De Kerst-kienavond.
Iedere redactie weet, dat zij haar lezers geen groter genoe
gen kan doen dan eens 'n keertje onder elkaar „mot" te
maken.
En aangezien de nieuwe, met 2 veteranen verjongde redactie
haar lezers niets wil onthouden, zullen Jan Schoevaart en
ondergetekende de vulpennen kruisen. Als U het vorige club
blad goed hebt gelezen - en dat hebt U natuurlijk weet
U reeds uit welke hoek de wind gaat waaien. Uit de bar (re)
hoek. J.S. heeft het er naar gemaakt en tenslotte kan je een
kikker net zo lang pesten tot ie de sloot uitkomt. En als mijn
jeugdig-onstuimig verleden wordt opgerakeld, toen ik de
strijdbijl opgroef tegen de advertentie „Elke dag 'n glaasje"
in ons clubblad en J.S. me bovendien komt vertellen, dat in
onze eigen clubsoos op alle dagen meerdere glaasjes te koop
zullen zijn, ja, blijf dan maar eens rustig! Ik weet al vooruit,
dat ik weinig geestverwanten zal vinden en dat er als leider
van de oppositie voor mij geen droog brood te verdienen zal
zijn, maar het hele geval zo maar over m'n kant laten gaan,
dat is te veel.
In de goede ouwe tijd, toen ik nog aan cumulatie van be-
stuurs- en andere functies leed, stond ik te boek als 'n goeie
jongen, maar hij moest 'n slokkie lusten. Het eerste werd in
dividueel wel eens in twijfel getrokken, over het laatste waren
vrijwel allen het eens.
Enkele bestuursleden juichten m'n afwijking toe, maar deden
dat omdat er dan meer voor hun overschoot en tactici stelden
zich bij feestdiners en recepties naast mij op en bemachtigden
zo een dubbel portie.
Op de voorgrond gezegd, ik ben een verdraagzaam mens,
niet georganiseerd, dus om zo te zeggen 'n personalistische
anti-alcoholist en gun ieder mits geen onvervangbaar le
elftal-speler het recht zich te be- en desnoods te verdrinken
in het geestrijke vocht. Maar dat doet niets af aan het feit,
dat ik sport en alcohol aan elkaar tegenstrijdig acht en een
voetbalclub met eigen bar-met-vergunning geen stijl vind, net
zo min als destijds de Bols-reclame in ons clubblad. En de
opmerking van J.S., dat in onze krant ook reclames voor
kwamen voor al de heerlijkheden omwonden met papier of
Sumatra-dekblad en dat die óók de ausdauer (Zwitsers!) niet
ten goede komen, die opmerking is wat je noemt clean-offside.
Want als ik 10 grote penalen achter elkaar oprook, wordt ik
misschien wat bleker, maar zeker niet lastiger, dan ik nor
maal pleeg te zijn, zoek ik geen ruzie en ga niet zitten grienen
over 'n opoe, die 20 jaar geleden gestorven is. Hier in dit club
blad val ik Koning Alcohol aan als storend element in onze
omgang en bederver van ons genoegen.
Ik moet nu even ernstig worden. Stel U gerust, dat duurt
bij mij nooit lang. Ik ga ook geen pricipiëel betoog houden, dat
heeft geen zin. Ik heb mijn jeugd gesleten midden in een
arbeidersbuurt en in een tijd, dat het drankmisbruik een ern
stig ^gevaar voor de volksgezondheid was en die toestanden
kan ik U niet vertellen en U kunt ze niet begrijpen. Waar ik
voor pleit is, dat U Uw eigen en andermans plezier niet be
derft. Bij het laatste feestdiner van de bordjesclub had één
der deelnemers klaarblijkelijk een grote achterstand op het
gebied van „Elke dag één glaasje" ingehaald en kotste tussen
de Hors d'oeuvre en de soep, zichzelf en z'n omgeving onder.
Nu kunt U het misschien overdreven vinden, maar zoiets
vind ik niet prettig. Niet voor hemzelf en ook niet voor z'n
buurlui, die hem twee of drie keer evacueerden naar een oord,
dat voor zijn doeleinden betere accommodatie bood.
Stel daar tegenover de onvergetelijke avond in Nijmegen,
toen Ajax N.E.C. genekt had met 60 en het overgrote deel
van onze eerste elftallers hun eerste kampioenschap van
Nederland vierden. De wedstrijd was laat gespeeld en de ge
legenheid tot borrelen vóór het diner, kort. Wat hebben we
toen een leut gehad. De ingenomen drankjes hadden alleen de
zwijgzamen wat bespraakt en de schuchteren wat overmoedig
gemaakt. Er waren geen on-frisse taferelen en geen enkele
ruzie. Alleen echte Amsterdamse Ajax-gijn. Dus, vrienden, nog
één opmerking over de bar: maak het niet tè bar.
Beste Adé,
Zie je nou wel, daar heb je het gedonder in de glazen al.
Toen ik in alle onschuld m'n stukske over ons moord-barretje
neerpende, kon ik niet denken, dat ik hier m'n mede-redacteur
zoals hij zelf schrijft de sloot uitpestte. Nu kunt U mak
kelijk zeggen, nou, als hem dat niet bevalt, schop hem er
dan maar weer in, nee, zo gemakkelijk is het nu ook weer
niet. Toen wij, ik weet niet precies hoeveel jaar geleden, beiden
deel uit maakten van „Het bestoer", zaten wij elkaar wel
eens meer „figuurlijk" in de haren. Maar beiden hielden we
en dat doen wij nu nog van fair play, zodat Adé van mij
moet aannemen, dat het nooit in mijn bedoeling heeft gelegen
hem van „achteren" aan te vallen, om in voetbalstijl te blijven.
En verder valt er eigenlijk niet zo heel veel te expliceren.
Natuurlijk ben je hopeloos inconsequent, als je Koning
Alcohol met alle kracht aanvalt en Mijnheer Nicotine maar
rustig laat tippelen. Ik kan het toch waarachtig niet helpen,
dat je blijkbaar wèl aan de nicotine verslaafd bent. Sodeme-
rammel, tien penalen achter elkaar, een lucratief baantje heeft
mijnheer hoor, en dat durft tegen mij te zeggen, dat hij
nooit zwart doet. Enfindat is weer een illusie armer. Maar
d&t zeg ik je, voor de ausdauer is èn het roken èn het drinken
funest, als je daar maar acte van neemt, en eerlijk gezegd
had ik er de vorige maal óók nog „Trijntje" bij willen zetten,
maardat durfde ik niet goed. Tenslotte vertegenwoordigen
wij een net clubblad en de „Grietjes" zijn soms zo gauw op
hun roodgelakte teentjes getrapt.
En nu even ernstig. Net zo ernstig als die dame, die aard
appelen zat te schillen, en wier man juist in een kroegje was
overleden. Een goede vriend zou de „weduwe" langzaam op dit
droeve gebeuren voorbereiden, en hij meende hierin wonder
wel geslaagd te zijn. Tenminste, zij hield resoluut op met
piepers te jassen en zei, als Dolf hij heette toevallig ook
Adolf net als jij - als Dolf dan toch naar de eeuwige jacht
velden verhuisd is, dan heb ik aardappelen genoeg geschild. Ja,
dat plaatselijke incident tijdens dat diner van onze bordjesclub
was ellendig, ik heb trouwens altijd gezegd, dat onze „Ruïne"
te poreus is. Dat is ten slotte geen drinken meer, maar ik ge
loof, dat die vrijer in kwestie te weinig belasting had betaald
en op deze wijze met „Vadertje Staat" in het reine wilde
kommen. Ik heb eens bij een diner ook helaas van onze club
meegemaakt, dat een spreker boven op de feestdis klom en
zó zwamde, dat wij zijn schoenen op tafel uittrokken, en hij
met ieder been afzonderlijk in een bord groentensoep stond.
En maar doorpraten, jongens, christene ziele wat een moord-
speech was dat. En toen hij eindelijk z'n hart had gelucht en
moeizaam van de tafel klom hij had tussen twee haakjes
zulke knollen van gaten in z'n zije sokken en z'n voeten waren
minstens in drie weken niet gewassen was z'n biefstuk met
doperwtjes enz. koud geworden en lustte ze niet meer. Toen
hebben wij in arren moede dat kostelijke eten maar in z'n
smoking-jasje gedeponeerd, per saldo was het toch echt van
hem. Ja, ja, die drank, daar is al wat ellende uit voortgevloeid.
Maar ik zweer je, dat, als ons barretje ooit aanleiding mocht
geven tot dergelijke tonelen, ik absoluut mijn veto zal geven -
ik heb per saldo maar één stem dat ding voor minstens drie
dagen te sluiten. Want het moet toch wel een flinke kater
zijn, als ie dan niet verdwenen is.
J. S.
Géén training op 23, 24 en 31 December. Zulks in verband
met Kienavond, Kerstfeest en Oudejaarsavond.
De clubavond-commissie nodigt U hiermede met Uw dames
uit tot het bezoeken van onze Kerstkienavond, welke gehou
den wordt in de trainingszaal van het Ajax-stadion, op 23
December a.s., des avonds 7.30 uur.
Twee extra-trams, vertrekkende om 12 uur 's nachts vanaf
het Ajax-stadion, staan ter beschikking van de bezoekers.
Wij zorgen weer voor diverse soorten wild en gevogelte,
en hopen, dat wij van onze leden en donateurs nog enige prij
zen in ontvangst mogen nemen, waarmede wij deze avond
weer tot een succes mogen brengen.
