m
OUDE DOOS
Goede voornemens.
Ik zal dan maar niet wachten met in mijn Underwood te klimmen totdat de vrede
uitgebroken is. Vat ik eigenlijk van plan was, want ik kan het niet helpen, maar ik
vind de heele voetballerij vandaag 'n tikje aardappelen zonder zout. Vanneer ik in
den trein gezeten langs de goede, oude TAeer" sukkel, en dat trotsche stadion
van Ajax zie vagelijk in den mieserigen mist zichtbaar dan bekruipt me een
gevoel, dat tusschen melancholie en verdriet ligt. Zó erg is het! TAet een glimp van
oplaaiend optimisme, zie ik weliswaar dat grijze beeld omgetooverd in een zonne
badend, vol (let toch op dat ,,vol"!) Ajaxhuis, hoor ik het gedreun van juichkreten,
die daar ginds langs ae velden plachten te daveren, maar ze is o zoo kort, die
illusiev
Stommelend-hakkend puft de trein verder en ik blijf peinzen over die voorbije
glorie, over onze schoone dagen van weleer, toen we de oorlogsknots alléén maar uit
boeken en historie kenden, toen we onze voetbalsport hadden in de volle kracht van
leensvreugde en ontspanning
De mist is nog niet opgetrokken, maar we blijven gelooven aan het historische
woord, dat behind the clouds, the sun is already shining". Je klampt je daaraan
vast en je teert er op. Allemaal doen we dat. £n vandaag? Vandaag, doen we maar
alsof. Ve teren op de ,,oude doos", toen we zon in ons hart hadden en zon op onze
velaen, toen we dien Ajax-tijd hebben beleefd, waarin het rood-wit zóveel betee-
kende voor ons en voor zóveel Amsterdammers iets onontbeerlijks was geworden.
Poen Ajax een stuk van TAokum was, een stuk volksleven in de volle beteékenis van
het woord.
Die oude doos! Vat daarin al steekt! CWw gaat ÜAr. Brown in Ho. 8, 24e jaargang
van het Clubbladvieren twintigste jaargang! Dtos mio! Even voor den spiegel
gaan staan. Jim! Eerste grijze haren! Wacht eens even, eens gauw wat kamer
gymnastiek gaan doen! Diepe kniebuigingen. O.X.! Vijf minuten diepe ademhaling.'
'n Spelletje krijgertje met mijn dochter, die me al begint lastig te vallen over jaar
tallen en wanneer de Jioeksche- en Xabeljauwsche twisten aanvingen!!! Weet gij
het, clubbroeder? Zie, je, daar heb je het: de oude doos!
Verleden week bezocht ik in Qroningen een zakenvriend van me. Hangt me daar
in zijn werkkamer een voetbalkiek.' Wie zie ik daar: Jan de Boer als keeper van het
Hederlandsche elftal. Ook een Be Quicker behoorde tot dien keurtroep destijds. We
begonnen over de zie oude doos.
Boem! De trein staat weer eens stil.' We hebben al geleerd, met groote achting in
de spoorweggeschiedenis terug te grijpen, naar gekke locomotiefjes met pijpen als
fabrieksschoorsteenen nog zoo'n gekke tijd niet! Hiks om te lachen de
oude doos.' Die oude doos van JAr. Brown is hoop ik, geen doos van "Pandora. Jelui
kent toch de geschiedenis van de doos van Panaora,- ze was volgens de Qrieksche
fabelleer een mooi jong meisje, dat van Jupiter een doos kreeg met al de mensche-
lijke rampen i zij opende die doos uit nieuwsgierigheid en terstond verspreidden zich
alle rampen over de aarde
Alléén de hoop bleef achter
JAaar ÜAr. Brown's oude doos wil een doos zijn van veel goeds, in plaats van
veel kwaads en omdat ik zoo oneindig veel moois en goeds meegemaakt heb in Ajax,
ben ik nu tóch maar in mijn schrijfmachine gestegen
203
