HONKBAL.
Ditmaal begin ik mijn overzicht eens met de verrichtingen van de
jeugd, want daar bestaat alle reden toé.
De juniores gingen voort op den weg, die naar het kampioenschap
leidt. De niet volledige ploeg van T.I.W. moest met 322 het loodje
leggen. V.V.G.A. bood meer tegenstand, doch had toch een 91
nederlaag in ontvangst te nemen. Ons jongste negental staat nu met
4 overwinningen aan het hoofd van de ranglijst.
Het is te betreuren, dat clubs als A.B.C., Blauw-Wit en D.W.S.
ditmaal niet met een jeugdnegental aan de competitie deelnemen;
anders zou de strijd ongetwijfeld aantrekkelijker zijn geweest.
Het Zondag 30 Juni j.l. gehouden jeugdtournooi van R.C.H. was
voor de onzen dan ook een welkome gelegenheid hun krachten eens
met andere negentallen te meten. Dat Ajax over een behoorlijk stel
juniores beschikt, blijkt uit het feit, dat zij op overtuigende wijze
den Adri-Blokkerbeker veroverde. Wel is waar werd één wedstrijd
verloren, doch Rood-Wit was toen al zeker van een plaats in den
eindstrijd. Bovendien achtte de leider het, gezien het lijvige pro
gramma, niet verantwoord steeds met dezelfde en dus sterkste
opstelling het veld in te gaan. In de finale tegen T.Y.B.B., welke
ploeg in Haarlem de leiding heeft, toonden Leeser c.s. inderdaad
de beste ploeg te hebben. De aanvoerder gaf zelf het goede voor
beeld met 2 home-runs. Wim Weppner was als werper in uitste
kenden vorm. De keurige aangooien van Schimscheiner toonden
aan, dat er uit hem een goede honkballer kan groeien. Nu nog eens
extra op slaan oefenen, Joop! Verder bewaakte De Vlieger Jr. de
honken zeer goed. Maar ook de niet genoemden wensch ik geluk
met het prachtige resultaat. Ter herinnering kregen zij allen een
diploma.
De uitslagen waren tegen R.C.H. 130, E.D.O. 51, V.V.G.A. 84,
E.H.S. 3—4, T.Y.B.B. 12—1.
De organiseerende vereeniging had veel eer van haar werk.
Slechts zou ik haar in overweging willen geven, het volgende jaar
de clubs zoodanig in te deelen, dat het programma niet overladen
wordt. Bovendien was het veel later geworden, dan in de be
doeling lag. Overigens niets dan lof, blauw-zwarten!
Indien zulks niet op technische bezwaren stuit, zal het bekende
Ajax—V.V.G.A.-tournooi alsnog op korten termijn worden gehouden.
Ajax I had met het zwakkë zusje Quick geen moeite. Ondanks
het ontbreken van Beumer en Van Lobberegt werd de eindstand
80. Het was echter een verblijdend teeken, dat Neerlands oudste
honkbalclub er eindelijk toe was overgegaan haar negental te ver
jongen.
Het tweede negental haalde het stoute stukje uit, A.B.C. op eigen
veld beide punten af te snoepen. Aanvankelijk had Ajax een rui
men voorsprong, doch the Reds gaven zich niet voetstoots gewonnen.
Ten slotte verlieten de onzen met een kostbare 108 zege opge
togen het terrein. Dat was fraai werk, lui!
De wedstrijd AjaxH.H.C. heeft heel wat voeten in de aarde
gehad. Oorspronkelijk zou de ontmoeting Zondag 30 Juni te Haar
lem plaats hebben, doch met het oog op de voetbalmatch Ajax
Heerenveen verklaarde H.H.C. zich op ons verzoek bereid een dag
eerder te 4 uur op ons veld te spelen. Toen het aanvangsuur van
genoemden voetbalkamp echter vervroegd werd, moesten weer
nieuwe wegen worden bewandeld. Het slot van het lied was, dat
Ajax en H.H.C. elkaar 's Zondags om 2 uur op het Voorland-terrein
bestreden.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: het is voor Ajax
een drama geworden.
Ik geloof niet, dat het zoo'n vaart had geloopen als vanger Ter
Heide die te elfder ure naar het Friesche Haagje moest van de
partij was geweest. Uiteraard kon Beumer geheel onvoorbereid zijn
aanvoerder niet doen vergeten. Hieraan moet het worden toege
schreven, dat het spel van Geestman die in de vorige wedstrijden
waarlijk niet slecht gegooid had thans onder de maat bleef en
dat Wim later door Van Lobberegt moest worden vervangen.
Doch afgezien daarvan is het toch uitermate teleurstellend, dat
onze ploeg, die bij de zesde slagbeurt nota bene met 113 leidde,
ten slotte met 1511 het onderspit moest delven. Voor Kok, die twee
home-runs op zijn naam bracht, was het wel bijzonder zuur. Ik
meen, dat ik den spijker op zijn kop sla als ik zeg, dat het ons eerste
negental op kritieke oogenblikken aan den noodigen strijdlust ont
breekt. Tijdens den wedstrijd tegen E.D.O. viel dit ook reeds waar te
nemen. Waar blijven de aanmoedigingskreten als Ajax aan slag is?
Daar waren wij vroeger heel sterk in. Met gestadig oefenen en meer
enthousiasme kunnen wij het zeker verder brengen. Welnu, de kans
is nog niet verkeken.
Intusschen schijnen de roodbroeken, die lang niet zoo zwak zijn
als hun plaats op de ranglijst doet vermoeden, er een gewoonte van
te maken Ajax als slachtoffer uit te kiezen. Dit kunnen wij niet
langer over onzen kant laten gaan, mannen!
Rest mij nog een woord van dank aan het bestuur van de sympa
thieke Haarlemmers voor zijn medewerking.
Na de kranige prestatie tegen de bewoners van den Zuidelijken
Wandelweg was het gelijke spel (2—2) tegen E.D.O. 2 min of meer een
tegenvaller. De verhindering van werper Wapstra kan hier niet als
verontschuldiging gelden, want Hoogendijk heeft zich keurig van
zijn taak gekweten. De oorzaak van dit gedeeltelijk falen was vooral
het zwakke hönkloopen. Zelfs de oude rotten lieten zich in de luren
leggen. Ofschoon onze reserves tweemaal een achterstand hadden in
te loopen, hebben zij verreweg de beste kansen gehad.
Na een rustig partijtje tegen S.C. Haarlem, waarbij de zege slechts
in de laatste innings even in gevaar kwam, keerde Ajax twee pun
ten rijker (35) uit de Spaarnestad terug. Ik kan mij niet aan den
indruk onttrekken, dat Ter Heide en vooral Beumer hun hoofd meer
bij voetbal dan bij honkbal hadden. Moge het gesloten seizoen vol
gend jaar uitkomst brengen!
Kok ontpopt zich meer en meer als een eerste-honkman van klasse.
Ook thans wist hij menigen onzuiver aangegooiden bal op de hem
eigen wijze te verwerken. Nu nog eens geducht oefenen op honk
loopen, Rud! Voorts zou ik den spelers willen aanraden zich steeds
van de spelsituatie te vergewissen voordat de bal naar den slagman
wordt geworpen. Het gebeurt nog maar al te vaak, dat zij niet
dadelijk weten, wat hun te doen staat als de bal in hun richting
komt.
Tegen D.O.S. keerde Ajax II op het goede pad terug. In het veld
deden de Stichtenaren het niet kwaad, doch hun slaan en honk
loopen was onvoldoende. Hieraan zal het dan ook wel liggen, dat zij
de roode lantaarn dragen. Hordijk deed een tweetal fraaie vangen
en stelde de kanaries in de gelegenheid de eer te redden (51).
Kan men bewondering hebben voor de wijze, waarop de spelers
van Quick steeds weer hun nederlaag weten te dragen, een feit is
dat zij niet meer in de eerste klasse thuishooren. Slechts de pogingen
dertig runs te maken en de tegenpartij het scoren te beletten, hiel
den er bij Ajax tot het einde den, gang in. Heel veel valt er over
dezen eenzij digen wedstrijd niet te zeggen. Bij de thuisclub deed de
veteraan Vonk in het buitenveld goed werk. Onze eerste-honkman
Kok bracht het wederom tot een home-run. Geestman was ditmaal
aan slag bijzonder vaardig. Hij gaf niet minder dan 5 veilige honk-
slagen. Zijn gemiddelde was 0,71. Eindstand: 028!
Nadat de wedstrijd Ajax 2O.V.V.O. Zaterdag 8 Juni j.l. wegens
den regen moest worden gestaakt, ontmoetten deze negentallen
elkaar Zaterdag 6 Juli opnieuw, doch ook nu is de kans groot, dat
dit treffen ongeldig wordt verklaard, daar aanvoerder Stam een
tweetal protesten heeft ingediend.
Dat De Koning na een veilige home-run nog werd uitgegeven, was
voor Ajax en voor Bob spijtig, doch tegen de feitelijke beslissing
van den veldscheidsrechter is niets in te brengen. Onze clubgenoot
zou namelijk een der honken niet hebben aangeraakt, waarop de
tegenpartij hem prompt uittikte. Volgens veler meening had ge
noemde looper wel degelijk aan dezen plicht voldaan.
In de volgende gevallen ging de leiding buiten haar boekje.
De looper Losekoot werd op het tweede honk door een aangooi
van den vanger geraakt, waarna de bal verder rolde. Onmiddellijk
kondigde de scheidsrechter „doode.bal" af.
Op aanraden van den helper, die den uitroep van den arbiter niet
gehoord had, liep Tom verder, doch hij was volkomen van zijn stuk
gebracht, anders zou hij stellig het thuishonk hebben gestolen. Nu
werd hij door zijn aarzelend optreden uitgemaakt.
De beslissing „doode bal" was hier volkomen misplaatst, doch toen
de scheidsrechter dit eenmaal geroepen had, had hij het spel ook
inderdaad „dood" moeten verklaren.
Voorts sloeg een speler van Ajax, terwijl er twee man uit en het
tweede en, derde honk bezet waren, den bal in het slagperk tegen
zijn voet, waarna het ronde voorwerp in het veld belandde. Een
O.V.V.O.-er snelde toe en tikte den Ajacied uit.
Art. 31 der spelregels vermeldt echter, dat een slag o.a. fout is, als
de bal op of boven den grond buiten de foutlijnen den scheidsrechter
of een speler raakt.
De uitspraak van de Protestcommissie kan dan ook met ver
trouwen tegemoet worden gezien.
Ofschoon de zomersporten danig in de verdrukking zijn gekomen,
staan ons buiten de competitie nog heel wat belangwekkende
honkbalgebeurtenissen te wachten.
Eind Juli zal een Amerikaansch vlooteskader ons land bezoeken.
De commandant heeft reeds pogingen in het werk gesteld gedurende
het verblijf te Amsterdam wedstrijden te organiseeren in verschil
lende takken van sport, doch „first of all baseball!" Zondag 28 Juli
a.s. zal het Nederlandsche negental in het Ajax-stadion tegen een
zeer sterk team uit het land van stars and stripes uitkomen. Fijn
proevers zullen deze gelegenheid niet laten voorbijgaan.
In het kader van de uitwisseling van sportbeoefenaren zal het
hoofdstedelijke negental waarschijnlijk Maandag 5 Augustus a.s. een
honkbalwedstrijd te Liverpool spelen. Naar verluidt, kan het spel
der Engelschen de vergelijking met Amerikaansche amateurs wel
doorstaan. Het is al weer heel wat jaren geleden, dat een Neder
landsche honkbalploeg de grenzen overtrok. Daarom is deze ont
moeting van groote beteekenis. Het staat reeds vast, dat eenige
Ajacieden voor dezen tocht zullen worden uitgenoodigd.
Zaterdag 10 Augustus a.s. zal in het Ajax-stadion de jaarlijksche
steden wedstrijd AmsterdamHaarlem worden gespeeld. Zullen onze
stadgenooten er deZen keer in slagen aan de Haarlemsche suprematie
een einde te maken?
Den volgenden dag zal Blauw-Wit haar traditioneel tournooi hou
den. Dit sportevenement zal een feestelijk karakter dragen, daar de
Stadionclub reeds 25 jaar aan de honkbalcompetitie deelneemt.
Het is voor een secretaris nooit prettig als zijn vereeniging boete
wordt opgelegd, vooral niet als hij hieraan part noch deel heeft.
Ik reken er dan ook op, dat de spelers steeds op tijd aanwezig zijn.
In den vervolge zal elke geldstraf wegens te laat beginnen op de
betrokkenen worden verhaald.
Last but not least!
Reeds lang had onze vereeniging behoefte aan een scoringbord.
Door bemiddeling van den heer J. G. A. Losekoot kan Ajax zich nu
over het bezit van een dergelijk bord verheugen. Het ziet er buiten
gewoon verzorgd uit. Uit naam van de honkbalafdeeling betuig ik
den heer Losekoot en den vervaardigers hiervoor mijn warmen dank.
Wij hopen er nog vele jaren gebruik van te maken.
E. H. VAN TUIJL.
OP DE TRIBUNE.
Hè, hè, de eerste kampioenswedstrijd zit er weer op. En zooals de
geachte sportjournalisten dit plegen te noemen, we zijn weer eens
voor de zooveelste maal met onze hakken over de sloot gekomen.
En tochik zie ons zwaar gehavend team nog veel liever met de
hakken over die beruchte sloot komen, dan met een hele beenlengte.
Mijn lieve, dat geeft veel meer spanning en emotie! De vreugde
dansen op de tribune zijn er des te doller dan én de gezichten des
te rooder. De indianen van Winnetou hebben vast niet krijgshaftiger
gebruld, na het opgraven van de strijdbijl, dan de scharen opge
wonden supporters.
's Avonds hoorde ik het verslag van dezen emotioneelen strijd
over de radio. De reporter „versloeg" de laatste 10 minuten, het
meest spannende deel. Zijn woorden werden voortdurend begeleid
door het geloei en het gehuil van het publiek, waarvan ieder afzon
derlijk echter zal beweren, dat hij altijd rustig en volkomen neutraal
de wedstrijden bijwoont, hij windt zich nooit op. Hoe komt U erbij!
De sterkste moet winnen! Et voila, c'est tout! Gelooft U het? Ik niet!
Maar om weer op den wedstrijd terug te komen. Hij was rijkelijk
fors. En er gebeurden wel eenige „rare dingen". Niet raar was, dat^
Gerrit die penalty stopteDat was O.K.! En heelemaal niet raar
was, dat het eindsignaal weerklonk. Toen werden we weer zoo
langzamerhand normale menschen en liepen we weer spoedig te
kankeren over de „vlugge, snelle en veilige zuivering" in ons vlakke
landje.
Wel jammer, dat we de returnmatch verloren. Maar daarom niet
getreurd, wanneer onze ploeg to make the best of it, er van wil
maken, dan worden we nog landskampioen. Wédden?
Haarlem—Ajax ook gezien. Helaas, dit was de tweede nederlaag
in successie en alweer niet bepaald de verhouding in het veld. Doch
