SPORTS SHOP
18
Zie voor de resultaten de elders in dit blad en in het vorige
„Ajax-Nieuws" voorkomende uitslagen-lijsten.
Na de enigszins teleurstellende resultaten, die onze deel
neming aan vorengenoemde tournooien opleverde, hebben onze
jongens zich echter volkomen gerehabiliteerd, door beslag te
leggen op de mooie wisselbeker, die de vereniging V.V.A. be
schikbaar had gesteld voor de winnaar van het door haar
uitgeschreven tournooi.
Onze spelers hadden een zware taak voor de boeg, toen zij
op Hemelvaartsdag om 10 uur aantraden voor hun eerste
wedstrijd tegen D.W.V., daar nadien nog gespeeld moest wor
den tegen K.F.C., D.W.S. en V.V.A.bovendien, zo zij als No 1
van hun afdeling eindigden, nog tegen de winnaar der andere
groep, waarin de Volewijckers, Blauw Wit, De Spartaan en
N.S.V. uit Leiden waren ingedeeld. Daar de speeltijd op 2 x 15
minuten was gesteld, zouden de finalisten derhalve 2 y2 uur in
actie zijn; waarlijk een prestatie, die een flinke dosis uit
houdingsvermogen zou vergen. Deze krachtproef hebben Jan
Neefjes en zijn mannen echter met glans doorstaan; zij heb
ben zich tot het laatst geheel gegeven; hun onvermoeid zwoe
gen en goed spel is ten volle beloond, waardoor de Ajax-
kleuren die dag wederom aan de hoogste mast hebben ge
wapperd.
Een strijd tegen D.W.V. is voor ons altijd een moeilijke op
gaaf. Het elftal dezer over-IJ-ers bestaat doorgaans uit flink
uit de kluiten gewassen knapen met een dosis fighting spirit,
die menig tegenstander te machtig blijkt te zijn. Zo was het
ook ditmaal en al ras hadden wij in de gaten, dat er hard voor
de overwinning gestreden zou moeten worden. Ons beter veld
spel gaf echter de doorslag en daar wij ook nog de wind in
ons voordeel hadden, waren wij voor de rust merendeels in de
aanval. Bij een dezer attaques bezorgde Cramer ons een 10
voorsprong, door, goed bekeken, de bal over de uitgelopen
D.W.V.-keeper te plaatsen. In deze stand kwam voor half
time geen verandering. In de 2e helft moesten wij tegen de
sterke wind optornen en hadden alle zeilen bij te zetten om
ons doel schoon te houden. Onze doelverdediger de Boer be
leefde in die periode enkele benauwde momenten, doch hij
wist door goed en tijdig ingrijpen het ergste te voorkomen.
Toen de heer Voorhoff dan ook het eindsignaal blies, hadden
onze jongens de eerste schrede gezet op het pad dat naar
de victorie leidt.
Tegen K.F.C. hebben onze juniores zich van hun beste
zijde laten kennen. De achterhoede, waarin Saarloos bijzonder
trapvast was en Geelhuizen bij uitstek een onoverkomelijk
struikelblok bleek, gaf de Kogers weinig kans om door te
breken. De halflinie, Neefjes, Behrend en Velder, werkte op
DAT WAS 'M
MET SCHOENEN
UIT DE
V.BAERLESTRAAT
NIET GEBEURD
3,0+tM,
VAN BAERIESTRAAT 90-AMSTERDAM-Z.TEL.93951
DE AIAX-SH0P NAAST HET CONCERTGEBOUW
volle kracht en wist door oordeelkundig plaatsen keer op keer
onze voorhoede in het spel te betrekken. Met zulk een waarde
volle steun in de rug en daarbij nog de wind in het voordeel,
liet onze voorhoede zich vanzelfsprekend ook niet onbetuigd.
Aanval op aanval volgde en uit goede voorzetten van Graaf
land en Leeser wisten Franzen en Keyzer ons een 20 voor
sprong te bezorgen. In de 2e speelhelft, met de wind tegen,
was onze pressie op het Koger-doel iets minder gepronon
ceerd, maar toch wist Henny Graafland nog eenmaal het net
te vinden, zodat wij deze faire kamp tenslotte met 30 in
ons credit konden boeken.
Wij hadden dus tot dusver twee lastige klippen omzeild;
onze derde opponent was D.W.S., een tegenstander, waarmede
terdege rekening zou moeten worden gehouden. Onze jongens
prepareerden zich derhalve op een felle kamp en dat is het
inderdaad ook geworden. Van beide zijden werd met volle
energie gestart; nu eens was D.W.S. in de aanval, dan waren
het de Ajacieden, die het D.W.S.doel belaagden. Maar hoe er
ook gewerkt werd, doelpunten kwamen er niet; daarvoor
bleken beider achterhoeden te sterk of faalden de desbetref
fende voorhoeden in het benutten harer kansen. Na een ener
verende strijd was het resultaat, dat wij ons tevreden moesten
stellen met een puntloos gelijkspel, hetgeen dan ook de
krachtsverhouding goed weergaf. Gezien de prestaties der
overige deelnemers, hadden wij nog de volle kans om als
nummer één onzer afdeling te eindigen, maar dan moest ook
van V.V>A. gewonnen worden en daar voelden onze juniores
zich wel toe in staat.
Na een korte rustperiode, die onze jongens gelegenheid gaf
om zich enigszins te verfrissen en op adem te komen, werd
de strijd tegen V.V.A. aangebonden. Ons elftal had een kleine
wijziging ondergaan, daar Cramer geblesseerd was en ver
vangen werd door Sasbach. Onze voorhoede werd nu gevormd
door Leeser, Sasbach, Keyzer, Franzen en Pieters Graafland.
Van den beginne af was het te bespeuren, dat deze wedstrijd
voor ons geen moeilijkheden behoefde op te leveren. Over
alle linies gaf Ajax de toon aan en werd bewezen, dat onze
juniores niet voor niets de Jack Reynolds-school hadden
doorlopen. Het publiek gaf dan ook onbevangen van hun
waardering blijk voor het spel, dat de onzen ontplooiden. Het
was de wedstrijd van de dag, waarbij achterhoede, middenlinie
en voorhoede een samenspel vertoonden, dat meer dan eens
verbluffend was. Alleen de afwerking der aanvallen liet nog
wel eens wat te wensen over. De uitslag 20 in ons voordeel
was derhalve zeer bescheiden, hetgeen tevens aan het goede
doelverdedigen der V.V.A.-keeper te wijten was. Door deze
overwinning waren wij als No. 1 onzer afdeling geëindigd en
aangezien de Volewijckers in de andere groep hadden gezege
vierd, zou het treffen tussen ons en de Mosveldbewoners
moeten uitmaken, wie met de le prijs zou gaan strijken. Dat
hiervoor nog een harde noot gekraakt zou moeten worden,
was duidelijk en zo ging de pauze in met het vooruitzicht op
een finale, die van beide partijen de uiterste, krachtsinspan
ning zou vergen.
In zekere mate uitgerust, doch toch nog niet ten volle her
steld van de vermoeienissen der vier voorgaande partijen,
betraden onze rood-wittën deze dag voor de laatste maal het
veld om zo mogeijk de kroon te zetten op het werk, dat zij
tot hier aan toe met zoveel succes hadden volbracht. In den
beginne zag het er niet naar uit, dat wij het klaar zouden
spelen om de Volewijckers de baas te worden. Deze startten
n.l. op een wijze, die ons het ergste deed vrezen en waardoor
onze defensie van meet af aan terdege op haar tellen moest
passen om niet overrompeld te worden. Saarloos, Geelhuizen
en last but not least de Boer, kweten zich evenwel afdoende
van hun taak; zij zorgden voor grondige opruiming en toen
Neefjes, Behrends en Velder ook een hartig woordje gingen
meespreken, werd onze voorhoede spoedig aan het werk gezet
en ook het doel der tegenpartij onder schot genomen. Het
spel verplaatste zich nu snel; het ene ogenblik was ons doel
in gevaar, terwijl direct daarop de Vole wij ckers-keeper han
delend moest optreden; de verdedigingen bleven echter mees
ter van de situatie, zodat er vóór de rust niet gedoelpunt
werd. Na de hervatting is het spelbeeld niet veranderd; rood
wit, noch groen-wit doen iets voor elkaar onder; beide elf
tallen scheppen zich kansen, doch de finishing touch ont
breekt. Zo komt het einde nader en wij verzoenen ons reeds
met de gedachte aan een gelijk spel, toen Behrends de bal
handig vrijspeelde, deze met een scherpe pass tussen de Vo-
lewijckers-backs doorplaatste en Leeser, hem in bezit krij
gend, in sneltreinvaart met bal en al in het vijandelijk doel
