Some senses and some nonsenses.
Waarom schrijf je toch eigenlijk zoo een verschrikkelijk gekken titel boven je
artikeltjes, en waarom onderteeken je toch steeds met James?,", vroeg het lieve
Ajax-supportstertje, mij laatst op het achterbalcon van lijn twee.
Wat zal ik je daar over vertellen, lieve blonde, wat het bovenstaande betreft,
moet ik je zeggen, ik weet het zelf niet, ik heb het eens in een bioscoop gelezen, en
toen kwam ae film er achteraan, en die was reuze aardig. 7oen heb ik het maar
zoo overgenomen, mei als resultaat, dat ik het nog steeds leuk vind. Jammer ge
noeg zal hetgeen er achteraan komt, wel niet zoo geslaagd zijn.
£n dan, dat James, lieve kind. Heeft niet een of ander buitenlander eens in een
buitenlandsche taal gezegd, „wat zit er nu eigenlijk in een naam." £n had hij daar
eigenlijk niet volkomen gelijk in, want wat is James-, precies hetzelfde als bijv. Jan
sen, of Pietersen, maar dat vind ik zoo gewoon, en daarom, maar enfin mis
schien verander ik ook nog weieens. Bovendien heet ik Jan en wat er achteraan
komt is ook uit mijn naam geplukt, en was er niet irgendwo eens een klein voet
ballertje, met gouden beenen, een mannetje die er erg veel van kon en over legen
darische trucs beschikte, en dat doe ik per slot van rekening toch ook, al is het dan
maar bij het zwikken. £n wat betreft die gouden beenen, ben ik soms geen eigenaar
van een paar prachtige met goud opgevulde kiezen.
Hopelijk begrijp je me nu beter, allerliefste jongedame, en mocht ik verder nog
iets voor je kunnen doen (je kunt niet weten met die verduistering), dan ben ik
gewoon telefonisch te bereiken.
£indelijk weer eens een voetbalwedstrijd gezien, en weet ik nu tenminste weer,
dat Ajax niet alleen maar een ijsvereeniging is. Vat zijn me anders toestanden,
voordat je een trammetje te pakken hebt. (Moord en doodslag om een achterbalcon
te beklimmenvoor mij als gentleman is zooiets heelemaal verschrikkelijk, steeds
maar dames voor laten gaan, hopeloos, na twaalf trams, ben ik eindelijk ook maar
eens naar voren gedrongen, waarop een juffer mij schoft noemde. Sorry, zoo zijn
de dames, pardon, ik bedoel de menschen.
Ik zal anders dol gelukkig zijn, als ik weer mijn wagentje kan gebruiken, het
ging vroeger allemaal zoo gezellig, jammer genoeg hebben wij dit vroeger nooit
zoo erg naar waarde geschat. (Met die voetballerij, vond ik het anders weer aardig
ouderwetsch gaan, voor rust kreeg V.S.V. toch zeker een beetje te veel, een klein
beetje mazzel en we hadden met 2O voor gestaan. Jammer genoeg bleef dat
kleine beetje geluk weg, en moesten we met een gelijk spel genoegen nemen. Voor
Wim Volkers was het verder een tegenvaller, dat Papa Verraart de wolken weer
eens aan het kneuzen was geweest, waardoor de publieke belangstelling danig tegen
viel. Voor het elftal echter mijn petje af, jongens zoo gaan we weer goed, sommige
spelers nog een beetje sneller afgeven, en dan zal het voortaan weer „davre langs
de velden."
Heb eens uitgerekend, dat ik Zondag l.l. voor de twee en veertigste maal mijn
contributie betaald heb, en ben tot de ontdekking gekomen, dat ik zoo langzamer
hand een oud mannetje begin te worden. 7ocb aan het rekenen zijnde, heb ik eens
het totaalbedrag bekeken, en is het mij gebleken, dat ik voor een bitter beetje
geld, toch enorm veel genoegen van mijn vereeniging gehad heb.
Jk zou wel eens een statistiek willen zien van alle wedstrijden, clubavonden,
feestjes, reisjes, en bonlooze dinertjes, geweldig zou dat zijn.
Het klinkt misschien voor een Clubman onsympathiek zakelijk, maar ik heb wel
eens geld in een slechtere affaire zien verdwijnen.
Zoo langzamerhand kom ik weer aan het einde van mijn latijn, en moet ik er
weer een eind aan borduren. Moeilijk is dit vandaag niet, daar ik na maanden
eindelijk weer eens echt tusschen Ajacieden in gezeten heb, en ik heb kunnen con-
