12
Blauw-Wit - Ajax 1-2. Aanval op het Blauw-Wit-doel.
(Foto: R. v.d. Randen)
ers het scoren te beletten. Enige venijnige kanjers maakte
Gerrit op prachtige wijze onschadelijk en met een serie „pluk-
ballen" wist onze goalie op zijn bekende manier volledig raad.
Zonder dat er gescoord was, kwam de rust. De tweede helft
was een getrouwe copie van de eerste. Een verwoed ver
dedigend B.V.V., die met snelle uitvallen probeerde succes te
behalen en een Ajax in een stemming van winnen zullen we".
Een dikke twintig minuten voor het einde viel de beslissing.
Fischer passeerde de gehele B.V.V.-verdediging, zette laag
voor en de plotseling op de rechtsbinnenplaats opduikende
Drager schoot onhoudbaar in. B.V.V. voelde zich geslagen en
zakte merkbaar af. Een tweede doelpunt, gescoord door Van
Dijk na goed werk van Fischer, deed de deur dicht. B.V.V.
was van de kaart, doch dank zij doelman Saris, die zelfs een
penalty van v. d. Linden stopte, bleef het 20. De nederlaag
in Den Bosch was afdoende gerevancheerd.
AjaxBlauw Wit 43.
't Was lang geleden, dat de „derby" AjaxBlauw Wit, met
als inzet een kansje op het kampioenschap van Nederland,
plaats vond. Zaterdag 21 Juni j.l. was het dan eindelijk weer
eens zover en mochten de jongens van voorzitter Drilling pro
beren hetzelfde kunstje uit te halen, dat zij tweemaal achter
elkander op ons veld „De Volewijckers" hadden geleverd. Het
is de Blauw Witters niet gelukt, alhoewel het tegen het einde
van de match een baby-haar heeft gescheeld, of de gelijk
maker had in ons net gelegen. Verdiend was dat zeker niet
geweest, daar ons team minstens een uur lang zo'n over
wegende meerderheid had, dat Blauw Wit er a.h.w. niet aan
te pas kwam. Zelfs de geweldige doelman v. Raalte kon er
geen syllabe aan doen ,dat ons aanvalsquintet viermaal de
bal in zijn touwen deponeerde. Hij mocht zelfs nog van geluk
spreken, dat een serie opgelegde kansen door ons binnentrio
op weergaloze wijze werden gemist. Zeker drie z.g. „dotjes"
hadden een doelpunt moeten opleveren en het was onbegrij
pelijk, dat v. Raalte niet werd gepasseerd. Achteraf bekeken
had dit falen op het „moment suprème" ons de zege kunnen
kosten. Nu werd het een overwinning op het kantje, maar
gezien het door beide partijen vertoonde spel, was het feitelijk
te gek om los te lopen, dat het zover kon komen. Over alle
linies was onze ploeg superieur aan het Blauw Wit-team en
het laatste kwartier van de eerste helft waren de Stadion
bewoners nergens. Wij hebben alle wedstrijden tussen rood- en
blauw-wit in de eerste klasse plus beker- en vriendschappelijke
matches meegemaakt en dat zijn er nogal enige, maar nooit
zagen wij een Blauw Wit-ploeg zo slecht partij geven. O.i. zal
de enerverende eindstrijd om het afdelings-kampioenschap de
Blauw Witters wel in de kleren zijn gaan zitten en daar zij
bovendien met een paar invallers moesten uitkomen, kan hier
mede hun slechte spel verklaard zijn.
Hoe het echter ook zij, 't was al Ajax, wat de klok sloeg in
die voor Blauw Wit zo trieste periode. Prachtig combinerend
zat onze voorhoede steeds voor van Raalte en geen der Blauw
Witters was in staat het spel te verplaatsen. Guus en Gerrit
spurtten hun tegenstanders voorbij, alsof er niemand stond
en het regende voorzetten naar ons binnentrio, doch hoe mooi
de kansen ook waren, geen enkele werd benut. Het eerste half
uur was reeds verstreken, toen eindelijk doelpunt nummer één
op het scoringbord verscheen. Joop Stoffelen zette voor de
zoveelste maal met een lange pass Fischer aan het werk. In
een daverende spurt passeerde Gerrit enige tegenstanders en
legde vlak voor het doel gekomen de bal zo mathematisch
zuiver op Brokmann's schoen, dat Theo slechts voor het in
trappen had. Een prachtig staaltje voetbal van Gerrit. Het ijs
was meteen gebroken en nog geen vijf minuten later gaf Guus
een vrijwel analoog nummer ten beste. Het enige verschil
bestond hierin, dat Guus de bal niet afgaf, doch zelf v. Raalte
passeerde. Met 20 kwam de rust en het door Blauw Wit
vertoonde spel in aanmerking genomen, zat rood-wit op een
stoel van rozen-bladeren. Luttele minuten na halftime was
het een rozen-bed geworden, daar Guus en Gerrit met twee
onvergetelijke doelpunten de stand op 40 hadden gebracht.
Eerst trok Gerrit vanaf de middenlijn in een lange, onweer
staanbare rush naar het Blauw Wit-doel eii sloeg van Raalte
kansloos. Nog was de lucht warm van het gejuich, of Guus
liet de totaal verraste Blauw Wit rechtsback stilstaan en
schoot onhoudbaar nummer vier langs de ontgoochelde zebra
doelman.
Een feeststemming maakte zich van onze jongens meester
en of dit de Blauw Witters prikkelde tot meer verzet weten
