Gerrit en Jan; als knapen van een jaar of 13—14 zijn ze bij je ge
komen ter beoordeeling, of ze voor het Ajax-shirt geschikt waren. Je
hebt hun voetbalwederwaardigheden van adspirant tot junior en van
junior tot werkend lid van heel dichtbij, om zoo te zeggen „met je
neus er bovenop" medegemaakt en ook, als was het dan meer uit
de verte, hun verdere verrichtingen in de lagere senior-elftallen
gadegeslagen. Je hebt ze zien schitteren aan het honkbal-firmament
en uiteindelijk Gerrit als rechtshalf van ons eerste elftal het voetbal-
Walhalla zien binnenwandelen. Kijk, zoo'n sportcarrière, zegt en
doet je iets. Daar heb je persoonlijk, populair gezegd, „lol van."
Het is het levende bewijs, dat de tijd en de moeite aan het Ajax-
jeugdvoetbal besteed niet voor niets is geweest en dat schenkt je
voldoening en tevens de stimulans om het werk voort te zetten.
Vooral als er zulke fijne sportkerels en real-Ajacieden als Jan en
Gerrit uit voortvloeien. Zie zoo, jongens, pardon, „mannen" het
moest er even uit en het staat er. Ontvang van schrijver dezer
regelen de hartelijke felicitaties (dat geldt natuurlijk ook voor jullie
„betere ik") en verder veel geluk op de levenszee.
BROWN.
JACK REYNOLDS.
In een der Londensche bladen komt o.m. het volgende bericht voor:
EX-FOOTBALLER DIES IN NAZI PRISON CAMP.
„Mr. Jack Reynolds, who played outside-right for Gillingham
Football Club before the last war, and had been coach to the Ajax
Football Club, Amsterdam, for the past 20 years, is reported to have
died in a German concentration camp.
He was taken prisoner when the Germans invaded Holland.
Mr. Reynolds, who also ran a cigar shop in Amsterdam, coached
several Ajax teams to win the Dutch championship."
Tot ons zeer groote genoegen kunnen wij onzen lezers mededeelen,
dat de Heer Reynolds springlevend is en uit Duitschland in Enge
land is aangekomen. Blijkens onlangs door ons van hem ontvangen
bericht is „Old Jack" van plan, ons weer te komen opzoeken.
Op een hartelijke ontvangst kan hij rekenen!
Ingezonden door den Heer J. Exmann, waarvoor onzen dank. (Red.)
HONKBAL.
Nu mij wat meer plaatsruimte ter beschikking staat, wil ik niet
nalaten de eindstanden in 1944 voor zoover deze nog niet gepubli
ceerd werden en 1945 bekend te maken.
Ie klasse:
Blauw-Wit
E.D.O
H.H.C
A j ax
Schoten
S.C. Haarlem
V.V.G.A
Quick
14 10
14 9
13 9
14 9
14 9
14 3
13 3
14 1
1944
Overgangsklasse A
1 3 21 Hilversum 14 12 2 24
1 4 19 A.F.C14 11 1 2 23
4 18 Spartaan 14 8 2 4 18
5 18 Ajax 2 14 7 1 6 15
5 18 Zeeburgia 14 6 8 12
1 10 7 D.O.S14 5 9 *8
10 *4 O.V.V.014 3 11 6
1 12 3 Blauw-Wit 2 14 2 12 4
D.O.S. 2 verl.ptn. w.n.o.
6
3
2
1
16
2 12
5 6
6 4
7 2
V.V.G.A. 2 verl. ptn. w.n.o.
3e klasse A:
Ajax 3
Watergr.m. 2
A.P.G.S. 2
Spartaan 2
V.V.G.A. 2
Om het algemeen kampioenschap der 3e klasse:
Ajax 3—W.O.L4—8 W.O.L.—Ajax 3
De beslissingswedstrijd werd wegens den oorlogstoestand
gespeeld.
1945
Afd. B:
16
13
10
10
9
7
3
5—16
niet
Afd. A:
Blauw-Wit
Spartaan
A.B.C
V.V.G.A.
Ajax
D.W.S
O.V.V.O.
Quick
Zeeburgia
8
1
Ajax 2 7
8 1—72
Watergr.m.
Blauw-Wit 2
Kanaries
D.W.V
Catchers
Shell
V.V.G.A. 2
13
11
10
10
4
3
3
2
In de Haarlemsche competitie heeft het geducht gespannen. Na een
beslissingswedstrijd tegen H.H.C. eindigde
plaats. De eindresultaten waren hier:
Schoten op de eerste
Schoten
H.H.C
E.D.O
HFC Haarlem
H.C.K
R.C.H
SC Haarlem
T.Y.B.B
Ofschoon twee der beste spelers van Blauw-Wit ontbraken, heeft
Ajax 1 September j.l. een flinke nederlaag geleden. Daar Geestman
niet geheel fit was, fungeerde Van Lobber egt als werper. Hoewel
Nico niet onverdienstelijk gooide, werd de achterstand steeds grooter,
voornamelijk doordat zijn buitènvelders hem in den steek lieten.
Rotgans, vroeger een onzer beste velders, stelde wel het meest teleur.
Later nam Geestman den bal nog ter hand, doch toen was het pleit
reeds beslecht.
Dat de aanvoerder der tegenpartij, die mij nota bene had uitgenoo-
digd als scheidsrechter op te treden terwijl toch andere bonds-
scheidsrechters aanwezig waren, mijn onpartijdigheid in twijfel trok,
heeft mij zeer gegriefd.
Intusschen is wel gebleken, dat het met het scheidsrechterswezen
nog niet al te best gesteld is. Zeker, het scheidsrechterscorps vraagt
dringt om uitbreiding, doch ook de Bond i.e. de Scheidsrechters-
commissie, gaat te dezer zake niet geheel vrijuit. Wat te zeggen van
het feit, dat er doorgaans maar één scheidsrechter per wedstrijd
werd benoemd? Op de Ajax-tribune werden echter geregeld recht
sprekers aangetroffen, die vrijaf hadden. Sommigen kregen 's Zater
dags én 's Zondags een wedstrijd te leiden, doch er waren er ook,
die het geheele seizoen geen aanschrijving ontvingen.
Voor Zaterdag 1 September j.l. waren er zegge en schrijve twee
wedstrijden vastgesteld, n.l. A.B.C.Quick en Ajax—Blauw-Wit. Het
was dus waarlijk niet onmogelijk voor deze ontmoetingen een vol
doend aantal scheidsrechters beschikbaar te stellen. Niettemin was
er voor laatstgenoemden wedstrijd slechts één arbiter verschenen.
Mij zijn scheidsrechters bekend, die in 1944 hun medewerking ver
leenden, doch dit jaar niet werden aangeschreven, omdat zij niet
op de scheidsrechterslijst voorkwamen! Dat dit vraagstuk niet van
recenten datum is, blijkt uit het feit, dat het o.a. in „Honkbal-
nieuws" dd. 11 Juni 1941 werd aangeroerd.
Had het niet op den weg van de Honkbal-Propaganda-Vereeniging
„De Kieviten" gelegen, al was het maar door middel van de
Bestuursmededeelingen van den N.H.B., de vereenigingen aan te
sporen haar spelers tot het leiden van wedstrijden te bewegen?
De jeugd is dit jaar toch nog een keer in het veld gekomen. Door
dat Tante Pos haar oude snelheid nog niet terug had, ontving menig
speler zijn aanschrijving toen de wedstrijd reeds tot het verleden
behoorde. Gelukkig werd het euvel nog juist op tijd ontdekt, waar
door eenige in de buurt wonende juniores konden worden opge
roepen. Met Kraan op de plaat wist Ajax de iets oudere combinatie
van 't Gooi een 83 nederlaag toe te brengen.
Het zeer onbevredigende besluit van den N.H.B., dat elke ver-
eeniging met ten hoogste 2 negentallen voor de noodcompetities
mocht inschrijven, heeft ten gevolge gehad, dat verscheiden honk
ballers dit seizoen tot werkeloos toezien gedoemd waren. Ver
moedelijk verkeerde genoemd lichaam in de meening, dat er voor
dezulken niet voldoende honkbalmateriaal voorhanden was. Zou te
dien aanzien een enquête onder de vereenigingen niet beter zijn
geweest? In Haarlem hebben verschillende clubs met 3 seniores-
negentallen en 1 juniores-team aan de competities deelgenomen.
Waarom in Amsterdam dan zooveel beoefenaars van de mooie honk-
balsport gedupeerd?
Reismoeilijkheden en het hierboven geschetste besluit waren oor
zaak, dat het Ajax/V.V.G.A.-tournooi ditmaal niet kon doorgaan.
Ajax II speelde nog een vriendschappelijken wedstrijd tegen den
overgangsklasser O.V.V.O., die dit jaar bij de eerste klassers was
ondergebracht. Beide negentallen telden eenige invallers. De kam
pioenen versloegen de roodbroeken met niet minder dan 141.
De vereeniging Watergraafsmeer, de groote concurrente van het
tweede negental, wenschte ons schriftelijk geluk met het kampioen
schap.
Ter gelegenheid van haar 10-jarig bestaan organiseerde de ener
gieke H. C. Kinheim, meer bekend onder den naam H.C.K., Zondag
26 Augustus j.l. een honkbaltournooi, waarvoor alle sterke Haar
lemsche- en Amsterdamsche eerste klassers waren uitgenoodigd. Om
dat het meerendeel onzer spelers in voetbalwedstrijden moest uit
komen, kon onze vereeniging tot haar spijt de invitatie niet
aannemen.
De competitieleider en 2e secretaris van den Nederlandschen
Honkbalbond, de heer I. Notebaard, dien de meesten onzer beter als
scheidsrechter kennen, heeft ons land verlaten om mede te werken
aan den wederopbouw van N.O.-Indië. Acht jaar trad hij op als
competitieleider, in welke functie zijn ijver en nauwkeurigheid niet
onopgemerkt zijn gebleven. Namens Ajax wensch ik hem een voor
spoedige reis en hoop, dat hij na volbrenging van zijn taak gezond
en wel in zijn gezin zal terugkeeren en dat hij dan tevens weer
zijn gewaardeerde medewerking aan de sport zal verleenen.
Zaterdag 25 Augustus vierden vanger Jan ter Heide en Mara Zweet
hun verlovingsfeest.
Gerrit Beumer, de man van het le honk en Bep v. d. Molen gingen
nog een stap verder en traden Woensdag 19 September j.l. in het
huwelijk.
Aan dit sportieve viertal nogmaals mijn hartelijke gelukwenschen.
Dat in den traditioneelen wedstrijd tusschen de groote honkbal
centra een behoorlijk aantal Blauw-Witters de hoofdstedelijke kleu
ren zou verdedigen, stond bij voorbaat vast. Verder lag het in de lijn
der verwachtingen, dat er, gezien de teleurstellende resultaten van
ons eerste negental, weinig Ajacieden zouden worden gekozen. Dat
de eenige uitverkoren clubgenoot onze derde-honkman Bloem was,
was nog min of meer een verrassing, want hij kon zijn vroegeren
vorm niet evenaren. Dat spelers als Beumer, Ter Heide en Van
Lobberegt echter niet eens als reserve in aanmerking kwamen, heeft
wel eenige bevreemding gewekt. Thans waren uitsluitend spelers van
vereenigingen uit de overgangsklasse als zoodanig aangesteld. Het is
verheugend, dat ook zij hun kans krijgen, doch m.i. hadden, met
uitzondering van werper Disselkoen (A.B.C.), de reeds genoemde
Ajacieden, die meer routine hebben en stuk voor stuk altijd nog tot
een behoorlijken slag in staat zijn, de voorkeur verdiend. Dat de
tweede werper van A.B.C. tot „vanger" werd benoemd, geeft wel
eenigszins te denken, ook al heeft hij zich behoorlijk van zijn
taak gekweten.
Daar het bestuur van Blauw-Wit met betrekking tot den A.R.O.L.-
beker zijn spelers Wilders, P. Altink en Tolmeyer verboden had in
dezen stedenwedstrijd, het hoogtepunt van het honkbalseizoen, uit te
komen, en Disselkoen waarschijnlijk om dezelfde reden verstek
moest laten gaan, kostte het den representanten van de Spaarnestad
niet veel moeite de achtste zege in successie te behalen.
Schijvenaar en de zijnen kraakten de gehavende ploeg onzer
stadgenooten met 131! Neen, dit kan geen propaganda voor de
honkbalsport zijn geweest!
Reeds in een vorige vergadering heeft Ajax zich er tegen verzet,
dat iemand, die zelf voor verkiezing in een vertegenwoordigend
negental in aanmerking komt, in een Negentalcommissie zitting
heeft. Het Bondsbestuur heeft hier blijkbaar geen aandacht aan ge
schonken. Niet de persoon, doch het feit zelf is hier in het geding.
In de clubs kan het bezwaar, dat actieve spelers deel van een
Honkbalcommissie uitmaken, niet altijd worden ondervangen, doch
in den groeienden Honkbalbond behoeft men toch heusch niet met
een kaarsje naar een ander deskundig commissielid te zoeken.
Dat aan den wedstrijd tusschen den Amsterdamschen- en den
Haarlemschen kampioen der plaatselijke noodcompetities, Blauw-Wit
en Schoten, officieel in plaats van officieus den titel van kampioen
van Nederland was verbonden, acht ik reglementair onjuist. In de
eerste plaats vermeldt art. 43 van het Reglement van Wedstrijden,
dat de winnaar der „eerste-klasse competitie" kampioen van Neder
land is. Dit jaar was van een dergelijke competitie geen sprake, daar
