SOME SENSES AND SOME NONSENSES. M. J. KOOLHAAS 30 jaar doelbewuste en energieke arbeid in het Ajax-Bestuur. Het moet stellig aan de vergetelheid ontrukt worden ondanks het geroezemoes en drukte der enerveerende kam pioenswedstrijden dat onze voorzitter dezer dagen, n.l. in onze e.v. Jaarvergadering het feit zal herdenken, dat hij een periode afsluit van een 30-jarige onafgebroken bestuurs- activiteit. Doelbewust en energiek werken moet leiden tot groote suc cessen. Tot die groote succes sen vanaf 1916 toen Koolhaas als 2de secre taris in het Bestuur trad. tot vandaag den dag nu hij met vaste hand het Ajax-roer omsluit heeft onze huidige voor zitter veel zelfs het grootste deel bijge dragen. Reeds direct na zijn komst in het bestuur bleek Marius voor geen kleintje vervaard. Daar de arbeid van het secre tariaat destijds te om vangrijk bleek, hevelde men het geheele wedstrijdwezen spoedig naar Koolhaas' departement over en zijn werk was reeds in de eerste jaren boven alle lof verheven. Zoo is Koolhaas via zijn functie als clubsecretaris geleidelijk naar de brug geklommen, van waaruit het Ajax-schip wordt bestuurd. Zonder veel ophef, als een prettig mensch, als het kan met een kwinkslag, maar als het moet serieus en met principes kan men zich nauwelijks een beter president wenschen. Maar ook naast zijn vele beslommeringen voor de club heeft Kool haas tijd gevonden onze vereeniging naar buiten te vertegen woordigen. Toen ondergeteekende zijn 12H-jarige dienstplicht als voor zitter van de Vereeniging van Westelijke le klassers vervuld meende te hebben, koos men zonder dralen opnieuw een Ajax-vertegenwoordiger, n.l. onzen „skipper" als president en nooit heeft mij een benoeming meer genoegen gedaan als juist deze vérkiezing, waarbij de leiding van de W.E.K. in handen van een Ajacied bleef. Het zou mij werkelijk te ver voeren om precies uit te plui zen wat Koolhaas altemaal aan zijn hoofd heeft. Een van de belangrijkste functies, die hij vervult, is Afdeelings Bestuurslid van den Bond terwijl hij, meen ik wel, ca. 25 jaar Consul van den Bond hoofdconsul voor Amsterdam is geweest. Het zij hem hier openlijk toegegeven: vóór dat alles, ondanks dat organiseeren en ondanks al dat bestieren, confereeren, telefoneeren enz. enz. was zijn eerste werk voor, zijn eerste blik naar onze club. De belangen van Ajax zijn daardoor nooit in het gedrang gekomen; eerder heeft Ajax van al die relaties, connecties en baantjes kunnen profiteer en. Dit moge hier heusch nog wel eens worden .gezegd. Ajax en Koolhaas! Twee namen onafscheidelijk aan elkaar verbonden. Zoowel club als leider bezield door een onver woestbaar enthousiasme. Hetgeen dit seizoen leidde tot een hernieuwd kampioenschap in de Westelijke eerste klasse en hopenlijk bekroond moge worden met een kampioenschap van Nederland! Wars van veel huldebetuigingen zal dit kampioenschap ongetwijfeld het dierbaaste geschenk zijn, dat de vereeniging haar voorzitter kan aanbieden. Koolhaas, Marius, nog vele jaren op de brug, met dezelfde fighting spirit, met dezelfde blik op voetbalzaken, met dezelfde menschenkennis, met dezelfde liefde voor onze 46-jarige krachtige en over de heele linie bloeiende en groeiende club. Moge deze bloei en groei onder leiding van Marius Jan Koolhaas nog tal van jaren bestendigd blijven. J. J. GROOTMEIJER. ONS ADSPIRANTLID EDDY PIETERS-GRAAFLAND heeft een operatie ondergaan. Van deze plaats wenschen wij je een spoedig en algeheel herstel toe, Ed. Club vriendjes, die Eddy willen opzoeken of schrijven, deelen wij mede, dat hij in het Wilhelmina Gasthuis wordt verpleegd, Kliniek B, afd. Dr. Welcker. Zoo langzamerhand begin ik te gelooven, dat ze mijn kampioens-dinertje nog wel een jaartje in de frigidaire kun nen schuiven. Verbazend jammer, ik was me juist een beetje aan het ineten, om niet plotseling voor een te zware opgave te staan, waarschijnlijk zijn mijn opofferingen dus om niets geweest. Die vervelende mijnwerkers ook, al een paar jaar smeeken we hun om meer kolen en verdikkie, nu wij hun niet noodig hebben, komen ze plotseling met een serie kolen te voorschijn, waarmede niet alleen de handen van Keizer, maar tevens die van zijn heele hofhouding voorloopig vol doende verwarmd zijn. Ondertusschen zitten wij voorloopig in de kou, en Haarlem heerlijk op Roozen. Een schrale troost, dat we Haarlem hier met 80 een lesje gegeven hebben, zooiets van lekker, pu. Er zijn van die menschen, die altijd pech hebben. Ik heb een vriend, die nog weieens laat thuis komt; om nu de stemming van zijn ega te peilen, mikt hij eerst zijn hoed naar binnen, blijft die binnen, dan is alles O.K., maar vliegt zijn hoed er weer uit, dan kan hij beter doorwandelen. Een prima methode, alleen heeft hij het pech, dat hij deze warme dagen nooit eens zonder hoed uit kan gaan. Ik adviseerde hem, om het voortaan eens met zijn schoen te probeer en, maar dat vindt hij te gevaarlijk in het donker. Ik schrijf dit alles, omdat ik zoo graag eens in die rubriek „het doelpunt, dat je nooit vergeet" zou willen schrijven. Mijn ongeluk is nu, dat ik in mijn leven te veel doelpunten heb gescoord, om me aan het bagatelle van één goaltje vast te nagelen. Fraai waren mijn doelpunten bijna altijd, vandaar dat het zoo vreemd is, dat mijn collega's altijd opmerkingen hadden van het soort „daar weten ze thuis ook niets vanaf", of „dat deed je zeker met je oogen dicht". Ook de schoonste trucs, die ik zelf uitdacht, vonden zelden waardeering, en de zeld zame schaarbeweging, die mijn collega James in Arsenal met mijn goedvinden overgenomen heeft, en niet weinig tot zijn succes heeft bijgedragen, kon voor mij slechts den naam „hondentruc" verwerven, dit als vergelijking van het hondje bij het boompje. Echt ontdekt ben ik ook nooit, of toch één maal heeft Jack mij ontdekt, ik was toen nog jeugdig en vol vuur. Ik moest 's morgens om 11 uur een wedstrijd spelen en daar wij 's Zaterdags een feestje hadden en het hierbij een beetje laat geworden was, besloot ik met een clubgenoot meteen door te gaan. Wij waren heerlijk vroeg en zaten keurig in smoking tegen het hek van het oudé Kruislaan- terrein een beetje te concentre er en, toen Jack ons ontdekte, hij ontdekte bovendien nog meer, namelijk confetti in mijn blonde krullen. Deze ontdekking scheelde mij 2 elftallen, jammer genoeg den verkeerden kant op. Je moet maar pech hebben. Over wedstrijden, die men nooit vergeet, zou ik uren kunnen praten. Ik bepaal mij echter tot een bijzonder geval, ik speelde voor een elftal, waarin ook Wim Volkers meedeed, hij was captain. Onze rechtshalf kreeg bij iedere ingooi een vrijen worp tegen zich, terwijl hij prima achter de lijn stond en verder ook alles keurig afwerkte. Wim protesteerde en toen bleek, dat onze rechtshalf geleende schoenen aanhad, die hem een tikkeltje te groot waren. Als hij ingooide, waren de punten van zijn schoenen in het strafschopgebied en dat mocht niet. Gewonnen hebben wij toch hetgeen in hoofdzaak kwam door het feit, dat bedoelde rechtshalf, den middenvoor van onze tegenstanders vanaf de zijlijn kon attaqueeren. Ja, dat zijn zoo van die dingen. Als mijn vriend Brown nu nog met een rubriek „het meisje, dat je nooit vergeet" begint, dan zal ik hem eens even. iets gaan vertellen. Over meisjes gesproken, in dit Clubblad lees ik weer eens iets van J.J.G., en daar ik als Redacteur het voorrecht heb, direct te kunnen antwoorden, zal ik dat dan maar even doen ook. Jan, wat je zegt over mijn schrijverij is niet geheel juist, ik weet wel wat je meent, maar zoo iets zegt men toch niet, vergeet niet, dat het meestal nette menschen zijn, die ons blad lezen. Je opmerking, dat je mij meestal het eerst leest, begrijp ik niet geheel, doe je dat, om het lekkerste voor het laatste te bewaren, en denk je daarbij, dan heb ik dat ten minste vast achter den rug, of bedoel je het goed. Schrijf eens spoedig terug, dan hebben we tenminste weer een artikeltje van je, want heusch Jan, ik voor mij, ik vind het geweldig als jij, die zooveel voor ons blad hebt gedaan, weer vaste medewerker gaat worden. Eerstdaags groot feest van de Club der oudgedienden, de zgn. „bordjesclub" van Tjerk. Hopelijk zal het zich dien avond niet alleen om leege bordjes handelen en spreken ook de glaasjes een woordje mee. Ook het Clubblad bestaat zoo iets van 30 jaar en daar zullen we ook ééntje op nemen. Hoe

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1946 | | pagina 5