voorzitters, de
prijzen werden uitgereikt, de scheidsrechters kregen een her
innering en alle deelnemers een prachtig geschenk.
Ajax met je Koolhaas, met je Elzenga, je Volkers en je vele
andere organisatoren van de bovenste plank, Ajax, jij hebt
getoond als gastheer en als sportief tegenstander een grote
club te zijn. Groot door je leiders, groot door je spelers, groot
door de wijze waarop je dit Paastournóoi hebt georganiseerd.
Onze jonge ploeg heeft zijn best gedaan. Wij hopen, dat je er
tevreden over zult zijn.* En terwijl wij trachten de kracht
van ons team nog hoger op te voeren, zal, wanneer wij ons
dankbaar deze prachtige dagen herinneren en dan zingen over
Groot Mokum, over Amsterdam, tevens de prettige gedachte
bij ons leven, een goed vriend te zijn van het waarlijk grote
Ajax!
In dit orgaan is tenslotte een woord van grote dank namens
alle deelnemers (sters) op zijn plaats aan het adres van onze
voorzitter, die zich in deze dagen voor ons allen zo heeft uit
gesloofd en ons Be Quick in de kring der bestuurderen van de
vier clubs zo uitstekend heeft vertegenwoordigd.
En of! Red. Ajax-Clubnieuws.
Een hoofdartikel, een feuilleton wat blief? een hele roman
zou ik over die zieke zoon van me kunnen vertellen. Ja, dat moet je
meemaken, dat een jongen van elf jaar een A jax-welp-adspirant welk
een schone titel!) ik zei dan, je moet méémaken, dat zo'n knaap vol
strekte bedrust wordt voorgeschreven. Ik schrijf hier geen medische
verhandeling ik waag het niet, de dokter tegen te spreken, maar als
ze vader in z'n hart hadden gekeken, dan had-ie gezegd: „die ziek?.
den ben ik dood!"
Enfin, als u m'n kletskoekje tot zover heeft gevolgd: de jongen was
dan ziek verklaard. De hele familie een beetje in de put je kan
nooit weten, wat dat worden zal en de knaap kreeg z'n bed beneden,
om maar vooral een rustige rust te genieten.
De eerste ochtend dat ik daar beneden kwam, was de patiënt
bezig. de piano te versjouwen! „M'n bal ligt er achter", verklaarde
hij. In de prille ochtend had hij zich vermaakt met „koppen-in-de-
kamer"
Zo, dat was het eerste begin. Er komt nog meer.
Want m'n zieke Ajax-adspirant-welp kreeg bezoek van vriendjes, die
eerst een beetje onwennig bij z'n bed zaten. Daar was Chrisje en Rudi
en weet ik veel hoe die knapen allemaal heten. Echte zoete jongetjes,
zoals ze daar bij die sponde zaten, nadat ze „meneer en mevrouw" eerst
netjes een handje hadden gegeven en hadden medegedeeld, dat ze
even naar Reggie kwamen kijken.
Maar dat deftige, ingetogen gedoe duurde niet lang. Chrisje vertelde:
„lk kwam voor de kool, jö ik gaf hem een loei en die keeper
wist niet wat-ie doen moest. Nou, één nul hè." M'n zoon knikte goed
keurend. Hij zag met welgevallen naar z'n druk-redenerende vrinden,
die even later al aan het demonstreren sloegen, hoe een andere bal in
de goal terecht kwam. Ze demonstreerden zó stevig, dat ze weldra
over de grond lagen te rollebollen en toen er nog een balletje bij te
pas kwam, deelde mijn vrouw heel tactisch mede, dat de heren werden
bedankt en dat ze een volgende keer maar eens terug moesten komen.
Ja, die zieke zoon. Hij kreeg er een knietje bij. Vader vond het een
gewoon voetbalknietje, maar dokter keek bedenkelijk hij punc-
teerde het geval hij liet ons een specialist raadplegen hij liet
foto's maken, het been werd in gips gezet móórd beenbeschermers
zei het jog enfin, heel serieus werd en wordt het geval behandeld,
totdat die dokter, net voor Pasen met de onverwachte vraag kwam:
„Zou jij morgen naar Ajax willen?"
Zo'n vraag moet je stellen aan een jongen, die ze eerst met man
en macht vier maanden in bed trachten te houden aan een jongen,
die zich zo gezond als een visje voelt. Hij keek de dokter eerst onder
zoekend aan. Meen je dat nou of néém je me? Toen hij zag, dat de
vraag ernstig was bedoeld, sprong hij op en \hinkelpinkelde onder de
ogen van de arts de kamer door. „Ik mag naaf Ajax ik mag naar
Ajax!"
Vader kreeg instructies. „Stelt U zich in verbinding met de E.H.B.O.
hij is toch invalide er zijn invalide-kaartjes. Praat er maar eens
over."
Zo trok ik die eerste Paasmorgen naar het stadion om bij het bestuur
m'n verhaal te doen zo ging ik aan de slag, om mijn zoon, die
met z'n gipsbeen toch eigenlijk niet ziek was, een prettige Paas te
bezorgen.
lk mag m'n verhaal hier niet te lang maken. De Ajax-bestuurderen
hadden volledig begrip voor de vreugde, die zij m'n adspirant-welp
konden verschaffen. Maarde formaliteitende belastingen.
Als de E.H.B.O.-man Grootenboer wou helpen Volkers had geen
bezwaren natuurlijk niet.
U heeft m'n zoon bij dat Paastournooi niet gezien V had wel
uiat anders om naar te kijken. Maar vooraan op de lage bankjes
voor de zittribune, heeft gedurende die vier wedstrijden m'n zieke
zoon gezeten na maanden voor het eerst in de buitenlucht
met stralende ogen het spel volgend. En zo af en toe keek hij heel
even om. Zat hij daar even fijn
Verdraaid veel meer dan van de wedstrijden, heb ik genoten van
de vreugde van die jongen: een gekooide vogel, die aan de vrijheid
rook. Ajax, houd je invaliden-plaatsen in ere!
Laat dit het slot zijn. Misschien huppelt m'n zieke zoon volgend
seizoen weer met z'n vriendjes mee ik hoop het maar. Doch ontvang
voor deze reis de welgemeende dank voor de vrolijke Paasdagen van
VLINDER.
Wie zijn nieuwe bonnen goed wil besteden, bestelt bij Vcpt. C. J» Hctgemctll
«T/v rvn bt/ n j na 2e Jan Steenstraat 30, Xel. 23606
