Rondom ons Paastournooi
een verhaal van voetbal., en vriendschap.
3
Het prachtige, door onze leden en donateurs geschonken
vrijheidsbeeld, dwong het bestuur min of meer in de richting
van een tournooi en bijna vanzelfsprekend werden de Paas
dagen benut om dit tournooi te doen plaatsvinden. Nu is het
organiseren van een dergelijk sportgebeuren niet bepaald een
peuleschil, vooral de deviezenmoeilijkheden vormen momenteel
een haast niet te nemen hindernis, maar ook deze werd ge
nomen. Jan Elzenga telefoneerde, correspondeerde en telegra
feerde, en na veel vijven en zessen waren de volgende clubs
bereid naar Amsterdam te komen. F.C. Biel, Racing Club de
France en Be Quick zegden hun medewerking toe, en wat
ons betreft kon dus het spul beginnen. Een paar kleinigheden
als kaartverkoop, passe-partouts, logies, prijzen, scheidsrech
ters, toestemming van de bond, een paar aardige trips, receptie,
prijsuitdeling etc. etc., och, dat loopt allemaal vanzelf, en zo
trokken Koolhaas en Elzenga reeds Donderdagmiddag naar
Maastricht om de zonen van Willem Teil bij eventuele grens-
moeilijkheden de helpende hand te bieden. Maar toen ze daar
's avonds te ongeveer twaalf uur arriveerden, was er in het
donkere Zuiden geen hotel meer te krijgen. Dat zijn zo van die
belevenissen, die in ons gastvrije Holland vroeger eenvoudig
niet voor kwamen, maar prettig zijn ze niet. Goede raad was
duur en al kan een nachtwandeling ook soms z'n bekoring
hebben, in de gegeven omstandigheden was het toch minder
aangenaam. Een late Zuidelijke broeder gaf hun de raad een
bezoek aan het politiebureau te brengen, maar helaasalle
cellen waren volgeboekt, en kondeh dus ook daar hun ver
moeide ledematen niet uitstrekken. Wel werd hun een stoel
aangeboden en zo, bij de warme kachel, werd de nacht door
gebracht. Enfin, dat was weer een creditpost voor de Ajax-kas
en je voelt je op zo'n ogenblik pas echt bestuurslid van een
grote vereniging. Met bijna twee uur vertraging kwam het
gezelschap in Mokum aan, waar het in Kras een goed ontbijt
vond met extra sterke koffie, die de heren dusdanig opmonter
de, dat het voorstel om het Rijksmuseum te gaan bezichtigen,
waarempel in goede aarde viel. Frits de Bruyn en meine
Wenigkeit bleken blijkbaar bekwame gidsen te zijn, de Zwit
sers waren vol lof over het gebodene en hadden geen ogen
genoeg, en dankbaarder publiek hebben wij nooit gehad. De
lunch gaf ons nieuwe krachten, en zo tramden wij 's middags
naar ons stadion. De thee stond daar al klaar en het was
voor ons een prettig gehoor de openlijke lofuitingen over ons
huis te vernemen. De goede stemming was al spoedig ge
vonden en er werden daar Tirolerliedjes ten beste gegeven,
zoals ik ze nog nooit op de gramofoonplaat hoorde.
Daar onze Franse voetbalvrienden moesten worden afge
haald, togen wij maar weer naar het Centraal-statïon, gelukkig
was de trein nu beter op tijd dan 's morgens en behoefden we
niet zolang te wachten. Ook hier was het goede contact en
waar het gehele gezelschap ook in Kras was ondergebracht,
werd het een gezellige en gezamelijke maaltijd. Voor Zater
dagmorgen hadden wij een extra lange'boottocht gearrangeerd
vriendelijk dank, De Waal, voor je bemiddeling die
enorm in de smaak viel. Amsterdam is toch wel een pracht -
stad. De grachten met de vele bruggen, de haven met de
prachtige zeekastelen als b.v. de Oranje en Johan de Wit, de
grote dokken en wat al niet meer, en dat alles overgoten met
een stralende zon, het kon werkelijk niet mooier en de vele
kiektoestellen klikten als maar door. Daar de Zwitsers en de
Fransen hadden verzocht om een half uurtje te trainen, gingen
wij nu per autocar naar ons veld, om tevens eens pols
hoogte te nemen, wat onze vrienden van de voetballerij kenden.
Dat viel best mee, vooral de Zwitsers vielen op door hun prach
tige clubdiscipline, zou ik het willen noemen, de Fransen
deden het naar hun aard wat vuriger, en hun trainer leek af
en toe de Vesuvius wel, maar dan in volle werking. We ge
bruikten op ons veld gezamelijk de lunch en de V.A.M.I. kan
die middag geen droog brood aan ons hebben verdiend. Jonge,
jonge, wat is daar gegeten, nee heus, die Hollandse keuken
blijkt nog zo slecht niet te zijn. Na de lunch stapten wij weer
in onze touringcar en via het Olympisch Stadion waar we
toch ook even een kijkje moesten nemen gingen wij naar
Volendam om de befaamde kledij te bewonderen.
Het landschap dat wij vlak en vervelend vinden werd
door de Zwitsers hogelijk gewaardeerd, een paar molens brach
ten de Fransen in vervoering, maar toen wij in Volendam
arriveerden, had het gezelschap geen ogen genoeg. Ze raakten
niet uitgekeken in Hotel Spaander en ze hadden gaarne
alle schilderijen gekocht, die daar aan de muur hangen, en de
bijna spreekwoordelijke foto, die wij altijd met een gezelschap
gaan maken, was ook nu weer het glansnummer. Wat is er
weer gelachen met die verkleedpartij op zolder, het was wer
kelijk niet mooi meer. Daar het intussen vrij laat was gewor
den, was er helaas geen tijd meer om even naar Marken over
te wippen en werd node de terugtocht aanvaard. Be Quick
kwam nu het gezelschap completeren en dat er een aardig
mondje buitenlands werd gesmoesd, wilt U zeker wel van mij
aannemen. Na het diner ging het gehele gezelschap naar de
bloemententoonstelling in de R.A.I., mijn pen is helaas niet bij
machte U ook maar bij benadering te schetsen hoe sprookjes
achtig mooi het daarbinnen is. Hopelijk is U zelf gaan kijken,
daar U iets moois gemist heeft, als U dat heeft overgeslagen.
En zo is het Zondag geworden en kunnen wij ons sport-
praatje beginnen. Het weer was vooruit besteld en als ooit
een opdracht prompt werd uitgevoerd, was dit nu het geval.
Wat zag alles er feestelijk uit in ons stadion, we maakten
werkelijk een prachtbeurt. Uit het met bijzondere zorg uit
gevoerde programma halen wij even het volgende stukje
proza van onze kroniek-schrijver, de heer J. Hoven, aan:
,,Met het huidige Paastournooi 1948 doet Ajax een waarde
volle historie herleven. De oude garde heeft zeker de prettigste
herinneringen aan vele prachtige Paastournooien op het oude
veld vóór de Kruislaan georganiseerd. Enkele malen is later
getracht een Paastournooi gezamelijk met Blauw Wit te orga
niseren en ook nu weer is dit denkbeeld geopperd, doch Ajax
heeft er de voorkeur aan gegeven, zelfstandig op te treden.
Onze Zwitserse en Franse vrienden in de onvermijdelijke Volendammer fotoshow.
