3
hij den rechtervleugel, doch noch Keiler, noch Jan Gerritsen
over hem hadden wij het was in staat Henk v. d.
Linden, die in internationalen vorm stak, te verontrusten.
Voor de rust waren zij nergens, hetgeen, met uitzondering
van den blauw-zwarten doelman en van Stokken, die een
prima wedstrijd speelden, feitelijk van de geheele D.W.S.-
ploeg gezegd kon worden. Enkele uitvallen van de vrijwel
ongevaarlijke blauw-zwarte storm-linie daargelaten, was het
al Ajax wat de klok sloeg en dat in die eerste helft slechts
één doelpunt te noteeren viel, was èn aan den D.W.S.-doel-
man èn aan het totaal uit vorm zijn van Michels en Ackerman
te danken. Rinus bracht er iets, doch Chris vrijwel niets van
terecht. Het zware en spekgladde veld, vroeger jaren een
kolfje naar de hand van Ajacieden (Volkers, ten Have, van
Reenen, Addicks e.a.) lag hen heelemaal niet en dat is o.i.
de oorzaak geweest van de lage Ajax-score. Hoe v. d. Veen,
Stroker en Stoffelen onze voorhoede ook opstuwden, hoe met
listige combinaties Drager en van Dijk ook door de D.W.S.-
middenlinie en -achterhoede sneden, als de bal op rechts
kwam ging het mis en kon van Stokken, die er hoe langer
hoe beter inkwam, opruiming houden. Fischer ontving van
zijn buurlui totaal geen steun en dat trof bijzonder slecht,
daar Gerrit er echt zin in had. De ballen, die hij kreeg toe
gespeeld, meestal uit de middenlinie, gaf hij onmiddellijk
af, waardoor de D.W.S.-ers geen vat op hem konden krijgen,
hetgeen van Gerrit goed bekeken was. Wel misten wij nu
zijn solo-rennen, doch zijn lange, hooge centers naar ons
binnentrio, stelden de D.W.S.-achterhoede voor lastige pro
blemen, die door het falen van Rinus en Chris, steeds door
v. Stokken c.s. goed werden opgelost. Niettegenstaande de
handicap van het uit vorm zijn van genoemde spelers, was het
spel van onze ploeg een lust voor het oog. Afgemeten, prach
tig op maat, van man tot man, ging de bal langs den grond,
zonder dat een D.W.S.-er er aan te pas kwam, doch belandde
het ronde ding uiteindelijk op rechts, dan was het afgeloopen.
Een harde trap van v. Stokken of één der andere D.W.S.-ers
deed den bal bij v. d. Veen, Stroker of Stoffelen terechtkomen
en dan begon het spelletje weer opnieuw. Een zeldzaam fraai
gezicht en voor den kenner om van te smullen. De sportieve
opmerking van een D.W.S.-man „Ajax speelt toch beter", was
spontaan, volkomen juist en dus op des spijkers kop.
Éénmaal werd dit „damspelletje" beloond; Guus Drager-
spurtte na zoo'n maatcombinatie op Klein af en schoot den
bal, o.i. niet onhoudbaar, langs den D.W.S.-doelman. Met
dezen voorsprong en door het zwakke spel van de D.W.S.-
ploeg, zaten wij op fluweel en werd het slechts rustig wach
ten op doelpunt nummer twee. Doch hoe keurig er ook werd
gecombineerd, doelpunt nummer twee kwam niet uit de bus
en met onveranderden stand mochten beide elftallen nieuwe
krachten gaan verzamelen voor de tweede helft.
Velen hebben zich erover verbaasd, dat onze spelers na
de rust geen droog shirt hadden aangetrokken, doch, dit ter
opheldering, onze menschen wilden niet van tenue verande
ren. Bijgeloof?
De blauw-zwarten hadden hun doorweekte shirts uitge
trokken en verschenen nu met hun oude kampioenstruien in
het veld. Of de herinnering aan die oude glorie hen nieuw
voetballeven ingeblazen had, is ons niet bekend, maar wel
werd het den toeschouwer alras duidelijk, dat de D.W.S.-ers
nog lang niet verloren warén. Met een enorm elan wierpen
de mannen van de Bruyne zich in den strijd en.speelden
ons team finaal van de sokken. Technisch was het dan mis
schien niet zoo goed en mooi, maar gevaarlijk, meer dan ons
lief was. Voorloopig zaten wij nog niet klem, eenmaal ont
snapten de blauw-zwarten (nu feitelijk blauw-witten) op
miraculeuze wijze aan een tweede doelpunt, doch de tegen
stand van onze voorhoede werd hoe langer hoe zwakker en
het laatste half uur was ons aanvalsquintet vrijwel van de
kaart. Met zeer goed spel stuwden v. d. Hoeven en zijn
makkers middenvoor Kil en zijn mede-aanvallers naar ons
doel, waar v. d. Linden, Potharst en Keizer handen vol werk
kregen om doelpunten te voorkomen. Tweemaal appeleerden
de D.W.S.-ers voor goal wij hebben het van onze plaats
niet kunnen zien of de bal achter de lijn is geweest doch
de Heer van Aussem liet doorspelen. Veen en Stroker moes
ten al hun aandacht aan de verdediging wijden, zoodat steun
verleenen aan onzen aanval er practisch niet meer bij was,
en daar deze linie er maar zoo'n beetje met de pet naar
gooide, kwam alles op onze verdediging neer. Onder aan
voering van v. d. Linden en Keizer werd echter stand ge
houden en het begon er veel op te gelijken, dat de overwin-
250 Competitie-wedstrijdenIn aansluiting op ons artikel in
het laatst verschenen „Ajax-Nieuws", geven wij hier nog een foto
van de huldiging van captain Keizer. V.l.n.r.: Fischer, v.d. Veen,
Keizer, Stroker en Drager.
ning uit den regen werd gesleept, toen twee minuten voor
het einde D.W.S. toch loon naar werken kreeg. Joop Stoffelen
kwam in vrije positie in het bezit van den bal. Inplaats van
direct door te spelen naar Fischer, ging Joop den bal brengen,
raakte hem kwijt en Dijkstra profiteerde van een vrij veld.
Snel bracht de D.W.S.-er den bal naar ons doel, zette hoog
voor en wat er toen precies is gebeurd, hebben wij niet kun
nen constateeren. De bal lag in ons net, drie spelers op den
grond, hevige protesten van v. d. Veen, Potharst en v. d.
Linden en grensrechter Leemhuis. Kil zou het bruine geval
in het doel geslagen hebben in „Sport" stond, dat Dijkstra
bezwoer, den bal erin getrapt te hebben, ra, ra, hoe kan
dat doch de Heer v. Aussem had niets gezien en gaf goal.
Zooals gezegd, wij hebben er niets van kunnen zien, doch
toen Piet Leemhuis het veld oprende, stond voor ons per
soonlijk vast, dat er iets gebeurd was, dat niet in den haak
was. Een sportsman als Piet Leemhuis protesteert niet tegen
beter weten in. Punt.
Aldus was het gelijk en laten wij erbij zeggen, volkomen
verdiend, 't Was jammer van den cnaangenamen smaak, die
achterbleef, doch een nederlaag was voor de D.W.S.-ers veel
onaangenamer geweest. Zoo hebben wij met onze blauw
zwarte vrienden, na een prettige, sensationeele en spor
tieve match, voor de zooveelste maal de punten gedeeld
en het Amsterdamsche publiek goede waar voor zijn geld
gehad. Daar Sparta zoo vriendelijk was, het ongeslagen 't Gooi
