Jubilea.
13
ook met de rust een 3—0 voorsprong hadden, was er voor ons geen
twijfel meer aan de uitslag. De tweede helft was een getrouwe copie
van de eerste; er berden nog 2 goals aan de score toegevoegd, zodat
wij uiteindelijk met 5o wonnen.
Na afloop feliciteerden de sportieve Engelsen ons met het be
haalde succes; zij gaven volmondig toe: „The better side won" en
offreerden ieder onzer jongens een insigne van The See Cadets; dat
Ajax hierbij niet ten achter bleef, behoeft geen betoog. Het sym
pathieke bestuur van de v.v. Aalsmeer bood voorts de deelnemers
met enige hartelijke woorden een bloemenhulde aan, waarna de
burgemeester van Aalsmeer ook van zijn belangstelling blijk gaf en
hieraan nog enige woorden toevoegde.
Met de beste voornemens bezield, togen wij huiswaarts. Dat dit
voornemen in daden werd omgezet, zult U uit het verdere verslag
blijken.
Vrydag 11 April, Badhoevedorp. Ajax—Haarlemmermeer 3—1.
Om 5.30 uur die avond werd er nogmaals appèl geblazen op het
Frederiksplein, vanwaar onze trouwe begeleider, de heer Landgraaf,
ons voor de laatste wedstrijd van het Lijnden-tournooi naar Bad-
hcevedorp zou brengen. Het weer was gelukkig iets minder guur
dan op de vorige dagen; dit, en ook het goede vooruitzicht om die
avond de twee nog ontbrekende punten voor het kampioenschap te
kunnen bemachtigen, was oorzaak, dat wij ons ih de beste stemming
op weg begaven.
Bij aankomst in Badhoevedorp bleken diverse leden van het Ajax-
bestuur aanwezig te zijn. De heren Koolhaas, Elzenga, Volkers, Duk-
ker gaven hier van hun belangstelling blijk.
Ook de Boldklubben, die alsnog met 1 punt verschil boven aan de
ranglijst prijkten waren present; bij een eventueel gelijk spel van
Ajax, zouden zij, door een beslissingsmatch, nog een kans op de
le plaats hebben; als Ajax verloor, was het kampioenschap hen; dat
zij dus de uitslag met spanning tegemoet zagen, ligt voor de hand.
De Beerschot-spelers, voor wie de uitslag van geen belang meer
was, doch die benieuwd waren, welke club met de erepalm zou gaan
strijken, waren tevens aanwezig. Onze Engelse vrienden, The See
Cadets waren helaas genoodzaakt geweest reeds de vorige dag te
vertrekken.
De wedstrijd op zich zelf gaf niet de voldoening, die wij er van
verwacht hadden. Het afbrekende spel en stugge verdedigen onzer
tegenstanders gaven onze spelers weinig gelegenheid om hun beste
spel te ontplooien. Wij zagen de Ajaxvoorhoede, goed gesteund door
de halves, geregeld in de aanval, doch de met man en macht verdedi
gende Haarlemmermeer-defensie wist aanval op aanval te breken.
Ondanks dit hardnekkig verzet, wist Michels toch nog voor de rust
twee maal te scoren, waardoor wij een veilige voorsprong ver
kregen. Na de rust was het Keyzer, die met een formidabele kop
bal er 30 van maakte. Door nonchelance onzer achterhoede konden
de Haarlemmermeerbewoners zowaar nog een tegenpunt maken,
maar hierbij bleef het dan ook, zodat wij het Lijnden-tournooi met 1
punt meer dan de Boldklubben beëindigden. Een woord van lof
voor onze jongens, die de Ajax-kleuren in dit sterk bezette tournooi
onder zulke moeilijke omstandigheden hebben weten te doen zege
vieren.
Zaterdagmiddag 12 April. Wedstrijd van het best geplaatste buiten
landse elftal, in casu de Boldklubben, tegen het Amsterdamse
Juniores-elftal op het terrein der Volewijckers.
Het bestuur der Volewijckers had haar terrein voor deze gelegen
heid geheel belangeloos ter beschikking gesteld. Naar schatting
waren er een 3000 toeschouwers aanwezig, waarbij wij zelfs de burge
meesters van Amsterdam en Badhoevedorp opmerkten, toen, nadat
de muziek de Volksliederen had gespeeld en beide vroede vaderen
met de spelers kennis hadden gemaakt, de scheidsrechter het sein
tot de aftrap gaf.
Het Amsterdamse elftal, waarin onze coming-man Saarloos als back
was opgesteld, bleek verschillende goede krachten te bevatten; een
pittige, vlotte wedstrijd, die het aanschouwen ten volle waard was,
ontspon zich. Ook de Denen lieten zich niet onbetuigd, doch zij
moesten het voor de rust toch afleggen tegen hun enthousiaste Am
sterdamse tegenstanders. Met 20 voor Amsterdam ging de rust in.
Na de thee waren de bordjes echter verhangen; nu lieten de Denen
zich van hun beste zijde kennen en tegen de stormlopen hunner
voorhoede, bleek de Amsterdamse defensie niet meer bestand. Zo
werd hun achterstand geleidelijk omgezet in een 42 voorsprong, die
niet meer werd afgestaan. Hierna had de uitreiking plaats der be
schikbaar gestelde prijs en herinneringsmedailles. Een ieder ging
voldaan naar huis, want het was een prettige, faire wedstrijd ge
weest, die herhaaldelijk zeer goed voetbal te genieten had gegeven,
alsmede een waardig slot van het interessante Lijnden Internationaal
Jeugd-tournooi
Zaterdagavond 12 April. Uitreiking der prijzen. Afscheid van onze
binnen- en buitenlandse vrienden.
Er heerste een gezellige sfeer in Café De Waterwolf, waar de
muziek vrolijke wijsjes ten gehore had gegeven, toen de voorzitter
van Lijnden, de heer Jongevos, het initiatief nam om met enige
welgekozen woorden allen te bedanken, die tot het welslagen van
Lijnden's Internationaal Jeugd-tournooi hadden bijgedragen. De
pleegouders, de scheids- en grensrechters, het muziekcorps, degenen
die zich garant hadden gesteld voor de benodigde gelden, de autori
teiten, die van hun belanstelling blijken hadden gegeven, de Vole
wijckers, die hun terrein belangeloos hadden afgestaan, niemand
werd vergeten, die het zijne had gedaan om van dit gebeuren een
volledig succes te maken. Ook aan de buitenlandse deelnemers en
aan Ajax, die de Nederlandse kleuren had hoog gehouden en deze
tot de overwinning had weten te voeren, werden woorden van waar
dering gewijd. De heer Elzenga antwoordde hierop met een vlotte
speech en deed uitkomen, dat het voor Ajax een genoegen was ge
weest om aan dit sportfeest deel te nemen en hij gaf de heer Jonge
vos de verzekering, dat Lijnden ook in de toekomst op medewerking
van Ajax kon staat maken. Hierna werd aan onze aanvoerder, Jan
Neefjes, de le prijs, een mooie, zilveren beker met inscriptie, uitge
reikt met verzoek, deze een prominente plaats in onze prijzenkast
te geven, als herinnering aan onze succesvolle deelname aan het
Lijnden Internationaal Jeugd-tournooi in de Haarlemmermeer.
De aanvoerder der Denen, de heer Jongevos had zich van de
Aanvoerder Jan Neefjes, neemt van Lijnden's voorzitter een
club vaantje in ontvangst.
Engelse taal bediend om zich verstaanbaar te maken, werd toen
verzocht om op het podium te verschijnen. Met een woord van hulde
voor de prestaties van het Deense elftal werd hem verzocht de 2e
prijs, ook een beker, ofschoon van iets bescheidener afmetingen dan
die van ons, in ontvangst te nemen en deze te bewaren in memory
of the pleasant days, spent in our country. De leider van het Deense
team ,een prettige, sportieve persoonlijkheid, wist zowaar zijn ge
voelens van dank in het Nederlands uit te drukken. Dat hem hier
voor een spontaan applaus ten deel viel, behoeft niemand te ver
wonderen. Nu was de beurt aan de aanvoerder der Belgen om voor
het voetlicht te verschijnen Hem werd, met enige woorden van
opwekking, de 3e prijs, een medaille, overhandigd. De heer Jongevos
sprak aldus: „Er moeten nu eenmaal winnaars en verliezers zijn,
doch laat het U tot troost strekken, dat Uw spel-opvatting bij ons
een zeer goede indruk heeft achtergelaten. Een volgende keer dus
beter!
Hiermede was de prijsuitreiking afgelopen, want The English See
Cadets waren, zoals reeds eerder vermeld, genoodzaakt geweest om
enige dagen vroeger af te reizen.
Voor dit verslag te beëindigen, wilde ik nog even de stille mede
werkers van dit tournooi, o.a. de heer Scheepers, dank zeggen voor
de hulp, die zij ons ten alle tijde betoond hebben.
Tussen de bedrijven door was het inmiddels aardig laat geworden
en daar de laatste bus naar Amsterdam spoedig zou vertrekken, was
het met een haast je, rep je van belang, dat wij uiteindelijk van
onze vrienden in Badhoevedorp afscheid namen.
P. J. M. VAN OS.
Robur et Velocitas, Apeldoorn 65 jaar;
Be Quick, Zutphen 45 jaar;
D.W.V., Amsterdam 35 jaar.
Bovengenoemde verenigingen vierden één dezer dagen haar
reeds respectabele ouderdom. D.W.V., met haar 35 jaren, is
bij Robur vergeleken nog een kind, maar dan in ieder geval
een kind van melk en bloed, dat aan de andere kant van 't
IJ door het voetbal (manlijk) geslacht gefêteerd wordt (de
ladies laten zich ook niet onbetuigd). De club van Klaas
Ooms meest bekende D.W.V.-er met haar uitgebreide
jeugdafdeling is hecht en sterk, vecht reeds jaren voor een
plaats in het voetbal-eldorado, hetgeen haar heus wel zal
gelukken. D.W.V.-ers, proficiat, en nog vele jaren.
Robur et Velocitas, de „old lady" onder de voetbalclubs,
met haar rijk verleden, vecht reeds jaren om zich staande te
houden. Het is voorgekomen, dat Robur slechts over vijftien
spelers de beschikking had en toch vocht Robur moedig
verder, wilde niet ondergaan in de maalstroom van het voet
ballersleven. Steeds stonden er enkelingen op de bres voor
rood-wit Robur, verdedigden met hand en tand hun dierbare
kleuren en al kostte het transpiratie-droppelen en zware
zuchten, R.E.V. bleef.
Thans gaat het beter met de Apeldoornse club en al zijn
de zorgen nog groot, Robur is weer springlevend en het
daghet in 't Oosten. Velocitanen, onze hartelijke felicitaties en
op naar hogere regionen.
Be Quick, Zutphen, Oostelijke eerste-klasser, behoort niet
tot onze nauwste relaties, doch dat neemt niet weg, dat wij
de Be Quickers gaarne met hun 45ste verjaardag feliciteren.
Zutphenaren, proficiat en eveneens nog vele jaren en een
gelukkige toekomst. BROWN.
