JACK REYNOLDS WEER THUIS.
Maandag 22 October j.l. kregen wij van den Heer C. de Vlieger
een brief van Jack Reynolds ter inzage, waarin Jack schreef, dat
hij hoopte in den loop van November naar Holland te komen. Dat
was een prettig bericht, maar men kan zich onze verbazing voorstellen
toen ons twee dagen later werd medegedeeld, dat de „Indrapoera"
in Rotterdam werd verwacht metJack aan boord en dat Jan de
Boer en Cor hem gingen afhalen.
Vroeg in den middag waren Mevrouw Reynolds, Jan en Cor aan
de kade der Rotterdamsche Llyod en het duurde niet lang of Jan
zag „smiling Jack" aan de railing staan. Eenige gierende schreeuwen
van Janeen blik van herkenning, een breede lach enwij
laten aan Uw fantasie over, wat er toen volgde.
Het duurde tot half acht eer Jack zijn bagage bij elkander had
(vooral het zoeken naar zijn fiets, waarvan hij, gedachtig aan
„Safety first" heel leep de pedalen in zijn zak had gestoken, had
veel tijd gekost) en kon de reis naar Amsterdam worden ondernomen.
Om negen uur arriveerde het gezelschap in de versierde Copernicus-
straat en mocht Jack, na een afwezigheid van 514 jaar, in het licht
van een schijnwerper, onder toejuichingen en felicitaties van de
buurtbewoners zijn „home sweet home" eindelijk weer betreden.
Den volgenden dag hebben wij good old Jack opgezocht en onder
het genot van een pijp mixture en een pot gerstenat naar zijn
wederwaardigheden geluisterd. Jack vertelde van zijn gevangen
neming, zijn transport naar diverse kampen en zijn belevenissen
achter het prikkeldraad. Hij vertelde van het aanleggen van een
cricketveld, voetballen onder bewaking der moffen, het eten en
schrikt nietvan 100 sigaretten en een ons tabak in de week.
Zei U iets? De dagen werden doorgebracht met lezen, muziek en
veel sport. Cricket en voetbal vormden natuurlijk, daar zijn het
nu eenmaal Engelschen voor, de hoofdschotel van het sport-menu
en Jack heeft zich niet onbetuigd gelaten. Hij heeft Interland-
matches gespeeld tegen Ierland, Schotland, België, Frankrijk en
andere landen, en had, daar hij de Duitsche taal machtig is, in het
kamp de sportleiding. Op de eerste plaats heeft Jack er voor
gezorgd, dat hij door touwtjespringen en lichaamsoefeningen in
prima conditie bleef en dat is hem dan ook wel aan te zien. Zijn
beroerdste uren tijdens zijn gevangenschap warenZondag-
s middags tusschen 2 en 4 uur, want dan werd zijn verlangen naar
zijn vrouw en zijn Ajax hem wel eens te machtig.
Jack vertrouwt ons toe: „dan was ik niet te genaken en konden
ze beter uit mijn buurt blijven," hetgeen wij dan ook gaarne willen
aannemen.
Zoo hebben wij nog een uurtje gebabbeld, oude herinneringen
opgehaald en ondertusschen werden er steeds maar bloemen en
bloemstukken binnengebracht. De A.V.B., Ajax, het eerste elftal,
Blauw-Wit, etc. vertolkten met bloemen wat zij van Jack's terug
keer dachten en dat heeft onzen trainer veel goed gedaan. Wel voelt
en voelde Jack er nooit iets voor om voor feestvarken te fungeeren,
doch deze keer is er geen ontkomen aan en ondergaat hij glunderend
de gevolgen van zijn populariteit. Dat Jack populair is, is op den
clubavond nog eens duidelijk onderstreept. Voorzitter Koolhaas
feliciteerde hem in een lange en hartelijke speech met zijn behouden
terugkomst en bood namens Ajax een prachtige fruitmand aan. Hij
sprak daarbij den wensch uit, dat niet onze trainer, maar onze
vriend Reynolds nog jaren in ons midden mag blijven en t.z.t. df-
training van onze spelers weer ter hand zal nemen.
Gerrit Keyzer sprak en feliciteerde namens het eerste elftal en
hoopte, na Dolf van Kol voor het trainen van onze spelers hulde
te hebben gebracht, dat Jack de specifieke Ajax-stijl weer aalh onze
elftallen zou mogen bijbrengen.
Vervolgens voerde nog Wim Volkers het woord namens de oud-
eerste elftalspelers. Ook hij sprak zijn blijdschap uit over Jack's
comeback en bracht hem onder warme bewoording onder het oog
wat hij voor onze vereeniging heeft beteekend en naar hij hoopte
weer beteekenen zal.
Geroerd dankte Jack voor de ontvangst, de fruitmand, de bloemen
en alles wat Ajax voor zijn vrouw en hem heeft gedaan en be
loofde, als hij daarvoor in de gelegenheid wordt gesteld, zijn en
ons Ajax weer aan de uiterste spits van het Nederlandsche voetbal
te brengen.
Eenige honderden Ajacieden hebben Jack toen nog een meer of -
mindere stevige hand gegeven en behoorde de hernieuwde kennis
making met vriend Reynolds tot het verleden.
(Bij hem thuis heeft Jack ons met tintelende oogen en vol enthou
siasme gezegd: „ik ga een team opbouwen als nooit te voren, daar
kun je van opaan enwij zijn daarvan overtuigd.)
BROWN.
VOETBAL.
Door een 4—0 overwinning op D.W.V. en een gelijkspel (11) tegen
W.F.C. beëindigde ons eerste elftal het vóór-tournooi voor den
K.N.V.B.-beker als nummer één van zijn afdeeling. Deze wedstrijden
zijn voor de tweede klassers misschien wel heel aardig of zelfs
zeer leerzaam, maar o.i. is er voor de eerste klassers niet veel eer
aan te behalen. Wat te zeggen van een wedstrijd zooals b.v. tegen
D.W.V. De D.W.V.-ers hadden schijnbaar besloten ons een beentje
te lichten, hetgeen natuurlijk hun goed recht was, en alleen een
dwaas hun kwalijk zou kunnen nemen. Nu viel het zoo uit, dat de
geel-zwarten geen voet aan den grond kregen en kansloos met
40 werden verslagen. Verliezen is nooit prettig en zeer zeker niet
als je een overwinning in je gedachten hebt, die niet verwezenlijkt
wordt. Inplaats van als goede sportsmen de nederlaag te accep
teeren, gingen eenige D.W.V.-ers zich aan zéér onsportief gedoe te
buiten, met natuurlijk gevolg een heel slechte beurt voor hun
vereeniging. Later lazen wij in een sportrubriek, dat het bestuur
van D.W.V. deze spelers had geschorst, maat dat neemt toch niet
weg, dat dergelijke wedstrijden niet bevorderlijk zijn om deelname
aan competities van dit kaliber te animeeren.
De wedstrijd tegen W.F.C. in Wormerveer, waarmede wij in feite
niets te winnen hadden, was ook al zoo'n partijtje waar je als
eerste klasser nooit en te nimmer plezier van kan beleven. Win je
de match nu ja, daar zijn het eerste klassers voor en
verlies je de partij nu ja, geeft U zelf maar het antwoord!
Neen, wat ons betreft kan men deze wedstrijden cadeau krijgen
en komt het ons voor, dat „De Volewyckers" het nog zoo gek niet
hebben bekeken, door maar af te seinen.
De groen-witten speelden liever vriendschappelijke wedstrijden en
nu weten wij wel, dat daar nooit zoo'n spannend element in kan
zitten als in een beker- of competitie match, maar er zijn toch
tallooze voorbeelden van friendly-games, die spannender verliepen
dan vele competitie-wedstrijden. Een prachtig voorbeeld hiervan was
Ajax—Eindhoven. De Zuiderlingen speelden met een geestdrift, die
weldadig aandeed en zoo kon het gebeuren, dat wij een tweede
helft te aanschouwen kregen, zoo spannend en zoo spectaculair, dat
niemand spijt van zijn weer duur geworden geld zal hebben gehad.
Ajax had de leiding genomen, hetgeen net zoogoed Eindhoven had
kunnen overkomen, daar beide elftallen bitter weinig voor el
kander onderdeden. Wel waren wij gehandicapt door een nieuwen
centreforward, die net zoo goed thuis had kunnen blijven, daar
hij door zenuwen of het vreemde milieu, of hoe dan ook er géén
spat van terecht bracht en was ook Korndorffer nergens, maar daar
staat tegenover, dat de Eindhovenaren slechte schutters bleken te
zijn en lag de balans dus dan ook zoo ongeveer in evenwicht. Door
erg hardhandig optreden van Henk v. d. Linden, die zich ontpopt als
een prima back, doch nog wat „gepolijst" moet worden, kwam
Eindhoven, middels een penalty aan een gelijkspel. Door een tweede
strafschop, weggegeven door Potharst, gingen de blauw-witten nog
haast met een overwinning naar huis. Gerrit maakte zich nu echter
kwaad en stopte, wat wij in langen tijd niet van hem hebben gezien,
den gloeienden kogel van den Eindhovendoelman. Deze moest nu
loopen als een haas om weer in zijn doel te komen, daar Gerrit
meteen weer den bal het veld had ingetrapt. Als de weerlicht ging
Fischer er vandoor doch zijn verre schot ging rakelings over het
verlaten doel en eindigde deze stevige- en spannende wedstrijd met
De eerste competitie wedstrijd is een, wat de cijfers betreft, da
verend succes geworden. Met 6—2 werd H.D.V.S. verslagen, maar
als het een 3—3 uitslag was geworden, hadden wij o.i. meer dan
tevreden mogen zijn. Deze overwinning hebben wij volgens onze
meening te danken aan Keizer, Potharst, v.d. Linden en onze
vleugelspelers, Fischer en DrSger. Ook de doelman van H.D.V.S.
heeft een groot aandeel in onze zege gehad, daar Pil zijn doel zeer
zwak heeft verdedigd. De zeer fair spelende Schiedammers be
gonnen met een serie aanvallen, die ons het ergste deden vreezen en
daar het linksbuiten Borani al spoedig gelukte zijn club de leiding
te geven en ons binnentrio er weinig of niets van terecht bracht,
zag de toekomst er niet al te rooskleurig uit. Gé van Dijk bracht
er iets, maar Joop Korndorffer heelemaal niets van terecht en het is
dan ook een groot geluk voor ons geweest, dat Drager in onge-
kenden vorm was en Gerrit Fischer zijn doodelijke schot had mee
gebracht. Na een pijlsnellen ren schoot Gerrit hard in en Pil deed
de rest door over den bal heen te vallen. Guus zorgde voor num
mer twee, zoodat wij met meer moed de gebeurtenissen der tweede
acte konden afwachten. Na de thee lag spoedig de gelijkmaker achter
Gerrit en leefde de hoop in 't Hermes kamp weer op. Doch men
had buiten Fischer gerekend en weer was het Gerrit, die Pil pas
seerde. Tweemaal scoorden de Schiedammers tegen, doch beide
goals werden door den Heer Vermeer afgekeurd, waarvan de an
nuleering van het laatste doelpunt ons niet duidelijk was. Drager
maakte hierna aan alle Schiedamsche illusies een einde door num
mer vier voor zijn rekening te nemen. Fischer solo-rende en kogelde
nummer vijf langs Pil, waarna Theo Brokmann het halve dozijn vol
maakte. Zooals reeds gezegd, speelde Korndorffer een zeer zwakke
partij, precies geteld, heeft hij tweemaal den bal goed gespeeld en
beide malen kwam er toevallig een doelpunt uit. Brokmann pikte
een verren pass van hem op, gaf, den bal meteen prachtig door
naar Fischer, die nummer één scoorde en na de rust speelde Joop
den bal weer zuiver naar Gerrit waaruit weer een doelpunt ge
boren werd. Daar er dus van links- en rechtbinnen hoegenaamd
niets uitging had Theo op de middenvoor plaats een ondankbare
taak waarvan hij zich nog behoorlijk heeft gekweten.
Ook het plaatsen van Joop Stoffelen, was wederom opvallend
slecht en ook Leemhuis is op dat punt geen matador. Gerrit Beumer
deed niettegenstaande hij den sterksten vleugel der Schiedammers
tegenover zich vond en door het falen van zijn binnenspeler voor de
gekste situaties kwam te staan, nog het beste werk van onze halflinie.
Wij voor ons hebben dan ook het gevoel, dat deze halflinie niet de
sterkste is, die wij in het veld kunnen brengen en lijkt ons dat
probleem nog niet opgelost.
Zondag a.s. gaan wij naar Xerxes en zal er heel wat beter door
sommige spelers moeten worden gespeeld, willen wij zonder punten
verlies uit Rotterdam weerkeeren. Gerrit en Guus wij rekenen weer
op jullie doelpuntenhonger en Jan, Gerrit en Henkals rotsen
in de branding??
Plaatsgebrek is de oorzaak, dat wij van de andere elftallen geen
overzicht kunnen geven, doch het volgende clubblad zullen wij ook
deze teams de revue laten passeeren. De tot nu toe behaalde resul
taten zijn weer zeer behoorlijk doch moeten wij nu volstaan met
verwijzen naar de uitslagen.
BROWN.
IETS OVER AMERIKAANSCH HONKBAL.
Door bemiddeling van den heer P. Paternotte kwam onze ver
eeniging in het bezit van het „Baseball Year Book 1945", waaraan
ik de volgende gegevens ontleen.
In Amerika worden de baseball-clubs in verschillende leagues
ondergebracht. De hoogste klasse is de Major League, bestaande
uit de American League en de National League, waarvan hieronder
sprake zal zijn. Van de Minor League zijn de International League,
American Association en Coast League wel de bekendste.
In iedere league zijn 8 clubs ingedeeld, n.l.:
National League:
Boston (Braves), Brooklyn (Dodgers), New-York (Giants), Phila
delphia (Phillies), Pittsburg (Pirates), Cincinnati (Reds), Chicago
(Cubs), St. Louis (Cardinals).
American League:
Chicago (White Sox), St. Louis (Browns), Detroit (Tigers), Cleve
land (Indians), Washington (Senators), Philadelphia (Athletics),
New-York (Yankees), Boston (Red Sox).
Elke ploeg komt 22 maal tegen dezelfde tegenpartij in het veld,
n.l. elf keer thuis en elf keer uit. In totaal speelt zij dus 154 compe-
titiewedstrij den.
In de American League 1945 speelde b.v. St. Louis in eigen home
tegen Detroit op 17, 18, 19 April, 22, 23, 24, 24 Juni, 28, 29 Augustus,
29, 30 September: te Detroit 4, 5, 6 Mei, 12, 13, 14 Juni, 31 Juli, 1, 2,
Augustus, 22, 23 September.
