10
keepers in Zuid-Amerikaansche elftallen, heeft me in bewon
dering gebracht, en niet een enkele maal, doch heel dikwijls.
Het is een studie, om achter een doel te gaan staan en op
te letten, hoe deze heeren hun doel verdedigen. Klemvast
vangen is een speciaal trainingspunt. Dat is zóó te zien, dat
hierop is geoefend, want dat gaat volgens vaste normen. Laag
schot of hoog schot, ergens loopt de bal klem.
Over het formidable koppen van de spelers hebben we al
iets verteld, doch dit moeten we er nog bij zeggen: de Zuid-
Amerikaansche voetballers spelen, in letterlijken zin hier
bedoeld, veel en veel meer met den kop dan bij ons. Een ver
klaring hebben we hier niet voor, of het moest zijn, dat dit
voortkomt uit de meerdere training op dit punt.
Tot zoover over het spel.
We willen nu nog iets zeggen over de scheidsrechters, het
publiek en over de entourage van voetbalwedstrijden in
Zuid-Amerika.
Onze indruk is, dat de scheidsrechters alle ingesteld zijn
op voorhands het indrukken van wat we dan maar zullen
noemen „overmatig" ruw spel. Hun beslissingen zijn meer
dan bij ons een rem. Ze fluiten snel en ook voor lichte ge
vallen. Gevaarlijk spel is iets, waarop ze soms zoo letten
(het is rioodig ook!) dat het spel op onaangename en dikwijls
storende wijze wordt onderbroken. We moesten wel eens aan
Chris Groothoff, dien vroegeren primus inter pares van ons
scheidsrechtersgilde denken; hij had den naam van behoorlijk
forsch te laten spelen! De ouderen onder ons herinneren zich
dat nog wel. Wat zou de heer Groothoff zich hier geërgerd
hebben: laat de kerels toch flink uit-spelen, het is geen jonge-
juffers-spel.
Groot is de hoon en vele zijn de uitbarstingen van gejoel
en afkeuring, waaraan zich de scheidsrechters in Zuid-
Amerika blootgesteld zien. in eiken wedstrijd. Doch we
nemen den hoed af voor deze heldhaftige dapperen. Onverbid
delijke kerels, ook als ze er naast zijn. Maar dat is het goede
recht van den arbiter. Er is maar één man scheidsrechter in
een wedstrijd en daarmede: basta. Punt!
Tot besluit van deze causerie nemen wij U mee naar een
fel partijtje in Buenos Aires! U zult U pret beleven! Het is
heerlijk, zonnig lenteweer en we hebben een goede plaats. Er
zijn 80.000 toeschouwers en het rumoer is niet van de lucht.
In het veld zullen komen River Plate en Boca Juniores, twee
candidaten voor het kampioenschap. De wedstrijd vindt plaats
in het geweldige River Plate stadion, een in grootschen stijl
opgetrokken betonnen bouwwerk. In tegenstelling met de om
rastering van traliewerk, zooals gebruikelijk is in Argentinië
om de heethoofdige kijkers van het speelveld te houden (en
binnen welke dan gewoonlijk een vijftigtal dienaren van de
Heilige Hermandad de boel bewaken, om op alle gebeurte
nissen voorbereid te zijn) is dit terrein op andere wijze tegen
de aanvallen van het monstrum, dat Publiek heet, beschermd.
Er loopt namelijk een soort „slotgracht" rond het veld, een
vijf meter diep en daarover komt men niet zoo gemakkelijk
heen! Prettige toestanden in Argentinië, wat?
Neen, prettig en sympathiek doet zoo'n afsluiting van het
speelterrein niet aan, maar ja, een mensch gewent aan alles
en wij voor ons kijken al niet meer naar zulke dingen! Is het
publiek in gindsche landen dan zóó gevaarlijk? zult ge vra
gen? Ja, inderdaad, het publiek in die landen is een moeilijk
geval! Vechtpartijen onderling, op de tribunes, zijn niets
bijzonders. Meeningsverschillen over scheidsrechterlijke be
slissingen, of onvriendelijke uitlatingen over een speler en
zoo, zijn voldoende om de altijd groote explosiviteit van deze
heetgebakerde zieltjes tot werking te brengen! Het publiek bij
voetbalwedstrijden in Zuid-Amerika is samengesteld uit wat
men zoo noemt „de heffe des volks". Het is eigenlijk heele-
maal niet „du bon ton" om in Zuid-Amerika naar voetbal
wedstrijden te gaan, ofschoon dat langzamerhand wel wat
anders is geworden. We herinneren ons enkele jaren terug,
dat we eens tegen een zakenvriend hoog-op gaven van de
voetbalvreugde, die we beleefd hadden in Buenos Aires bij
een wedstrijd. stomverbaasde blikken van onzen man.
wat. U gaat naar voetbalwedstrijden! Beste kerel, vertel
dat niet verder, het kost je reputatie!!! Maar die tijd is wel
voorbij nu. Zoo erg is het niet meer. We zien zelfs al dames
op de officieele tribunes verschijnen, ofschoon sporadisch,
want de Zuid-Amerikanen hebben hun vrouwen zóó lief, dat
ze ze thuis laten.
Keeren we terug tot den wedstrijd!
Daar komt River Plate in het veld! Een orkaan dreigt los
te barsten. Los milionarios, de millionairs, zoo heeten in
Buenos Aires deze voetballers, want ze zouden er finantieel
het beste voorstaan. Men ziet de tribune aan den overkant,
waar de River Plate aanhang zich heeft genesteld, tot een
delirium van begroetingskreeten komenhet elftal drib
belt in gesloten rij het middenveld op, stelt zich met het
front naar de juichende menigte, die enorme doeken in de
clubkleuren voor zich hebben uitgespreidhet elftal be
groet met handwuivingen hun supportersnieuw ge
brul Dan wenden de spelers zich steeds in gesloten rij
naar andere deelen van het veld, naar andere tribunes, om
op een zeker oogenblik met een fluitorkest van je welste te
worden begroet. dat zijn de Boca aanhangers. Geen ver
gissing mogelijk.
Het is een grappig gezicht eigenlijk, deze gebruikelijke be
groeting hier en de orkaan begint pas goed, als even later
Boca in het veld komt. Hetzelfde begroetings-élan in omge
keerde appreciatie-omvang. Dit keer is het de beurt van de
Boca-menschen om te juichen en voor de River Plate-
aanhangers om te sissen van afkeer. Leuk, zoo'n begin.
Tusschen alles door wandelt de „onfeilbare", in zijn onbe
rispelijk tennis-costuum hét veld op en dan volgt de toss.
Drie minuten later is alles in spanning. We zitten tusschen de
River Platelingen, dat hebben we al gemerkt aan de heeren
naast en achter ons, die begonnen zijn met ons in den arm
te nemen (letterlijk) van de vreugde, hun „jongens" te zien.
We kennen dat en laten ons rustig plat-malen, we zullen nog
wel wat beleven, straks. Men moet er toch wat voor over
hebben!!
(Wordt vervolgd in het volgend nummer). D. KNEGT.
AJAX 4—H.F.C. 2 4—1.
In een prettig gespeelden wedstrijd namen we revanche voor de
destijds in Haarlem geleden nederlaag. Ondanks de vele verande
ringen het vierde lijkt zoo langzamerhand wel het vreemdelingen
legioen werd behoorlijk voetbal gespeeld.
Onze voorhoede, welke zooals steeds goed door de halflinie werd
gesteund, was veel gevaarlijker dan verleden week en wel in het
bijzonder door het doorzetten van den goedspelenden nieuweling
Bruins, terwijl „big" Van Stoffelen zich eveneens behoorlijk deed
gelden.
Na een voortreffelijk doelpunt van den H.F.C.-linkshalf, maakte
Bruins vanaf den aftrap direct gelijk om ons even later de leiding
te verschaffen, die wij niet meer afstonden. Volkomen verdiend ging
de rust met 41 in; Bruins 3 x en uit een fraai genomen corner
van Arie maakte Frans het vierde doelpunt.
Na de pauze waren de bordjes verhangen en waren de H.F.C.-ers
regelmatig in den aanval, zonder nochtans gevaarlijk te worden, daar
zij het spel te kort hielden en tevens door goed verdedigen van Jaap
Janse, tefwijl ook Keeper en Zon zich behoorlijk weerde. Met een
verdiende, doch geflatteerde overwinning kwam het einde. Bij H.F.C.
speelde de rechtsbuiten een prima partijtje; onbegrijpelijk, dat een
dergelijk voetballer niet in het eerste speelt.
AJAX 4—ALCM. VICTRIC 2 2—3.
De voor ons uitermate belangrijke wedstrijd tegen de Alkmaarders
werd door ons, na een voorsprong van 20 tot ver in de tweede helft,
verloren en wel in hoofdzaak doordat de ruggegraat van ons elftal
de middenlinie was gebroken. Ondanks behoorlijk spel van Nico
Lobberegt slaagde zij er niet in het zoo hoognoodige contact tusschen
de linies tot stand te brengen. Verwondering behoeft dit niet te
baren, daar wij respectievelijk links- en rechtshalf aan het derde en
spil aan het tweede moesten afstaan, terwijl tot overmaat van ramp
Bruins, onze nieuwe aanwinst van de vorige week, eveneens voor het
tweede was opgesteld. Een en ander leidde tot zooveel wijzigingen,
dat het elftal als geheel niet voldeed. Van Stoffelen, vorige week als
linksbinnen ruim voldoende, zakte thans als rechtshalf; dit is vrij
logisch, aangezien deze plaatsen wel zoodanig van karakter ver
schillen, dat alleen zeer goede spelers beide functies in bevredigende
mate zullen kunnen vervullen.
Niettegenstaande de wijzigingen en tekortkomingen hadden wij, bij
een beter gebruik van de vrij eenvoudige kansen, die zich voor
deden, nochtans den wedstrijd in ons voordeel kunnen beslissen.
Het steeds en steeds maar weer spelen met een sterk gewijzigd
elftal, waardoor de kampioenskansen ongetwijfeld in rook zullen
opgaan, mag betreurd worden. Na elf wedstrijden kwamen reeds
28 spelers voor ons uit, zoodoende het record van het eerste 25
spelers in 30 wedstrijden wel eenigszins brekend.
Opgemei'kt dient nog te worden, dat Frans Timp de maker van
onze doelpunten was. St.
