Some senses and some nonsenses.
Zoojuist van mijn kapitalistische uitspattingen terug gekomen, en me weer aan
de realiteit overgegeven. Met minder woorden, van vacantie teruggekeerd. Jonge,
jonge is me dat een affaire, weet V hoeveel bonnen een vrijgezel op reis meekrijgt?
Qehuwde egoïsten hebben daar geen idee van. Jk had per week juist voldoende
voor 3 kadetjes, 5 plakken worst, 9 aardappelen en niet te vergeten het ei van de
week. Qelukkig ontmoette ik-aan het strand een weduwe met acht kinderen en
ben ik toch nog aan mijn trek gekomen. Niet, dat ik hier verder iets mee te
maken heb, alsjeblieft niet, je kunt wel van bloemen houden zonder tuinman te
worden, waarom zou ik dus niet met een dame om kunnen gaan, zonder ook maar
verder aan iets te denken. Maar toch een mensch is nooit te oud om te leeren,
volgende week ga ik eens bij haar op visite, ik heb haar zooiets hooren mompelen,
dat ze met al die kinderen toch haar boterbonnetjes niet op kon krijgen.
Je moet wat prakkizeeren teugeswoordig.
Met sport heeft dit gezwam natuurlijk niets te maken, ik wil me alleen maar
vast een beetje verontschuldigen, dat na dergelijke emoties mijn hersenen nog niet
op volle toeren draaien. Jk vond het dan ook niet bijster geschikt van mijn collega
Brown, een uur na mijn glorieus rentree in Mokum, reeds de cijfers van zijn telefoon
rond te slingeren en mij aan mijn Ajax-verplichtingen te herinneren. Snfin, een
mensch moet pijn lijden om mooi te zijn, waarom zou een Redacteur dan geen
zorgen hebben, als hij in de publieke belangstelling wil rond drijven? Over voetbal
valt niet veel je schrijven, alleen ben ik er met mijn vorige voorspelling niet ver
naast geweest, want inderdaad zijn we kampioen van Amsterdam, alleen Zeeburgia
had zich een beetje hinderlijk aan ons vast gebeten, maar au fond waren onze
kansen toch wunderbar. De N.V.B. heeft het voetbal echter voorloopig van het
menu moeten schrappen, zoodat we monumenteel maar andere sporten moeten
bedrijven, tot wij het sein krijgen weer tegen de bruine voddebaal te mogen
trappen. Dat wij hem dan raken.
Nu ik het toch over voetbal heb, moet het mij van het hart, dat ik het optreden
van een onzer spelers in de laatste wedstrijden niet zoo gezellig vond. Jn een paar
nummers geleden heb ik eens geschreven ,,niet met geweld of kracht, doch met
geduld en tact, wordt resultaat verkregen"waarmee ik maar zeggen wil, dat het
nooit Ajax' systeem geweest is een tegenstander te bespringen. 'Nu is het nog nooit
mijn bedoeling geweest, spelers ook maar eenigszins te becritiseeren, en ook nu
zal ik er verder over zwijgen. Misschien kwam het wel door het feit, dat hij als
middenvoor niet voldoende levensruimte had, zijn snelheid, en daaraan gepaarde
balbehandeling uit te buiten. Laat ons echter voor Ajax erop vertrouwen, dat
volgend seizoen dergelijke onaangenaamheden niet meer voorkomen, dij voorbaat
ons aller dank.
Jot mijn genoegen mijn prolongatie in de Redactie vernomen, nog aangenamer
is dit, daar het mogelijk is volgend jaar met dezelfde edele compagnons opnieuw
te mogen samenwerken. Hopelijk zal het ons niet aan medewerkers ontbreken,
zoodat we gezamelijk prettig door kunnen werken.
Voor het zenden van stoffelijke blijken van waardeering is ons adres bij het
Bestuur verkrijgbaar. Hammen, worsten, pakjes Camel enz. worden in dank aan
genomen.
it
Jot slot nog even iets over onzen titanenstrijd tegen De Woeste Stekel. Laat ik
beginnen met IA het eindresultaat te vertellen, wij hebben dit jaar wederom verloren,
ondanks moedig verzet is het onzen visschers niet mogen gelukken, de D.W.S.-ers
te verslaan. Met eenige baarzen verschil, moesten wij het strijdperk verlaten.
Xwade tongen beweren echter, dat er iets niet geheel klopte, aan het water hebben
wij (volgens zeggen) tot het einde de leiding gehad, onderweg naar het kleine
cafétje in Purmerend, was er reeds een beetje deining onder de Jury, en na het
