13
wij niet, maar in ieder geval werd de strijd iets harder en nam
het Ajax-overwicht zienderogen af. Wel moest Blauw Wit zich
nog hoofdzakelijk tot verdedigen bepalen en had van Raalte
de grootste moeite zich staande te houden, doch er zat onmis
kenbaar „verandering in de lucht". En die verandering kwam.
Langzaam, maar angstaanjagend zeker. Een paar venijnige
attacks waren de voorlopers en toen, na een stuk Ajax-voet-
bal-vuurwerk, van Raalte een reeds genoteerd doelpunt voor
kwam, barstte de bui in volle hevigheid los. Uit deze fenome
nale keeper's-stunt putten de Stadion-bewoners schijnbaar
zoveel moed, dat plotseling de rollen waren omgedraaid. Een
verre trap deed de bal bij Bergman belanden. Ko racede langs
de lijn, een hoge voorzet volgde, Gerrit liep te laat uit en
Blauw Wit's rechtsbuiten schoot in (41). Meteen waren de
Blauw Witters klaar wakker. Aanval op aanval rolde naar
ons doel en voor onze jongens goed en wel beseften, wat er
ging gebeuren, lag nummer twee achter Gerrit. Zowel binnen,
als buiten de lijnen feestvreugde in het Blauw Wit- en paniek
stemming in het Ajax-kamp. Denk de toestand in, toen Berg
man met een flitsend schot nummer drie langs Gerrit kogelde.
Een heksenketel. Twee vrije schoppen buiten de beruchte lij
nen deden de ketel overstromen, maar het Ajax-doel bleef
verder ongerept. Met 43 kwam het einde en waren de pun
ten binnen. Een onvergetelijke AjaxBlauw Wit-match was
achter de rug en met gemengde gevoelens verlieten vijf en
twintigduizend toeschouwers ons veld.
Blauw WitAjax 1-2.
Ook de returnmatch leverde twee punten op en al was de
strijd niet zo interessant als op ons veld, spectaculair was hij
•zeer zeker wel. Keizer was in een experimentele bui en gaf
een serie schijnbewegingen weg, die angst en schrik in de
Ajax-gelederen sloegen, doch daar de Blauw Witters van
schaduw-keepen niet terug hadden, kon Gerrit zonder onplei-
zierige gevolgen rustig demonstreren. Eenmaal werd hij ge
passeerd, doch dat kwam door een technische fout in het
systeem. Later maakte Gerrit deze fout weer goed, door zijn
theorie, „een-penalty-zit" achter de goal te gooien en een
door Wilders volgens de krant slecht genomen straf
schop keurig uit zijn doel te stompen. Gerrit redde door deze
safe vermoedelijk ons elftal van een nederlaag, waarmede hij
èn zijn teamgenoten èn onze club, een stormachtig toege
juichte dienst beweest. Fischer was zo dankbaar, dat hij korte
tijd later, na een daverende ren, „the winning goal" langs de
verbouwereerde v. Raalte schoot. Rinus Michels had ons reeds
een kwartier na het begin een pleizierig gevoel bezorgd, door
met een uitgerekende kopbal doelman v. Raalte geen schijn
van kans te geven. Een schitterend doelpunt, dat door Bruins
werd voorbereid. Gerrit kreeg na een afgeslagen aanval de
bal te pakken, zwenkte naar de linksbuitenplaats en depo
neerde het leder zo zuiver op het hoofd van Michels, dat Rinus
alle tijd nam om goed te richten en onhoudbaar te scoren.
Voor de rest is het weer een echte Blauw WitAjax wedstrijd
geweest. Van beide kanten hard werken, elkaar niets toe
geven en soms zeer behoorlijk voetbal. Bij Blauw Wit speelden
Wilders, Altink en Bergman prima, maakte v. Raalte een heel
dure fout en blies de jeugdige rechtsbuiten Wildschut een
helder deuntje mee. Bij ons was v. d. Linden in topvorm en
Henk heeft door zijn beheerst spel veel tot de overwinning
bijgedragen. Jan Potharst, v. d. Veen, Stoffelen en v. d. Hart
waren eveneens uitstekend op dreef, alhoewel Cor de bal soms
te lang bij zich hield en enige malen het ronde ding niet direct
onder controle had. De voorhoede was lang niet zo actief als
tijdens de home-match. Men liet zich te vaak de bal ontnemen
of wachtte te lang met afgeven, waardoor de Blauw Witters
steeds konden ingrijpen. Bruins deed het niet kwaad, doch wij
hadden meer van hem verwacht. De kans, die hij even voor
het einde kreeg, had nooit en te nimmer gemist mogen worden.
Resumerende; een wedstrijd, die door de gelukkigste ploeg
werd gewonnen. Over het geheel genomen speelden wij dan
misschien wat beter voetbal, doch daartegenover staan zoveel
goede aantekeningen voor Blauw Wit; werd de Stadionclub
volgens vele neutrale toeschouwers, wij hebben het van
onze plaats niet kunnen zien een „geheide" penalty onthou
den, dat een gelijkspel wel de juiste verhouding geweest zou
zijn.
M.V.V.—Ajax 2—3.
De verre reis naar Maastricht, in deze tijd van het jaar per
trein een zeer onaangenaam karwei, werd per K.L.M. onder
nomen, zodat ons team, niettegenstaande de afmattende
warmte, tamelijk fris het M.V.V.-veld betrad. De eerste helft
Bruins in actie.
Blauw-Wit - Ajax 1-2.
/FotoR. v. d. Randen)