3
een meter, zoo dik als een flinke pols kwam te voorschijn. Wij waren
het er allen over eens, dat deze visscher een flink mensch moest zijn
geweest. Het vischwater vertelde hij ons lekker niet. Onsportief!
Apropos, voor alles wordt gezorgd en het verzoek gold van een der
aanwezigen of men nu eens ophield met hem steeds aas te geven in
den vorm van wurmen, die allen bleken te lijden aan t.b.c., waardoor
hij wel uitgeschakeld was om een prijs te winnen. 15 visschers zullen
worden uitgenoodigd. Of er „slaolie" zou zijn, wist men nog niet.
Probeeren was het antwoord. Verder zal er een goisch dineetje aan
verbonden zijn. De kosten zullen ongeveer 10.per persoon be
dragen.
Na afloop der bespreking ging ik naar huis, althans, dat was mijn
bedoeling, maar kwam ergens terecht, waar wel wat Eau de Bolseé
ingenomen kon worden. Men zei mij, dat dit een training van
visschers betrof. Niet gek. Zoo doende ging ik laat naar huis zonder
visch. Sportief als mijn yrouw is, zei ze, geen visch, maar de „sla
olie" ruik je binnenvallen. Tot vischtijd.
A'dam, Maart 1915. PLEIN CERISE.
DE FEESTAVOND TER EERE VAN ONS 46-JARIG BESTAAN.
Neen, wij hadden er hoegenaamd geen-vertrouwen in, toen
wij vernamen, dat een groepje Ajacieden ter eere vart" onzen
46sten verjaardag een tooneelstuk zou gaan plegen.
Wij moesten direct denken aan een Ajax-dubbel-mannen-
kwartet, dat jaren geleden ook eens een Ajax-feestavond
zou opluisteren en, waarom zouden wij het verzwijgen, zen
nederlaag met duhhele cijfers leed.
Neen, wij vreesden met bange vrees, doch hoe bedrogen
(gelukkig in den goeden zin) zijn wij uitgekomen.
President Koolhaas opende de feestelijke bijeenkomst en
begon met een van zijn bekende gloedvglle speeches den
inhoud van de zaal te vangen. Vervolgens kwam de voor
zitter der supportersclub, onder het aanbieden van eenige
fraaie cadeaux, vertellen wat hij van onze en dus ook zijn
vereeniging dacht. Tegen het einde van zijn speech over
handigde hij den Heer Koolhaas, namens de supporters, een
prachtigen zilveren beker, die ter nagedachtenis van onzen
onvergetelijken clubmakker, wijlen Wim Anderiesen, voor
een jeugdtournooi bestemd is, zoodat Wim's naam ook bij
de jeugdvoetballers zal blijven voortleven. Een zeldzaam fijn
gevoelige geste, die met een warm applaus werd beloond.
Toen viel het startschot voor de eerste ronde, de lichten
gingen uit, het doek omhoog en wij dompelden onder in:
,,'n Zomerzotheid"
Blijspel in 3 bedrijven (7 tafereelen).
Op het tooneel verscheen een clubje ladies, dat in een
bosch een picnic ging houden; U weet wel zoo'n buiten
partijtje, waarbij iedere deelnemer(ster) zijn of haar eigen
„kuchie" medebrengt. Als wij nog vrijgezel waren geweest,
hadden wij wel zoo willen aanschuiven, maar ja, „l'amour
tout court" is alweer zoo lang geleden.
Erica Wendelaar (Pit), wat 'n pit, wat 'n pit! Ella
Heuvelink, Dot Vermeer (wat 'n dot!), Lenie Marees en Mia
van Langen pakten niet verkeerd uitleggen, s.v.p.! direct
de zaal en wij voorvoelden het; Mevrouw Julia de Gruyter,
zou eer vam-haar werk hebben.
Aat Keizer speelde met een flo.ir, alsof tooneelspelen haar
dagelijksche bezigheid is en Rie Fischer, de geëxalteerde
wat een vrouw, Gerrit beschikte over een vlot vloeienden
woordenschat, waarop je als clubblad-schrijver gewoonweg
jaloersch werd. Lous v. d. Veen, Bep Beumer en Jopie v. d.
Linden slaagden ook „cum laude", zoodat het damesteam, na
interventie van Jonkheer Robbert Johannes Padt van Heyen-
daal onder daverende toejuichingen der Ajax-familié de
picnic-mand kon inpakken en vluchten voor een donderbui.
Het tweede bedrijf liet ons kennis maken met tante Melie,
de studenten Gerrit Jan Loots in het programma had
gerust kunnen staan: Joop Stoffelen in zijn laatste creatie
Frits RepeUnk (Reep) en Paul de Frese. Ook de Jonkheer
verscheen weer in het licht der schijnwerpers en dit selecte
gezelschap liet zien, dat het niet alleen perfect voetbalt,
(tante Melie natuurlijk uitgezonderd) maar ook op de planken
meer dan behoorlijk uit de voeten kan komen. De Jonkheer
(Gerrit Fischer) had Cees Lasseur allures en Gerrit Jan hield
het midden tusschen Buziau en Willy Walden, hetgeen wat
zijn tooneel-talenten betreft o.i. aan duidelijkheid niets te
wenschen overlaat. Frits (Ger Beumer) met zijn keurig sport
pak en blonde lokken zoo uit een film gestapt en Paul (Henk
Wijga) speelden net zoo vrijmoedig, als U en ik in lunchtijd
een „Kalverstraatje-pikken". Tante Melie (Dora Stam) ont
popte zich als een lieve, moederlijk aandoende dame, waar
mede het vast en zeker in een of andere gezellige tent prettig
taartjes eten moet zijn.
Het ging er vlot en vroolijk toe en Joop liet met zijn
ONTBOEZEMING!
Ik kan U niet zeggen, hoe goed het mij doet,
Dat d'oproep aan U, medeleden,
Zoo'n prachtig, succesvol onthaal heeft ontmoet.
Daar ben ik heel trots op, met reden.
Geleverd is hier 't onomstoot'lijk bewijs,
(Redactie, wees niet meer verbolgen)
Dat, als één der schapen zich waagt op glad ijs,
Er meer van die fauna gaat volgen.
Ons „Ajax-Nieuws", dat steeds door onswordt verbeid,
Waarop wij met smart zitten wachten,
Is dank zij Uw ijver alweer uitgebreid.
't Gaat sneller dan wij allen dachten.
Maar, Vrienden, laat het nu toch niet bij één keer.
Gaat voort met Uw journalistieken.
Verblijd de Redactie ermee telkens weer,
Wellicht gaat ze U nog eens kieken!
Wij moeten, hoor, bouwen aan Ajax tesaam.
U wilt toch niet zijn als de sloome,
Die, SCHANDE, s.n.o. krijgt achter zijn naam?
Dat is: Schrijver Niet Opgekomen.
Maar 'k heb nog iets anders op 't harte, hoor lui,
Ik houd van iets ronduit te zeggen.
Ik ben in een echt paedagogische bui,
Hoop, dat die geen windei zal leggen!
Zeg, Korndorffer, jij, die toch behoort tot de cracks,
Kom, luister nu ernstig eens even,
En schaf eind'lijk af eens dat pingelcomplex.
Doe 'n zeereisdan leer j'overgeven!
Denk aan de gezondheid van je medemensch
Kom, laat je door mij nu bekeeren.
Want 't is 's Zondags werk'lijk niet supporters' wensch
Hun zenuwen te consumeeren!
Heusch, Joop, als je je van die ziekte ontdoet,
Met Gerrit weer samen gaat spelen
Dan wordt onze rechterwing weer nét zoo goed
.Als vroeger en dankbaar zijn velen.
En verder las ik, dat Guus het heeft bestaan
Zich met Juffrouw Rie te verloven.
Gefeliciteerd, Guus, maar trek 't je niet aanr
Dién slag kom je óók weer te boven!
Met instemming las ik van Vriend Jan de Boer
Het woord, dat hij tot de Jeugd richtte.
Gooi om, jongelui, toch je foutgericht roer!
Ik hoop, dat dit woord je doet zwichten
Tot allen, waarvoor dit vermaan is bedoeld,
Wil ook ik m'een oogenblik wenden;
Hoop, dat je 't vertrouwen, dat men voor je voelt
Niet altijd weer zult blijven schenden. -
Denkt toch aan het voorrecht, dat jullie bezit,
Bij Jack Reynolds te kunnen trainen.
Hij maakt jullie kerels vol kracht, durf en pit,
Met 18-karaats voetbalbeenen!
Ik denk nog steeds dankbaar aan onz' eigen tijd,
Toen wij bij de jongeren speelden.
Verlangend werd door ons de training verbeid.
Iets, dat wij met Jack Reynolds deelden.
Kom, jongens, vooruit, stelt Ajax niet teleur!
Laat het nu wéér zoo prachtig worden.
Brengt héél bovenaan, ROOD EN WIT, JULLIE KLEUR,
Je hoort het: DE JEUGD IS AAN D'ORDE!
W. DRONKERS.
snedige opmerkingen en snuggerbollig gezicht de zaal dave
ren. Vooral toen hij tot jonkheer werd gebombardeerd en
Fischer als chauffeur aangesteld, was de zaal volkomen in
en bleef in. Men leefde met het ó/oede spel van Aat, Rie en
Lous, die de eerste viool speelden, mee en wist de kwaliteiten
van Jopie, Beb en Dora eveneens tewaardeeren. Zoo rolden
wij van het eene- in het andere tafereel, of beter-vielen van
de eene- in de andere lachbui en dachten er niet meer aan,
dat Jef van Doorn (Piet Leemhuis) ook nog op zou treden.
Als een donderslag bij helderen hemel kwam Piet binnen
vallen en onze sympathieke linkshalf uit het eerste elftal
veroverde met één klap de harten der toeschouwers. Piet,
als eeuwig student, werkte moorddadig op de lachspieren
en menig Ajacied schuddebuikte van plezier als Pieter het
woord had.
Het zou ons te ver voeren om deze Zomerzotheid in haar
geheel te gaan verslaan en kunt U ook moeilijk van ons ver-
