Athletiektraining voor voetballers.
Zeeburgia le klasser.
32
Ajax - N.E.C. 5-1. Nachtegaal stopt een schot van v. Dijk.
(Foto R. v. d. Randen)
(Slot.)
Om dan mijn trainingsbabbeltje te besluiten, wil ik het dan
nog hebben over het „programma", zoals dat in athletiek-
termen heet, dat we op een trainingsavond afwerken. Zoals
bij iedere oefening, geldt ook hier, dat een ernstig en gecon
centreerd trainen van bijvoorbeeld anderhalf uur, verre de
voorkeur heeft boven een gehele avond doelloos rondjes lopen
in een tempo, dat eigenlijk geen tempo is en waarbij de be
trokken „athleet" dan zich op de borst slaat, dat hij er „al
20 op heeft zitten".
We beginnen onze oefening altijd met „los"-lopen, dus we
lopen ons twee rondjes warm, waarbij we de spieren niet
spannen en de armen losjes bewegen, alles „gemakkelijk" om
zo te-zeggen.
Daarna is het twee rondjes wandelen. Nu kunnen we kiezen
tussen bijvoorbeeld sprints voor 100 m en steigerungen van
gelijke afstand. (Een „steigerung" is zo, dat men langzaam
begint, na ca. 10 m de snelheid langzaam opvoert, sneller,
sneller, nog snelleren de laatste 20 30 m worden top
snelheid, waarna we rustig uitlopen.) Op zo'n korte-afstand
programma mankeren natuurlijk ook „de starts" niet. We
lopen een rondje, waarbij we 10 m sprinten, 20 m uitlopen,
weer sprinten, weer uitlopen. Wanneer we zo een uur of ander
half bezig zijn, besluiten we met twee kalme rondjes, waarbij
alles weer ontspant. Rustig, waarbij we niet op de tenen (blij
ven) lopen, maar z.g. de voet afwikkelen, d.w.z. na de teen
komt de hiel ook op de grond, een natuurlyke massage voor
de spieren.
Een andere avond gooien we het weer eens op de lange
afstand. Was het hierboven aangegeven schema meer bedoeld
voor reageren (kort, snel, flitsend vergelijk-sprint start), dit
maal gaat het om „Ausdauer". Na het inlopen, gymnastiek
enz., hetgeen nu eenmaal het begin is van iedere training
(voor de athleet ook van, iedere wedstrijd), gaan we b.v. een
baantje matig tempo „trekken", rondje wandelen, dan een
rondje met een tempo hoger, laten we zeggen: flink tempo,
daarna twee rondjes wandelen, tot besluit een 300 a 400 m,
waarbij we de snelheid behoorlijk opvoeren, zonder ons nu
„leeg" te lopen. Dat doen we bij training nooit. Bedenk wel:
het is oefening, geen wedstrijd. Nadat we weer op adem ge
komen zijn door kalm wandelen met ademhalingsoefeningen
(zie hierboven), maken we nog een paar Steigerungen van een
300 m en besluiten weer met een rustig rondje tot besluit,
volkomen ontspannen, zoals ik reeds eerder aangaf.
U zult ondervinden, dat een dergelijke zomertraining prima
is. Het lichaam komt in prachtige conditie, de spieren, die
door een seizoen voetballen vanzelfsprekend hard waren ge
worden, worden weer soepel, zonder te kunnen zeggen, dat ze
„zacht" 'zijn (hetgeen inderdaad voor een voetballer niet ge
schikt is), en er is snelheid aangekweekt, hetgeen in niet min
dere mate het geval is met ons reageervermogen.
Ik kreeg naar aanleiding van mijn vorige artikeltjes reeds
de opmerking: athletiektraining, prachtig. Ben ik voor te por
ren. Zeg maar, waar en wanneer je begint.
Helaas, vrienden, het drukke leven in het rijk van Dakota's,
Skymasters en Connies (Constellations), laat niet toe, dat ik
me met de nodige volle 100 procent aan een dergelijke training
kan wijden. Wellicht is er iemand onder U, die deze taak op
zich zou kunnen en willen nemen. Ik heb slechts door voor
gaande regelen op het nut van een dergelijke zomertraining
willen wijzen, omdat ik in mijn actieve sportloopbaan heb on
dervonden, dat het, vooral ook voor de jeugd, goed is, na een
voetbalseizoen, dat normaal toch in Mei reeds is afgelopen,
de bal wel tot September vaarwel te zeggen, maar lichaam
en geest van voetballen te laten uitrusten door zomersporten
en zomertraining, c.q. athletiektraining.
SUNIT.
Na jaren van strijd is het Zeeburgia dan eindelijk gelukt,
het voetbal-eldorado binnen te treden, waarmede wij de voor
vechters van deze club, de heren Martens, Jellema, v. d. Mark
c.s., van harte feliciteren.
DRUKKERIJ GRAFICA - AMSTERDAM
