SPORTS SHOP
„Dynamo" in Zweden.
D.W.S. 40 jaar.
Van onze reserves.
VAN BAERIESTRAAT90-AMSTERDAM-Z.TEL93951
DE AJAX-SHOP NAAST HET CONCERTGEBOUW
12
Begin van deze week is het befaamde Russische voetbal
elftal „Dynamo" op het vliegveld Bromma geland. De groep
bestaat uit 26 man. Zondag zal in het Rosunda-stadion te
Stockholm de eerste wedstrijd worden gespeeld tussen Dynamo
en het ook in Nederland bekende elftal van Norrköping. Op
2 November wordt in Göteborg nog een wedstrijd gespeeld.
Zes en twintig jonge kerels poseerden na de landing even
vpor de Zweedse fotografen: stoer en vastberaden èn zonder
glimlach, want Dynamo is naar Stockholm gekomen om te
winnen. Nikiforof, de leider, stond geen interview toe. Tot het
gezelschap behoren een arts, een masseur en een radioverslag
gever.
In goede orde marcheerde de troep naar de wachtende
autos'. Ook een grote hoeveelheid pakketten werd ingeladen.
Pas later op de dag bleek, wat de inhoud was van die ge
heimzinnige kartonnen dozen. Bij hotel Aston, waar voor de
Russen een hele verdieping is gereserveerd, werden de pak
ketjes in een C.D.-wagen (corps diplomatique) geladen. De
Russen hebben in dit karton hun eigen eten meegenomen. De
maaltijden worden op de Russische legatie gebruikt. Van het
diner, dat alle buitenlandse gasten doorgaans in Stockholm ten
deel valt, is ditmaal dan ook niets gekomen. Het Russische
gezelschap gaf er de voorkeur aan, de eerste avond en familie
door te brengen. Het hele bezoek is trouwens reeds lang van
te voren tot in de puntjes geregeld.
Tussen de bagage viel een prachtig bouquet op: vier gele
voetballen (Engelse) en vier zwarte. Het is niet duidelijk, aan
welke kleur de Russische voetballers de voorkeur geven. Het
zal verder interessant zijn, de Russische gewoonte van twee
grensrechters langs de ene zijde van het veld en de scheids
rechter aan de andere kant, gade te slaan.
Reeds op de dag van aankomst is de training begonnen. Een
ooggetuige vertelde, dat hem de koude rillingen over de rug
waren gelopen: het trainingsprogramma was hard en duurde
een vol uur, waarvan minstens twintig minuten hardlopen. De
belangstelling voor het eerste optreden van Dynamo in Zweden
is enorm groot.
„Volkskrant", 24 Oct. '47.
Zo ziet U alweer, dat er nog verschil tussen reizen en reizen bestaat.
Ook Ajax ging naar Zweden, maar namen wij onze keukenuitrusting
mee, plus ons rantsoen van de kruidenier en slager? Een paar spelers
vertrouwden mij toe, dat ze alleen van hun vrouw meemochten, omdat
ze hun rantsoenbonnen thuislieten. Denk eens aan al die eierenbonnen
en ons ruime vlees- en kaasrantsoen, onze koffers zouden niet groot
genoeg geweest zijn. En hoe ze dat in Rusland lappen, begrijp ik
helemaal niet, het schijnt daar toch niet zo slecht te zijn. En waar
was onze dokter, onze masseur en onze radio-verslaggever. Verder lees
ik, dat ze bij Hotel Aston, dat tussen twee haakjes nog iets beter
is als bij ons het Amstel-Hötel liefst een hele etage hadden ge
reserveerd. Als ik dan denk aan ons schamel derde rangs verblijf, waar
de helft van ons gezelschap noodgedwongen was ondergebracht, be
kruipt me een gevoel van wrevel. Maar ik schiet weer in de lach als
ik aan het snuit van Roef Vundering denk, toen hij vlak onder ons
„Hotel" een sigaretje wilde presenteren en daarvoor zijn koffer moest
openen. Vanuit de tweede etage werd een lampetkan vol water zó
precies in z'n geopende trunk gemikt, dat het vast een voorhoede
speler van het Nederlands elftal geweest moet zijn, die deze voltreffer
plaatste. En nu ik weet, dat het Stoffelen was, die de meer dan
kletsnatte lakens van de spelers verwisselde met de droge van de
„bestoersbedden"moet ik alweer grijnzen. Dat was een gekke ge
waarwording, nee we behoefden niet op een drogie te maffen, die
nacht. Maar Joop, ik moet er niet aan denken, als je dit mijnheer
Nikiforof had geflikt, voor dit feit was je dan minstens naar Siberië
verbannen. En Van der Linden, die zijn twijfelaartje zo sjeuïg betitelde
met een „verrek, daar kan alleen een fakir op maffen", was het toch
ook weer roerend met me eens, dat hij in geen jaren zó smakelijk
gelachen had. En als ik dan lees, dat zes en twintig jonge kerels
even poseerden voor de fotografen, stoer en vastberaden, zonder een
gilmlach, nou, dan benijd ik ze toch weer niks. Ook wij gingen naar
Zweden om te winnen, ook wij hebben ons uiterste best gedaan, maar
de pret was er heus geen haartje minder om. En ik moet er niet aan
denken, wat er gebeurt als de referée zo'n geheide buitenspel-goal toe
kent als tegen ons in Karlstad. Dat heeft dan minstens verbreking
van de diplomatieke betrekkingen tot gevolg plus de doodstraf voor
die arme scheidsrechter, en dan moet de U.N.O. er ook misschien
nog aan te pas komen. Nee, concentratie etc., etc. kan prachtig zijn,
dit lijkt me echter sportverdwazing, en geef mij dan maar ons
amateurisme. J. S.
Zaterdag 11 October vierde de club van de heren De Bruyne,
Mooyboer en Geuzebroek haar 40-jarig bestaan. Een ieder, die
de blauw-zwarte familie uit de Spaamdammerbuurt een beetje
van dichtbij kent, weet hoe die luitjes de blommetjes buiten
kunnen zetten. Jongens om mee uit vissen, bridgen, klaver
jassen en uit voetballen te gaan. Gijn van de eerste voorn tot
de laatste slag en met voetballen sportief tot het laatste tegen-
punt plus eindsignaal. Stelt U voor als zo'n club feest gaat
vieren en als zo'n feest een oprichtingsherdenking betreft.
Koolhaas, Elzenga, Volkers en nog enige Ajacieden zijn op het
feest geweest; de hanen kraaiden, toen zij thuis kwamen, nu
dan weet U het wel. Proficiat, D.W.S.-ers, en nog vele, vele
jaren!. BROWN.
Het gaat dit seizoen wederom slecht met onze reserve-elftallen.
Het zijn meer nederlagen dan overwinningen, wat er iedere Zondag
uit de voetballoterij getrokken wordt. Dat is vroeger anders geweest
en nu weten wij, wel; daar geeft het Waterlooplein geen cent voor,
maar het is toch werkelijk beschamend, dat b.v. het vierde elftal
uit zes wedstrijden al zegge en schrijve twee punten veroverd heeft.
Dat is te gek om alleen te staan. Komen de heren wel eens op de
trainingsavond? Het tweede doet het nog het beste. Na de nederlaag
in Utrecht, werd tegen Volewijckers (1—1) en Blauw Wit (1—1) gelijk
gespeeld. Spartaan (1—5) en K.F.C. (0—2) kregen op hun voetbal
pantalon. Wij hebben onze mannen tegen K.F.C. aan het werk gezien,
maar veel schoons viel er niet te genieten, of het zou het goede doel-
verdedigen van Leentvaar moeten zijn.
Het derde behaalde twee victories, drie gelijke spelen en één
nederlaag. Tegen K.F.C. 3 werd er veel te hard gespeeld, gevolg: vele
onvriendelijke gezichten en gewonde spelers. Erwin van Wijngaarden
liep dagen met een dikke enkel rond en Arie Knijn met zijn knie
in de windsels. Voetbal is soms een heel leuk gëzelschapsspel.
Van het vierde vertelden wij al het een en ander, zodat wij, zij
het met pijn, wel naar het vijfde kunnen overstappen. Twee ge
wonnen, twee gelijk en één verloren is de Verlies- en Winst-rekening
van dit elftal. Het gaat, maar voor ons eens zo beroemde vijfde toch
maar een matig succes. De aandeelhouders zullen dit seizoen wel
geen dividend uitbetaald krijgen. Of zijn er nog ruime perspectieven,
lui?
Het zesde elftal bracht het tot één overwinning, één gelijk spel en
twee nederlagen, dat gaat, evenals het achtste elftal met één over
winning en twee nederlagen, dus ook verkeerd.
Het zevende elftal, met zes punten uit vier wedstrijden behoort nog
tot de „kanshebbers", dus „daar zit iets in".
De penningmeester geeft gaarne geld uit voor kampioens-,,plak-
kies"; hoe denken jullie er over, mannen?
Einde van het reserves-verhaal, dat een beeld gaf van de strijd der
Ajacieden op de achtergrond. Indrukwekkend was het niet, maar wij
hopen in het volgende nummer pleizieriger geluiden te laten horen.
Ajacieden, op ter training, op ter overwinning.
BROWN.
DAT WAS 'M
MET SCHOENEN
UIT DE
V. BAERL EST RAAT
NIET QEREURD
