Perpetuum mobile.
Athletiektraining voor voetballers.
Op de tribune.
16
Potverdrie, kerels, hoe heb ik het nou?
Kom op de training, wat bliksem, en gauw!
Moet ik nu wéér jullie aanporren gaan?
Heb ik dat nu nog genoeg niet gedaan?
Schamen die wegblijvers zich dan toch niet?
Blijft het nu eeuwig hetzelfde lied?
Zijn jullie Ajax-lid dan voor de grap,
Zijn jullie kerels of sufferds van pap?
Kom, mannen, heb je dan geen eergevoel?
Lid zijn van Ajax, dat heeft maar één doel:
't Beste te geven steeds wat in je zit,
Wij moeten kerels met vuur en met pit!
Maar dan is training toch zeker punt één.
Daarom gaan jullie van nu af er heen.
Eén dag per week blijft je liefste wel thuis.
Eén dag elkaar niet zien is niet zo'n kruis!
Dus nu is 't uit met dat slappe gedoe,
Meisjes, zeg ons óók eens meewerking toe!
Wijs eens je sweetheart met klem op z'n plicht
Zorg, dat ik niet tevergeefs heb gedicht.
Niet alleen Ajax 1 moet bovenaan,
Maar het moet evenals vroeger weer gaan.
Dat was eerst oefenen, want werd niet toen
Vaak meer dan 50°/o kampioen?
Is dat niet iets, dat de moeite echt loont,
Als je prestatie steeds stijging vertoont?
Als steeds je medelid graag met je speelt,
En d'overwinning het liefst met jou deelt?
Zorg, dat je niet zo'n jazz-maniak wordt.
Wat's voor je body nu beter dan sport?
Maar.is het antwoord ten slotte tóch NEEN
Doe ons 't genoegen dan vlugEN GA HEEN.
W. H. DRONKERS.
BE QUICK, GRONINGEN.
Van onze Groningse vrienden ontvingen wij het Gedenk
boek (III), uitgegeven ter ere van het 60-jarig bestaan. De
gedenkboek-commissie, gevormd door de heren C. Boek-
holdt en J. Joustra, kan trots zijn op haar werk. Dat moet
een zee van tijd gekost hebben, want alles wat in tien jaren
bij het vijftig-jarig bestaan werd eveneens een gedenkboek
uitgegeven voorviel, vindt men in dit stuk Be Quick-
geschiedenis terug. Mr. E. J. Bulder, Henk Pienter, Evert van
Linge, Tetzner, Rodermond en al die andere beroemde Be
Quickers, kwamen wij bij het lezen van dit boek weer eens
tegen en wij mogen gerust zeggen natuurlijk^kwam
ook Ajax in het stuk voor.
Samenstellers en Be Quickers, onze bewondering en felici
taties met dit boekwerk, het is af.
BROWN.
ALCMARIA VICTRIX EN D.E.C. KAMPIOEN.
Het aloude Alcmaria en onze stadgenote D.E.C. behaalden
in hun respectievelijke afdelingen het kampioenschap, waar
mede wij beide clubs van harte feliciteren. Ongelukkigerwijze
moeten beide verenigingen tegen elkander in het veld voor
een plaats in de tweede klasse, waardoor in ieder geval één
van deze clubs niet promoveert. Moge het prettige en faire
wedstrijden worden en de sterkste met de zege schoot gaan.
Zoals ik in mijn vorig artikeltje reeds betoogde, athletiek
training is prachtig voor voetballers. Als zomer training
natuurlijk. Let wel: training. Daarmede is geenszins gezegd,
dat Ajax niet op de deelnemerslijsten van wedstrijden mag
voorkomen. Ik sprak een vorig keer reeds over deelname aan
de z.g. Baan-estafette. We herinneren ons ook nog de glorie
van athletiekend Rood Wit op de wedstrijden voor voetbal
lers, georganiseerd door A.P.G.S.. Ook de naam Ajax prijkt
op de bekende wisselbeker. Onder voetballers zitten vaak
geboren athleten. En dan behoeven we niet aan een Olym
pische cracks als b.v. Wil van Beveren te denken; onze laatste
athletiekafdeling had in een Piet Jansen en Karei Kraam-
winkel ook A.-klassers van formaat. Maar in het algemeen
moet en kan het terrein van een voetballer niet liggen op dat
der specifieke athletiekwedstrijden. Deelname met succes
aan dergelijke wedstrijden, eist een grondige voorbereiding,
systematisch in een programma van in- en outdoortraining
opgebouwd en als ik U nu zeg, dat zo'n programma begint
kort na de start der voetbalcompetitie, dan zult U kunnen
begrijpen, dat dat niet samen kan gaan.
Met zomersporten is dat natuurlijk weer even anders. De
voorbereiding voor het a.s. seizoen van een honkballer of
cricketer is niet zóó zwaar, waarmede ik natuurlijk niets
van deze schone sporten zeggen wil. Zelf was ik vroeger
een enthousiast beoefenaar van het spel van „slag en wijd",
terwijl ik met voldoening terugdenk aan mijn plaats achter
de „stumps" of „in the slips" als Ferry Dukker zijn „spinne
tjes" losliet. En ik meen zelfs te weten, dat er ook „indoor"
voor honkballers bestaat. Maar de conditie van de spieren
van een athleet laat niet toe, dat hij, noch 's zomers, noch in
de winter, een balletje trapt. Derhalve, óf voetballer, óf ath
leet, maar niet beiden.
We bepalen ons dus tot de zomertraining, d.w.z. dat, zoals
we ook gedurende de voetbalcompetitie elke week een avond
(behoren!?) te oefenen, die gedurendede zomermaanden
voortzetten met lichte athletiek. Hierdoor zal, na het zware
voetbalseizoen, onze body een opknappertje krijgen, zodat
we straks weer „fit and well" aan de nieuwe competitie kun
nen deelnemen. Ik geef U de verzekering, dat zo'n zomer
training ontspannend en „verfrissend" werkt, ook al zal op
warme dagen menig zweetdruppeltje vallen.
Wat we op zo'n trainingsavond doen, daarover een volgende
keer. SUNIT.
Mijn winterslaap was wel zeer vast, doch nu de planten
weer, gekoesterd als ze worden door de milde voorjaarszon,
beginnen te groenen, is mijn energie ook teruggekeerd en heb
ik de euvele moedi een klein gedeelte van ons clubblad op te
eisen voor mijn pennevruchten.
Ons eerste elftal heeft gelukkig goed overwinterd. Gaat 't
eventjes van een leien dakje! Wij vergaren als maar kostbare
punten en onze tegenstanders zijn zo vriendelijk diezelfde
kostbare puntjes niet zo naarstig te verzamelen. Aldus kun
nen onze boys zich rustig op de aanstaande kampioenswed
strijden voorbereiden en er voor zorg dragen dan in prima
vorm te zijn. Want met dat S.S.S. (zetter vergeet a.u.b.
niet één S. Twee van dergelijke letters na elkaar klinkt zo
onsympathiek!) is het nog niet helemaal O.K. Doch met nog
5 gewone competitie-wedstrijden voor de boeg, kan onze ploeg
aanstonds de andere kampioenen 'n uitgekookt anti-S.S.S.-
spelletje voorzetten.
'k Ben natuurlijk bij de strijd tegen D.W.S. geweest. Geluk
kig waren we nogal vroeg en aldus hadden we een zitplaats
op een normale zitbank.
Het was gezellig druk, daarover hebben we de laatste jaren
toch geen mopperen, maar nu was er nog iets anders. Er
was sfeer. Er heerste rondom de krijtlijnen zo'n gezellige
spanning.
Tijdens de wedstrijd 'n gezellig „knokpartijtje" tussen ver
hitte supporters, angstige gilletjes van intens meelevende
dames, zware zuchten bij gemiste kansen, één in de weg
lopende en op je tenen trappende, transpirerende kellner met
flessen bier en limonade, 'n rustige arbiter en spelers, die veel
kalmer waren op het speelveld, dan de uiterst zenuwachtige
supporters daarbuiten.
Het was een aardige wedstrijd, zoals de meneer naast me
zei, maar toch nog niet dat!
Het enige wat ik van deze derby niet zo gemakkelijk zal
vergeten, is het doelpunt van Bruins. Dat is me ook 'n grap
jas! De eerste „loei" de beste, welke meneer de bal geeft, is
een doelpunt! Precies of het maken van een goal maar een
koud kunstje is. Groot aantal van onze Amsterdamse toe
schouwers zal wel gezegd hebben „Hoe bestaat 't?" We zijn
nu eenmaal een echte „mazzelclub"als je het toepassen van
de beste techniek en tactiek op onze Nederlandse voetbal
velden tenminste eveneens „mazzel" wil noemen.
Geachte lezerschare, ik groet U tot het volgende kampioens
nummer. Te optimistisch?
J. THIRY.
Een kampioensnummer wordt dit jaar niet uitgegeven. (Red.)
