van dit seizoen. Die training buiten het Ajax-nest doet o.i.
aan zijn spel geen goed. Ook Stoffelen was niet om over te
schreeuwen, wel wat zijn afnemen varï de bal betreft, maar
het plaatsen naar een vrijstaande clubgenoot is niet meer
zuiver afgestemd. Trouwens, dit onderdeel van het spel is niet
zo goed meer verzorgd en het lijkt ons geen overbodige weel
de, als daaraan meer aandacht wordt besteed. Het zal de
productiviteit een stuk verhogen, daar nu door onzuiver af- of
aangeven van de bal vele kansen en mogelijkheden teloor
gaan.
Waren wij dan voor de rust het meest in de aanval geweest,
de tweede helft was D.W.S. het, die de toon aangaf. Enige
veranderingen in de blauw-zwarte ploeg bleken wel verbete
ringen, maar hoe Cor v. d. Hoeven, die een prima wedstrijd
speelde, zijn aanval ook opstuwde, de Ajax-verdediging gaf
geen pardon en bleef de stand 10 in ons voordeel. Door deze
overwinning en door de nederlaag van Feyenoord zijn onze
kansen voor een hernieuwd kampioenschap aanmerkelijk ge
stegen en is V.S.V. nu nog onze zwaarste concurrente.
Lui, de laatste ronde gaat in, nog even de schouders er
onder en ons vijftiende afdelings-kampioenschap is binnen.
AjaxFeijenoord.
Viermaal ontsnapte Gerrit Keizer's doel op miraculeuze
wijze aan doorboring en tweemaal mocht de uitstekende
Feijencord-goalie niet sputteren, toen hij reeds geslagen was
en Ajax toch niet scoorde. Dit waren voor de rust de hoogte
punten uit het „voetbal-vuurwerk", dat Ajax en Feijenoord
in ons stadion op Zondag 11 Mei j.l. afstaken. Een tot de
nok gevuld stadion was er getuige van en dat men geen
spijt van zijn vervoetbalde-zakcenten gehad zal hebben, staat
onomstotelijk vast. Er was spanning van begin- tot eind
signaal, sensatie bij de vleet en goede staaltjes voetbal bij
dozijnen, 't Is gelijk (11) geëindigd, maar, ronduit gezegd,
Feijenoord kreeg minder dan haar toekwam. Een 31 voor
sprong met halftime en een uiteindelijke 43 zege voor de
Rotterdammers was heel goed mogelijk en zeer zeker niet
onverdiend geweest. Phenomenaal doelverdedigen van beide
goalkeepers stond echter een hoge score in de weg en dat
Gerrit een flinke dosis geluk had, dat heb je als doelman
nu eenmaal nodig doet aan zijn prestatie niets af. Een
harde dreun tegen de lat, een van vlakbij ingeschoten en
meesterlijk gestopte bal en een redding op de doellijn van
Jan Potharst waren de ontstellende gebeurtenissen aan onze
kant. Pen wonderbaarlijke ontsnapping en een schitterende
keeper's stunt een gloeiend schot van Stoffelen werd met
een fantastische sprong over de lat gewerkt de daverende
dingen aan Feijenoord's zijde. Het begon direct al goed.
Onze jongens, gehandicapt door unfitness van Henk v. d.
Linden, het ontbreken van Stroker uitstekend vervangen
door Cor van der Hart en een Janie v. d. Veen, die zich
de laatste weken niet kiplekker gevoelt, begonnen in een
razend tempo, waarvan de Feijenoorders niet a la minute
terug hadden. Fischer spankerde langs de lijn, Guus en Van
Dijk sneden door de Feijenoord-defensie heen en Theo en
Rinus „zaten erop", zoals de term luidt, dat visioenen van een
klaterende overwinning aan de horizon begonnen te gloren,
't Bleek echter een fata-morgana. Tien minuten bleef, met
uitzondering van de doelman, Feijenoord het antwoord
schuldig, doch toen Bas Pauwe en zijn mannen de oplossing
van het Ajax-vraagstuk gevonden hadden, was het over-
winningsverhaal uit. De reeds genoemde staalharde pil tegen
Gerrit's aanmaakhout bleek de prologus van het Feijenoord-
blijspel. In tegenstelling met Feijenoord-voorstellingen uit de
oude doos, teen alles in de oreedte ging, pilden de Rotter
damse halves en achterspelers de bal hard naar voren waar
vijf rappe knapen in sneltreinvaart achter het ronde ding
aangingen en het rood-witte kamp koude rillingen bezorgden.
Janie v. d. Veen, die weer ontzettend heeft gezwoegd, begon
met een paar half geraakte ballen en Henk v. d. Linden, die
Mannus Vraudeunt op zijn weg vond, toonde den volke, dat
hij zijn ziekte nog niet te boven. was. Het zag er beroerd
uit, doch gelukkig had Zaterdagmiddag captain Keizer, jubi
lerende voorzitter Koolhaas iets beloofd, hetgeen hij prompt
nakwam. Jan Potharst gaf eveneens blijk niets voor een
nederlaag te gevoelen en daar Stoffelen defensief ook zijn
aandeel bijdroeg en Cor v. d. Hart zich van Fëijenoordse
voetbalreputaties geen cent aantrok, bleven Rotterdamse
doelpunten uit. Wij hebben ergens gelezen, dat „zelfs het
grote Ajax stopperspil speelt". De man, die dat verhaal
schreef, zal het wel weten, maar wij hebben het gelukkig nog
AJAX EN HET NEDERLANDS ELFTAL.
FrankrijkHolland.
Henk v. d. Linden, Guus Drager en Ger Stroker werden
wederom de eer waardig gekeurd het Oranje-shirt te dragen.
Guus en Ger gaven de Fransen behoorlijk partij, doch Henk
stelde, volgens radio en pers, diep teleur. Wij zijn er niet
bij geweest, dus kunnen geen oordeel vellen, doch na bestu
dering van al die „afmakende" verslagen hebben wij ons af
gevraagd; zou de nederlaag alleen aan Henk te wijten zijn,
of zou het, na de overwinning in Deurne, zo bewierookte
„systeem" daar iets meer mee te maken hebben? Een Ajacied,
die het drama bijwoonde, vertelde ons, dat het met Henk
heus zo erg niet is geweest en dat er spelers bij waren, die
helemaal niet in het stuk voorkwamen, 't Is maar hoe je
het bekijkt.
BROWN.
niet kunnen ontdekken, hetgeen wel aan ons zal liggen.
Wat wij de laatste tijd spelen is ons echter niet duidelijk,
maar dat er sinds de Nederlandse elftal training weinig ver
band in ons team zit, staat vast. Het geheel is rommelig.
Janie blijft angstig achter, waagt zich haast niet meer naar
voren en van een sluitend geheel is geen sprake meer. Het
zaakje klopt niet meer, de harmonie is er uit en het zuiver
plaatsen van de bal laat veel te wensen over. Mannen, keer
terug tot de aansluitende linies, tot de ragfijne passes, tot
het in- en uittrekkende geheel, tot het harmonica-spel. Keer
terug, voordat s.s. ons van de sokken loopt. Straks, als het
kampioenschap binnen is, het gehele team weer fit and well
aan de start verschijnt, moet het weer gaan, zoals het dertig
jaren lang gegaan is. Dan blijven angst-wedstrijden als
vandaag ons bespaard en zullen wij de voorvechters blijven
van „old nice football". Gaan wij mee doen aan „knok-
voetbal", dan is het met onze glorie binnen enkele jaren ge
daan en gaan ook wij beheren tot de clubs, die bij de aan
vang van het seizoen een clubblad vol hebben over geheime
wapens, systemën etc. en.geen vinger in de kampioenspap
krijgen. Laat ze schrijven, laat ze kletsen, gun de „modernen"
de pretlaat ons dan maar de kampioensvruchten plukken.
Een ding is jammer; ons mooie spel wordt radicaal vermoord
en matches a la BelgiëHolland zijn er het logische gevolg
van. Deze wedstrijden werden gewonnen, „men" was in de
wolken.het systeem, mijnheer, maar.wat hebben wij
verloren?
Tommy Lawton sprak na Huddersfield: „Ik heb in jaren
niet zo prettig gevoetbald".
Wat zei de Belg Deelein, na afloop van HollandBelgië,
ook weer?? Wat zei hij ook weer na afloop van „de hel van
Deurne" leuke uitdrukking is dat, zo echt sportief en
wat zal hij nog meer hebben gezegd, toen er geen vreemdeling
bij was?? Wat zal er zijn blijven hangen en nabroeien? Neen
hoor, leve S.S.S. three cheers voor „modern" voetbal, het
spel voor amateurs.
AjaxFeijenoord is dan geëindigd in een gelijk spel en
dat is voor ons in deze omstandigheden nog een verdienste
geweest. Een razend goed en met ontembaar enthousiasme
spelend Feijenoord werd door een rammelend Ajax zij
het met veel geluk bedwongen. Men heeft er van genoten,
wij ook, maar.hoe zou er genoten zijn, als ook ons team
fit and well aan de start verschenen was. Wij weten niet of
de Rotterdammers op oorlogssterkte waren, of er bij hen
spelers meededen, die zich om een of andere reden niet vol
komen konden geven, maar wat wij wel weten, is, dat Bas
Pauwe, bij zijn afscheidnemen door zijn clubgenoten niet in
de steek is gelaten. Bas heeft met deze match op waardige
wijze en zoals een voetballer van zijn allure betaamt, het
Feijenoord-shirt uitgetrokken. In deze, zijn laatste, wedstrijd
heeft Bas nog eenmaal laten genieten van zijn voetbalkunde
en dat zijn geïnspireerde kameraden onze ploeg niet onder
de voet liepen is een felicitatie aan Keizer Co. waard. Die
Feijenoord-ploeg kent er iets van; balcontrole, positiespel en
kepwerk, het is allemaal goed en de 02 tegen A.I.K. plus
de 101 zege op Be Quick, komt even in een andere schijn
werper te staan, nu wij onze oude rivalen weer eens hebben
zien spelen. Wij hadden deze match kunnen verliezen, zelfs
dik kunnen verliezen, maar dat wij niet verloren, dit furieuze
Feijenoord-team konden weerstaan, zonder in grootse vorm
te zijn, pleit voor onze kracht is een pleidooi voor onze tech
niek. En als er straks eerste-elftallers het voetbalshirt voor
