Van een Aj ax-supporter
Geachte Redactie,
Het is alweer haast een jaar geleden, dat ondergeteekende den euvelen
moed had, om als lid van de staantribune, dus als buitenstaander, een
„stukje" voor het „Ajax-Nieuws" te schrijven.
Dat U, niettegenstaande U den stijl en de taal niet kon bewonderen, het
toch heeft geplaatst, heeft mij genoegen gedaan en is voor mij man
van weinig educatie aanleiding om nog eens in mijn pen te klimmen.
Op de eerste plaats, namens de staantribunisten, dank voor de entree-
verlaging en als er nog iets vanaf kan, dan houden wij ons aanbevolen.
Op de tweede plaats alsnog mijn excuses voor het niet in vervulling
gaan van mijn voorspelling. Zooals U zich zult herinneren, had ik via
Cleopatra, een dame in sterrenkijken en koffiedik, een Ajax-kampioen-
schap voorspeld, maar zooals gebleken is, zijn dergelijke lieden niet zui
ver op de graat, hetgeen per slot van rekening mijn schuld ook niet is.
In ieder geval is zij mijn klandizie kwijt, hetgeen een besparing geeft
van twee „heitjes" en bovendien.... over een nieuw kampioenschap
behoeven wij ons geen illusies te maken, wat voor de seizoenkaarten-lui,
alhoewel zij de kampioenswedstrijden feitelijk cadeau krijgen, toch ook
niet lollig is. Maar voor het in al die jaren bespaarde geld kunnen zij
nu naar Velsen gaan, zoodat V.S.V. er dan ook nog van profiteert. Nu
ik het toch over V.S.V. heb, schiet mij een verslag in het „Ajax-Nieuws"
over dezen wedstrijd in het vorige seizoen te binnen. De schrijver van
de „Impressies" schreef, toen Fischer een, even voor het einde, door
een domme handbeweging veroorzaakte penalty, naast schoot en V.S.V.
alzoo aan een nederlaag ontsnapte.... „voor ons niet erg prettig....
maar het recht had gezegevierd en dat is meer waard." Kijk, geachte
redactie, dat was fijn geschreven en naar mijn hart gesproken, maar als
je dan later een wedstrijd meemaakt en de tegenpartij scoort een doel
punt als de achterhoede appelleert voor „geheid" buitenspel en blijft
staan, waardoor èn de match èn de kampioenskans verloren gaat, ja,
dan begin je aan zegevierend recht sterk te twijfelen. Ik voor mij geloof,
dan ook dat je er beter aan doet, op datzelfde zegevierende recht, hoe
onsportief het ook klinkt, maar vast een voorschot te nemen en zoo'n
onverdiende penalty er maar keihard in te knallen. Al was het maar
vast ter compensatie van een later voorkomend onrecht. Maar enfin,
de Ajacieden zijn, naar ik heb gehoord, nogal goed in het kienen, dus
moeten jullie dat zelf maar uitkienen. Verder zou ik, alhoewel ik geen
stem in het kapitel heb en dus feitelijk mijn snufferd moet houden, er op
willen wijzen, dat het spel van de ploeg ons den laatsten tijd niet be
valt. Het is te week en ik zou haast zeggen, te beleefd. Daar had je vroe
ger om moeten komen; herinnert U zich nog Fons Pelser en Frans
Couton?.... Och mijnheer, die deden, populair gezegd, de deur dicht en
dan kon je bonken zoveel als je wilde, maar lauw. geen entree. En
dan in de voorhoede, Jan van Dort, de man van voila, voor geen Tonny
Kessler bang, zelfs Barend van Hemert met bal en al de goal in en ver
der Willem Gupfert...., die kon vanwege zijn dikte door een lampeglas,
maar loopen, alsof de duivel hem op de hielen zat en bang.... voor
zijn schoonmoeder niet en als het moest boven op de gbalpaal, mijnheer.
Dat waren tijden en als je eraan terugdenkt, dan genotter je er nog van.
Als je er aan terug denkt. aan Henk Hordijk, den man met den wag-
galgang en met den bal aan een touwtje.... een schijnbeweging naar
links en een pass naar den ineens vrijstaanden rechtsbuiten. Goochel
toeren op den vierkanten meter, om je zure kliek voor te laten staan.
Kom daar nu eens om; vleugelspelers, die zoo gehecht aan hun half-
linie zijn, dat zij daar op theevisite gaan, inplaats van op schoot te zitten
bij den doelman der tegenpartij. Binnenspelers, die de „zwervert" hebben,
maar vergeten, dat zij in de voorhoede thuis behooren en dat zij er voor
165
