Ook nu weer een gezamenlijk feestmaal, waar over en weer
prettige dingen werden gezegd. Wij verzochten deze club aan
ons Paastournooi in 1948 te willen deelnemen, welke uitnodi
ging gaarne werd aanvaard. U zult dus mettertijd zelf kunnen
zien, hoe die knapen voetballen. Wij braken al spoedig op
niet omdat wij verloren hadden of dat het er niet gezellig was
maar omdat onze ergste vrees bewaarheid was, Michels
z'n been was gebroken. Het was reeds gegipst en hij lag in
zijn hotel, blij dat de pijn nu over was. Het is gelukkig geen
gecompliceerde breuk, zijn scheenbeen is gespleten. De dokter
had gedicteerd, dat hij zo spoedig mogelijk naar Amsterdam
moest, maar minstens een dag moest rusten om het been de
nodige rust te geven. Direct kwamen onze leiders bijeen en
besloten ook nu weer de K.L.M. in te schakelen en of de moge
lijkheid bestond, hem vanuit Karlstad te vervoeren. Wij bren
gen de K.L.M. hier gaarne hulde voor haar pracht-organisatie,
zij regelde alles en zorgde in Karlstad, Stockholm en Am
sterdam, voor alle mogelijke service. Daar v. d. Linden boven
dien aanbood, één dag later te vertrekken om met Rinus mee
te gaan, wisten we, dat we gedaan hadden wat we konden.
Nog onder de indruk van het gebeurde, vertrok ons gezelschap
naar Malmö, waar wij na een spoorreisje van acht uur aan
kwamen. Wij werden op buitengewoon prettige wijze door
Frigg ontvangen, men was ons daar blijkbaar niet vergeten.
Ook nu werden wij weer in twee hotels ondergebracht, die
een twintig minuten van elkaar lagen. Ontbijt, lunch en diner
gezamenlijk in het eerste hotel. Wij hebben hier buitengewoon
prettige dagen doorgebracht en steeds waren er op al onze
uitstapjes enige bestuursleden van Frigg aanwezig, om ons
behulpzaam te zijn. Bovendien maakte Jan Elzinga hier kennis
Springschans in Holmskollen.
Omgeving van Oslo.
met een andere Jan Elzinga een voorman van de Hollandse
kolonie die wel een broer van hem kon zijn. Taalmoeilijk
heden waren nu helemaal opgelost. Bovendien spraken de
dames en heren van Frigg bijna allemaal uitstekend Engels.
Van Duits willen ze daar helemaal niets weten, ook Noor
wegen heeft van de Duitse bezetting geweldig geleden en
probeer niet een Noor met Duits aan te komen, hij negeert je
eenvoudig. Ook dit land is door de moffen leeggestolen, of
schoon er evenals hier hard wordt gewerkt om de boel
weer op poten te krijgen.
De Maandagmorgen werd besteed om eens lekker te trainen
en we hebben daar in het mooie stadion te Oslo een
lekker balletje getrapt, waarbij v. Dijk opviel door zijn prach
tige schoten. Dat trainingsuurtje had ons echt goed gedaan,
we voelden, dat we het nog konden en dat we onze huid zo
duur mogelijk zouden verkopen, stond bij voorbaat vast. De
Dinsdag werd besteed aan een tochtje naar de Holmen-
Kolbakken, de grote springschans voor de skiërs. Wat een
sportvolk, die Noren. Een dag per jaar is Holmenkol-day en
zeker 100.000 man maakt zich die dag op om de kampioen
springers uit heel de wereld toe te juichen. Duizelingwekkend,
die hoogte, en de natuur is daar zo overweldigend mooi, dat we
het zonde vonden daar maar één dag te verblijven. Maar de
volgende dag maakten we een auto-trip naar Sundsval, waar
uit nog overtreffender bleek, dat Noorwegen wel zéér rijk
met natuurschoon is gezegend enoverweldigend is maar
een heel zwak woord. Een dag alweer om nooit te vergeten,
gevuld met zwemmen, jolijt, lekker eten etc. etc. Echt een dag,
waarop wij ons allemaal millionnair voelden en we betreurden
het alleen, dat Michels en v. d. Linden niet van de partij kon
den zijn. Maar wat had ik graag zo'n fjordje meegenomen om
