9
op Zaterdag 7 December, als Sinterklaas en zijn jongste bediende
in ons stadion komen, dat er wat te verhapstukken valt.
Van Sparta, Rotterdam, ontvingen wij nog een schrijven, waarin
de Spartanen hartelijk dank zegden voor het gulle onthaal en de
groote gastvrijheid tijdens ons tournooi om de Insulinde Cup. De
Spartanen zullen het zeer op prijs stellen als zij het volgend jaar
weer worden uitgenoodigd, hetgeen dan ook naar onze meening zeker
zal gebeuren.
BROWN.
D.W.S. JUN.—AJAX JUN. 2—1.
(Nieuwe spelling).
Met een zwaarbewolkte hemel en een ietwat zwart-gekleurd veld
begonnen wij de lastige uitwedstrijd tegen de nog ongeslagen
D.W.S.-juniores.
Er werd echter ondanks het weer en slecht bespeeldbaar veld een
verdienstelijke partij voetbal vertoond.
Met medewerking van Vrouwe Fortuna ontsnapten we ternauwer
nood aan een doelpunt toen een onverwachte treffer op onze lat
belandde (die tussen 2 haakjes voor beide partijen een goede wed
strijd speelde!)
Een klein foutje van De Boer werd na een kwartier spelens met
een doelpunt afgestraft (10).
Ondanks een klein veldoverwicht boekten wij binnen een kwartier
reeds een 10 achterstand, die moreel beschouwd ons de genadeslag
heeft toegediend. Was dit doelpunt aan de andere kant gevallen, wat
niemand verwonderd zou hebben, dan had de wedstrijd een heel
ander aspect gekregen. Zodoende werd ons dus de taak opgedragen
deze stand te nivelleren zo niet in winst om te zetten. Het bleek
echter te zwaar te zijn, al zag Grüter kans, alleen voor den keeper
staande, een hoog nodig doelpunt te missen. Jammer, want deze
jongen bleek een goede aanwinst voor onze ploeg te zijn.
Tot de rust bleef de stand echter ongewijzigd.
Onder het opdrinken van een kop thee (mét suiker) werden de
zaken eens ernstig bekeken.
Beladen met wijze raadgevingen van de heren Wijting en Koomen
betraden we opnieuw het „gras-tapijt".
De rust was geen tien minuten oud toen D.W.S. z'n voorsprong
vergrootte (20).
Van toen af aan is de wedstrijd geheel in onze handen geweest.
Het enige doelpunt dat wij maakten was wel een zeer schamele be
loning voor het optreden dat we vertoonden.
De kansen, die we gehad hebbenaan één hand heeft U niet
genoeg om ze na te tellen.
De strijd had zeker in ons voordeel beslist kunnen worden als niet
het in blauw-zwart geklede Fortuna-vrouwtje, de met kunst en
vliegwerk verdedigende backs en keeper, de hand boven het hoofd
had gehouden.
De punten bleven op Spaarndammerdijk! Gevochten is er zeker
voor de overwinning en de woorden van mijnheer Koomen onder
strepend „Jullie hebt met ere verloren", eindig ik met de hoop uit
te spreken niet nog verder op de leiders achterop te raken.
R. L.
TRAINING.
Donderdag15 November 1934, 6 uur 's avonds.
Het regent. Waarom ook niet? Het is Holland en het is
November. Er valt zoo'n echte vette motregen. Waar je niet
alleen nat van wordt, maar waar je ook verkouden van kan
worden. Tenminsteniet iedereen wordt zoo maar even
tjes verkouden van een buitje regen. Wij zeker niet. O ja, U
weet niet wie wij zijn, hè? Wij zijn niets bijzonders. Wij zijn
spelers van Ajax. Of zijn we dan toch wel iets bijzonders?
Enfin, laat dat in het midden blijven.
We zitten op de fiets en trappen naar Ajax. Waarom? Om
dat het Donderdagavond is en dan wordt er getraind. Ik mag
ook mee trainen met het eerste en tweede elftal van Ajax,
niettegenstaande ik nog maar een broekje ben van 17 jaar.
Maar wat ben ik trots. We fietsen het hek door. Jack is al
begonnen. De traditioneele sprintjes op het veld voor de over
dekte tribune. Binnen in de kleedkamers is het behoorlijk
druk. Zeker meer dan 22 man. Dat wordt wat voor Jack
straks, als we een partijtje gaan spelen.
Potverdrie, wat voel ik mij een kerel. Ik train en speel met
Ajax I mee, met Mulders, Volkers, van Reenen, ten Have,
Anderiesen, Schubert, Diepenbeek enz. enz. Kerels, die al jaren
in Ajax I spelen. Die zoo'n beetje ieder jaar kampioen zijn.
Maar hoe kan. het ook anders. Die kerels trainen ook iederen
Donderdagavond. Weer of geen weer.
Zij komen en trainen.
Zij vinden het zelfs leuk wanneer het regent, geloof ik. Ze
hebben de grootste lol op een modderig veld. Zij doen alle
moeite om hun medespelers zoo smerig mogelijk te maken.
Maar zij trainen.
Dacht U, dat zij er ziek van werden? Hoe komt U erbij.
Mannen van staal zijn het. Direct gaan ze naar de kleed
kamer. Een heerlijke warme douche. Hendrik heeft de thee
met koek al klaar staan. Er wordt nog wat gekletst, een mop
doet de ronde, verdgezellig zoo'n avond. Je pakt je fiets
Ajax-Sparta (1-0). - Één der vele aanvallen op het Sparta-doel
wordt afgeslagen.
en kart naar huis. Het regent. Waarom ook niet. Het is No
vember en we zijn in Holland. Maar wat maakt dat uit? Je
speelt in Ajax.
Donderdag, 14 November 1946, 6 uur 's avonds.
Het regent. Waarom ook niet. Het is Holland en het is No
vember. Ik ga naar Ajax. Trainen. Er is niets veranderd. Jack
is er, precies zooals 12 jaar geleden met zijn pijp en mixture.
Het veld is even modderig. De ballen zijn nog steeds wit. De
schijnwerpers branden.
Toch is er wel iets veranderd.
We hebben een nieuw stadion en wat voor een stadion.
Nieuwe kleedkamers, nieuwe douches, of nee, zeg maar ge
rust 10-persoons badkamers, een andere terreinknecht, Jan,
inplaats van Hendrik, die ranja schenkt inplaats van thee.
En nieuwe spelers. In eens besef ik iets. Geen één van die
oude garde is er meer. Jammer, ontzettend jammer.
Dan hadden ze allen mee kunnen trainen.
Wanter zijn zeven, zegge en schrijve zeven spelers
aawezig om te trainen.
Drie van het eerste, twee van het tweede en twee van een
lager elftal. Waarom??? Het regent.
Een goed verstaander heeft voldoende aan een half woord.
G. FISCHER.
Zoo was het op een Dinsdagavond, toen wij eens kwamen
kijken, precies zooals jij het beschrijft, Gerrit. Zie „de ver
richtingen van onze reserves". (Red.)
ENGELAND—HOLLAND.
Als dit blad verschijnt, hebben Guus Drager, Jan Potharst
en Henk v. d. Linden deelgenomen aan den grooten voetbal
wedstrijd tegen de Engelschen, terwijl Joop Stoffelen, als
reserve de reis meemaakte, zoodat onze club weer ruim
schoots vertegenwoordigd was. Wij feliciteeren onze club-
genooten met de eervolle uitnoodiging tot deelname aan deze
match der matches en hopen, dat zij veel succes gehad zullen
hebben.
