Oude liefde
tour van Ajax geweest. Jij bent nog jong. Een volledig en snel
herstel wensen wij je allen van harte toe en bij de eerste tour,
die Ajax weer gaat maken, zal de rechtsbinnenplaats bezet
worden door jouw, RiniLs Michels.
Eindconclusie.
Deze tour is voor 100% geslaagd. Dank aan allen, die hier
aan deelnamen en medewerkten.
Wij beginnen weer aan een nieuwe competitie. Moge deze
zo worden als het glorieseizoen 19461947.
G. FISCHER.
Op één van de snikhete dagen, toen de Bilt hittegolven
prolongeerde als Ajax kampioenschappen, stond ik op het
Rokin tegen de gevel van Hajenius gedrukt, om 'n paar vier
kante decimeters schaduw te bezetten. Het was 'n vergissing
van me, ik stond niet, ik hing, als 'n rijpe vrucht, zondoor-
stoofd om geplukt te worden. Laat ik het U niet te moeilijk
maken, ik tracht hier 'n redelijke verklaring te geven van het
feit, dat m'n naam, na jarenlange afwezigheid, nu toch weer
aan de kop van ons lijfblad staati
Het is m'n eigen schuld, ontkennen heeft geen zin. Ik heb
zo'n ontzaggelijk plezier gehad in Ajax' achtste landskam
pioenschap en het zó duidelijk laten merken, dat de linke
jongens achter onze groene tafel het in de gaten kregen en
zeiden: „Pik 'm, hij is nu net gek genoeg.'
De man, die mij in opdracht van „The Bestoer" onder de
luifel van Hajenius wegplukte, was niet de eerste de beste.
Iemand, die ik niets kan weigeren. Het. was Jan Schoevaart, de
man, die mij in 1911 Ajax binnenloodste. Hij was toen de
Grote Spil van Ajax 1 en ik 'n gewone jongen met een pet op.
Zoiets vergeet je je hele leven niet. En als ik denk hoeveel
kou (Nieuwediep!), modder (Kruislaah!) en zenuwspanning
(Middenweg!) ik aan hem te danken heb gehad, dan voelt U
dat het voor J. S. geen kunst was om me „ja" te laten knik
ken voor ik er zelf erg in had.
Wat ik nodig en nuttig vind, U te vertellen, dat zijn de
voorwaarden waarop ik weer aangemonsterd heb.
Vele jaren heb ik in dit blad de eerste viool gespeeld en dies
denkt U wellicht, dat ik van plan ben, dat weer te gaan doen.
Dat is niet het geval. Ten eerste niet omdat de accoorden,
die De Bruyn aan zijn instrument ontlokt, welluidender zijn
dan de mijne en ik bovendien het diepste respect heb voor de
wijze waarop De Bruyn ons blad door de moeilijke jaren heeft
heengeloodst.
Trouwens, al zou ik Brown willen vervangen, ik zou het
niet kunnen. Het is traditie, dat de „hoofd"-redacteur de kro
niek schrijft. Onderschat U dat werk niet, het vereist, dat de
schrijver met z'n' beide benen in het volle Ajax-leven staat.
Dat laatste is met mij niet meer het geval. Vooral de
oorlogsjaren, het verblijf in St. Michels-Gestel en de lang
durige reparaties van de „kneusjes", die ik daar opgelopen
heb, zijn de oorzaken, dat ik in de Ajax-huishouding niet zo
goed de weg meer weet. Het gebeurde b.v. de laatste jaren,
dat ik jongelui in ons eerste zag verschijnen, die ik 'zelfs als
adspirant niet gekend heb. Keizer en Fischer zijn nog de
enigen, wier voetballoopbaan ik van A. tot Z. gevolgd heb en
wier aanwezigheid in ons eerste mij de illusie geven, dat ik
dus ook nog wel enigszins jong moet zijn
Natuurlijk zal m'n belangstelling in de naaste toekomst
weer verder gaan dan Ajax 1 en Mr. Brown zal me wel helpen
bij het rondneuzen in de jeugdafdeling.
Wat ik wil trachten, is Brown te helpen, om ondanks papier
schaarste en andere moeilijkheden, ons blad goed en op tijd
gedrukt te krijgen en wellicht onze krant wat meer van illus
traties te voorzien.
Tenslotte nog één opmerking over onze jaarvergadering.
Daar waren te weinig jonge, spelende leden. Realiseren de
jongelui zich wel, dat daar o.m. elftal-commissieleden gekozen
worden, die later hun zullen kiezen Het is voor géén vereni
ging, ook niet voor de onze, goed om de zaken té veel aan
het kalk-plateau over te laten.
Adé
Wim Volkers op het perron te Karlstad.
Het is een prachtig land, nog mooier dan Zweden. Vooral de
fjorden tussen die hoge bergen maakten een onvergetelijke
indruk. Wat hebben we daar ideaal gezwommen. Toen ik daar
in dat heerlijke water lag en me op mijn rug zo'n beetje liet
drijven, dacht ik zo bij mezelf: wat is sport toch een mooi iets
en wat is Ajax toch een prachtige vereniging.
Adspiranten en juniores, een goed verstaander heeft aan
een half woord voldoende. Jullie moeten ter zijner tijd onze
plaatsen innemen. Ik kan het jullie aanbevelen.
De fuif avond bij Frigg na afloop van de wedstrijd was heel
erg gezellig. Die Noren zijn zeer aangename lui en die Noorsen
gaan ook wel (ik durf niet meer te zeggen, want mijn vrouw
leest dit ook waarschijnlijk). Maar een leuke avond was het.
Het afscheid in Oslo op het station is ook zo'n moment
geweest om nooit meer te vergeten. Trouwens, de gehele ont
vangst door Frigg is ontzettend hartelijk geweest en boven
dien het aanwezig zijn van diverse spelers viel bij ons heel
erg in de smaak. Hier hebben wij m.i. iets geleerd. Denkt U
eens even in. We komen aan in Oslo, 's avonds om circa 10
uur. Op het perron word je ontvangen door het bestuur, maar
ook door de spelers van Frigg. Ze nemen je de koffers af, want
die mag je zelf niet dragen, brengen je naar je hotel, vragen
je of de kamers in orde zijn, enz. enz. Zoiets is precies het
zelfde, als wanneer je op een koude dag midden in de winter
thuiskomt en je vrouw of moeder meteen opstaat om een
heerlijk warm kopje koffie in te schenken. Begrijpt U wat
ik bedoel? Je voelt je meteen thuis.
Een woord van dank aan ons bestuur is zeker op z'n plaats.
Namen noem ik niet. Op het gebied der financiën, hotels,
reizen enz. was er ontzettend veel te regelen. Veel meer en
veel moeilijker dan voor de oorlog. Zij, die hiervoor de lasten
op zich genomen hadden, deden het prima. Hartelijk dank
namens allen.
Rinus, jij was de pechvogel op deze tour. Verdjammer
voor je jong. Maar er is een kleine troost. Dit is niet de laatste
Karlstad. - Ajacieden op de fiets.
