16
Ajax - M.Y.V. 3-1. Bruins scoort.
(Foto: R. v.d. Randen
de toespraak van Nijmegen's burgervader, die een hartstoch
telijk beroep deed op de aanwezige Amsterdamse voetballief
hebbers, zijn zo zwaar geteisterde stad daadwerkelijk te
steunen. Een schare lieftallige Nijmeegse meiskes, die met
haar Eerste Burger waren meegekomen, zetten op zulk een
charmante wijze des Burgemeester's woorden kracht bij, dat
vrijwel niemand zonder een penningske te offeren de „collecte-
sloffen" langs zich liet gaan. Goed zo, Amsterdammers en
goed zo, Nijmeegse schonen!
Op de tweede plaats misten de wegblijvers de toespraak van
mevrouw Keizer. De dames van spelers, bestuur en commissie
leden, hadden de kopjes bij elkaar gestoken en een prachtige
kampioensvlag gekocht. Mevrouw Keizer stak een klinkende
speech af, bracht daarin hulde aan onze spelers, Reynolds,
bestuur en E.C. en hees onder daverende toejuichingen de vlag
in top. Vervolgens nam N.E.C.'s voorzitter het woord, roemde
het spel van ons team, hoopte het volgend jaar terug te
komen en dat dan zijn elftal zou demonstreren, iets in deze
kampioenscompetitie te hebben geleerd. Een prachtige bloe
menmand mocht captain Keizer aan het einde van de sym
pathieke redevoering van N.E.C.'s voorzitter in ontvangst
nemen, waarna Gerrit het woord nam en namens zijn team
genoten dank bracht voor de hartelijke woorden en vriendelijke
attenties. Toen gaf de heer Nijs het fluitsignaal en gingen wij
voetballen. Het eerste kwartier stond in het teken van show
voetbal, doch niet zo brillant uitgevoerd als in Nijmegen. Wel
ging het weer gesmeerd, maar men wilde het té mooi doen,
waardoor de samengedrongen N.E.C.-verdediging steeds kon
ingrijpen. En dat deden Nachtegaal c.s. afdoende, waarbij
opviel, dat de N.E.C.-ers nu met veel meer overleg tq werk
gingen, dan enige dagen te voren. Het „enorme-harde-trappen-
spel" bleef achterwege en met korte passes, waarbij de bal
zoveel mogelijk langs de grond werd gespeeld, probeerden de
N.E.C.-ers succes te bereiken. En inderdaad behaalden de
Nijmegenaren succes. Nadat Bruins een door Nachtegaal
slecht gestopte bal in het net had gelopen en ons team èn
door goed partij geven van N.E.C., èn door „we-geloven-het-
wel-voetbal" uit zijn doen geraakte, werd de stand gelijk. Een
best doelpunt, dat door sportief Amsterdam met luid gejuich
werd begroet. Het scheelde een biter beetje, of N.E.C. had een
tweede doelpunt achter haar naam op het scoringbord ge
kregen. Een allerzonderlingst terugspelen op doelman Keizer,
deed de bal ver buiten Gerrit's bereik tegen de paal ketsen,
doch tot zijn genoegen vloog het bruine geval naast de goal en
bleef de stand 11. Met ongewijzigde score werd de eerste
helft afgesloten, een eerste helft, die ons behoorlijk voetbal
had gebracht en ons tevens het belachelijke van „opdracht"-
voetbal demonstreerde. Wat was n.l. het geval; de linkshalf
van N.E.C. had kennelijk de opdracht, Fischer te schaduwen.
Hij deed het nauwgezet. Waar Fischer ging, ging hij; zonder
bal dan altijd. Kreeg Gerrit de bal toegespeeld, dan liep hij
zijn tegenstander voorbij, alsof die er niet stond, wandelde
naar het doel en zette rustig voor. Als Cor v. d. Hart een bal
had vrijgemaakt, Fischer met zijn schaduw langs de lijn zag
paraderen, profiteerde Cor van een vrij veld, dribbelde op zijn
gemak naar de goal en loste dan een hard schot, waarmede
doelman Nachtegaal de grootste moeite had. Voetbal is een
heel, heel moeilijk, spel en, laten wij het maar ronduit erken
nen, veel kennen wij er niet van, maar als wij blijven doorgaan
met het propageren van systeem zus en opdracht zo, geraken
wij nooit uit de impasse. Voetbal is een spel van persoonlijk
initiatief, aanvoelen van hetgeen gebeuren gaat, zich aanpas
sen bij het spel van teamgenoten en tegenpartij en een heel
grote dosis technische vaardigheid. De rest is humbug. Het
deed ons dan ook een groot genoegen, in het Be-Quick Orgaan
(Gr.) te lezen, hoe de heer E. v. Linge, de bekende spil uit
Be Quick's glorie-jaren, over het zoals hij telkens ongewild
schreef ,,spotter"-spilsysteem denkt. Hij schrijft o.m. het
'volgende: „Nu was het interessant (en voor mij verblijdend)
om te zien, dat, zodra deze elftallen in de misère kwamen en
één of meer goals achter kwamen te staan, ze het hele stop-
persilsysteem over boord gooiden en met de spil voorop tot de
aanval over gingen." Misschien werken deze woorden op de
lachlust, maar dat hindert niet, heer v. Linge, ga zo door en
help mede aan de opbouw van Nederlands voetbal.
De tweede helft van de match is rap verteld. N.E.C. kreeg
direct een prachtkans om een voorsprong te nemen, doch de
linksbinnen deed zo onbeheerst, dat Keizer tot zijn verbazing
en opluchting niet werd gepasseerd. Rinus Michels deed het
even later beter en met een magnifieke kopbal was het 21.
Guus Drager maakte er na een vlotte combinatie met v. Dijk
31 van en was de zaak bekeken. Door doelpunten van Guus
en Bruins werd het 51, waarmede het einde kwam van deze
in de beste verstandhouding gespeelde wedstrijd. Aan de Nij-
