A. F. C. A J A X
Bestuursmededeelingen
Aan
onze
Leden I
Seer.: d. ELZENGA, 3e Helmersstr. 47B, Amsterdam-W., Tel. 82429
Amsterdam, 22 Januari 1943.
NIEUWS UIT DE BESTUURSVERGADERING.
Het bestuur der A.F.C. „Ajax"
wenscht officials van den N.V.B. en zustervereenigingen, alsmede
leden, donateurs en supporters een voorspoedig en gelukkig
Nieuwjaar. Voor de ons gezonden gelukwenschen zegt genoemd
college hartelijk dank en maakt van deze gelegenheid gebruik,
om al deze wenschen. te reciproceer en.
Aangenomen als werkend lid:
L. G. Niesing, F. Pokorny, M. M. Koster, A. M. van Raay.
Aangenomen als adspirant-lid:
G. van Horn, H. A. Weerman.
Aangenomen als donateur:
A. N. Baars, K. G. WKresner, M. J. van Nunen, B. A. Pais,
J. G. Snabilé, H. J. de Vries, de Vries, R. Zeverijn.
Voorgesteld als werkend lid:
WCorver, L. C. Cordes, G. F. H. Gischler, WJ. Geerking,
H. Gerritzen, J. H. Geisdörfer, C. Grootes, G.' Leent vaarJ. J. C.
Krever. W MeLgersChr. N ij huis, H Roland. F. WRoozendaal,
W. H. R. A. Roel, R. F. Kroese, P. Heuvel.
Voorgesteld als junior-lid:
J. de Clerq, J. C. Wijnbergen.
Voorgesteld als adspirant-lid:
B. van Dantzig, J. de'Groot, C. v. d. Hart, A. Ktom, J. H. Schreu-
der, C. J. Geelhuyzen.
Geschorst:
volgens art. 13 sub H.R., L. Sacksioni, vanaf 16 December 1942
tot en met 25 Januari 1943.
N.V.B.beker.
Het bestuur heeft besloten voor deze wedstrijden in te schrijven,
zoodat onze jongens voorloopig hun voetbalschoenen niet in het
vet behoeven te zetten.
Burgerlijke Stand.
De Heer en Mevrouw G. P. Keizer en A. Keizer-de Visser van
Bloemen geven met blijdschap kennis van de geboorte van hun
dochter
P1RIETTE JOHANNA
De Heer en Mevrouw JM. Keller en P. C. Keiler-van Aalstede
geven met blijdschap kennis van hun dochter-
YVONNE SYLVIA OLGA PRESCILLA
Namens Ajax onze hartelijke felicitaties. B.
VOETBALOVERZICHT.
Eindelijk zijn wij weer eens in de gelegenheid, om een over
zicht te geven van hetgeen onze elftallen, in de maanden, die
achter ons liggen, presteerden. Een dankbare taak is dit werk
evenwel niet, want, zooals bekend, de verrichtingen van onze
teams, met uitzondering van het tweede elftal, waren niet
daverend en in sommige gevallen zelfs bedroevend.
Ons eerste elftal kwam tot nu toe met de volgende cijfers
voor den dag:
gesp. gew. gel. verl. pnt. voor tegen plaats
Ajax 1 15 5 2 8 12 33 34 6
Een resultaat waarover wij helaas niet hemelhoog kunnen
juichen en, wat minder mooi is, het heeft de elftalcommissie
nog heel wat hoofdbrekens gekost, om het zoover te brengen.
Onze start was niet slecht, daar wij begonnen met een 42
overwinning op 't Gooi, doch de volgende wedstrijden waren
een aaneenschakeling van teleurstellingen. Achtereenvolgens
werd verloren van V.S.V. (01), V.U.C. (35), Feijenoord
(2—3), Blauw-Wit (0—2), Haarlem (0—2), D.H.C. (0—1) en
R.F.C. 26 met als tusschenspel, een overwinning op Emma.
Zoo begonnen wij dan aan de tweede helft met zegge en
schrijve 4 punten en de pers schreef reeds, alhoewel er weinig
over ons geschreven werd, „Ajax, het wordt angstig". En
inderdaad, het werd angstig, maar niet hopeloos, want goed
beschouwd hadden wij de wedstrijden tegen V.S.V., D.H.C. en
Feijenoord al zeer ongelukkig verloren en gezien het spel van
ons elftal, konden wij, zonder ongelukken of tegenslagen, uit
de resteerende matches nog genoeg punten verzamelen. Er
werd gewikt en gewogen, Dolf van Kol putte zijn geheele arse
naal van voetbalwapens uit, om een zoo homogeen mogelijk
elftal te verkrijgen, voorzitter Koolhaas zette zich achter z'n
rammelkast en schreef zijn bekende stormbal-brieven, kortom
de geheele rataplan was in actie om het karretje weer op den
goeden weg te helpen. En met succes. Na in een vriendschap
pelijk partijtje P.S.V. in eigen huis te hebben verslagen, werd
met 41 van 't Gooi gewonnen en waren wij meteen een
beetje uit het gedrang. Wie herinnert zich niet de daarop vol
gende geestdriftige return-wedstrijden tegen V.S.V. en V.U.C.,
die ons twee klinkende overwinningen plus 4 punten opbrach
ten, hetgeen „de koningin der Aarde" ontlokte: „Ajax is in
ongenaakbaren vorm gekomen", wat lichtelijk overdreven was.
Alzoo hadden wij 10 punten bij elkander geschopt en konden
weer even rustig adem halen. De volgende twee punten moes
ten wij bij Feijenoord gaan incasseeren en ronduit gesproken,
wij waren er heilig van overtuigd, dat de buit mee naar Am
sterdam zou gaan. Het liep echter anders en alhoewel Feijen-
aard ontegenzeggelijk rustiger voetbal speelde, dan ons elftal,
kregen de Rotterdammers veel meer dan hen toekwam. Met
een gelijk spel hadden Bas Pauwe en zijn mannen dik tevreden
kunnen zijn, doch factoren, waarover wij maar niet zullen na
kaarten, stonden een puntenverdeeling in den weg. Wel willen
wij hier nog even memoreeren, dat de verstandhouding in het
veld bedenkelijk naar het nulpunt liep; doch dat is een ver
schijnsel, dat helaas meer voorkomt en zal, gezien de huidige
spelopvatting, en de soms slappe bestraffing van overtredingen,
wel nimmer verdwijnen.
Tegen D.H.C., een wedstrijd die ook al onaangenaam verliep,
sleepten wij door een gelijk spel (33) wederom een punt in
de wacht en daar het Keizer en zijn mannen gelukten tegen
Blauw-Wit 2-^-2 te spelen werd ons totaal 12 punten. Na ons
op de ranglijst komen nu R.F.C., Emma, Haarlem en 't Gooi met
resp. 11, 10, 7 en 6 punten, zoodat wij, alhoewel nog niet geheel
veilig, de komende gebeurtenissen met een gerust hart tege
moet kunnen zien.
Hierboven schreven wij reeds, dat wij eenige wedstrijden al
zeer ongelukkig verloren en verwezen hierbij naar V.S.V.,
D.H.C. en Feijenoord. De wedstrijd tegen V.S.V. ging in de
laatste minuten voor ons verloren, terwijl wij, gezien het spel-
verloop, zeker één punt mee naar huis hadden moeten nemen.
Tegen D.H.C. was het nog een haartje erger en inplaats van
een dikke overwinning, werd het, ook al in de laatste minuten,
een 10 nederlaag. Feijenoord thuis werd een groote deceptie,
want een 20 voorsprong, met nog een dik half uur spelen
voor den boeg, ging verloren en resulteerde ten slotte in een
32 nederlaag. Dat was al te grijs en had nooit mogen gebeu
ren. Het was triest om te zien, hoe het in onze ploeg, nadat
Feijenoord had tegengescoord, begon te rammelen en men zag
als het ware de nederlaag aankomen. De voorhoede was ner
gens meer en halflinie en achterhoede stapelden de eene fout
op de andere. De grootste fout was en is nog steeds volgens
onze meening, het slechte plaatsen van den bal door onze spe
lers. Ook het steeds spelen met een teruggetrokken spil doet
