U.V.V.II- AjaxIV 0-0
binnen zich als de bekende kat in het vreemde pakhuis gevoelde, kon
onze voorhoede, anders het beste deel van ons elftal, niet op volle toeren
komen. Met het Gooi in den aanval kwam de rust.
Tijdens het teaën waren wij het er over eens, dat wij den wedstrijd
wel konden winnen, maar alleen met inzet van alle krachten. Na de rust
was het weer 't Gooi dat het eerst in den aanval was. Langzaam maar
zeker wisten wij echter het spel te verplaatsen, wat voor een belangrijk
deel op rekening van Jan Hoks kwam die vandaag voor en achter te
gelijk was. Zijn harde werken kwam tot belooning toen hij goed afgaf
aan Wijga, die met Ben Hein er vandoor ging en voordöt de Gooi-backs
er aan te pas kwamen had Ben's harde schot doel getroffen. Vanaf dit
moment ging het er nu hard van langs. Luide aangemoedigd door het
publiek wilden eenige Gooispelers den wedstrijd forceeren, maar de
scheidsrechter had er goed het oog in en hield de touwtjes strak.
In de laatste phase van den wedstrijd sprak de vermoeidheid 'n hartig
woordje mee, en dat wij hiervan geen last hadden, stemde tot voldoening;
de Gooi voorhoede bleek totaal uitgespeeld. In deze periode waren wij
het die de lakens uitdeelden maar in den stand kwam geen verandering
meer en hebben wij aldus onzen zegetocht voortgezet.
Dank zij de getroffen maatregelen gingen wij op reis met een uitgelezen
Ajax-gezelschap. Bestuur en Elftallencommissie waren uitstekend ver
tegenwoordigd, zelfs zoo, dat ik durf te zeggen, waarschijnlijk eenig in
de Ajax 4 annalen.
Dat de spelers het op prijs stelden is wel gebleken daar wij een be
hoorlijk partijtje voetbal hebben weggegeven zoodat geen der bestuurs
leden spijt gehad zal hebben van zijn vroege opstaan. Ik zal U van den
wedstrijd zelf niet veel vertellen, daar ik bang ben vervelend te worden
met iederen keer weer te schrijven, hoe goed wij hebben gespeeld.
Er waren echter twee feiten, die de gemoederen danig hebben bezig
gehouden en wel de toss en een penalty.
Zooals U zult weten stond er dezen Zondag een lichte storm. Wat moet
nu een captain kiezen, als hij de toss wint??? Laat ik voorop stellen,
dat ik persoonlijk er een voorstander van ben den wind eerst tegen te
nemen. Daar het voor ons een zeer belangrijken wedstrijd was, zooiets van
„to be or not to be", hebben wij dit punt voor den wedstrijd besproken
en ongeveer allen waren mijn meening toegedaan. Nu wil ik mijn meening
kracht bijzetten door te verklaren, dat voor de rust (met den wind mee)
U.V.V. alleen speelde, maar na de rust waren wij het en hebben, deels
door pech en slecht schieten, den wedstrijd niet gewonnen.
En nu het groote moment. Ongeveer 4 minuten voor tijd kon één der
U.V.V.-spelers op geen andere wijze een doelpunt voorkomen, dan door
den bal met de hand uit het doel te slaan. Penalty!! Wie moet hem
nemen?? Omdat ik de strafschop zelf niet nam, werd mijn aanvoerder
schap als slecht captaincy betiteld.
Dat het goed is wil ik niet graag beweren, maar daardoor niet slecht
wil en kan ik verdedigen.
Om een penalty te nemen moet je voor 100% zeker van je zaak zijn en
dat was ik niet, terwijl de speler, die de penalty nam, de beste speler van
dat moment was, goed en hard trapte, en bovendien woordelijk zeide
„ik schiet 'm er in."
De bal ging naast en daarmede de mooiste kans, om gelijk met U.V.V.
aan kop te komen, verloren.
Maar de weg naar het kampioenschap gaat niet over rozen en alles
kan nog gebeuren.
Uit dit epistel en het stukje, dat Wim Volkers beloofd heeft te zullen
schrijven, red). „Hoe moet ik een penalty nemen" valt mogelijk voor
alle spelers een conclusie te trekken die onze elftallen in de toekomst
voordeel kan brengen. Als het ons het kampioenschap kost Teun!! Then
You are not happy. HANNOVER PETER.
Xt I
