Rondom Amsterdam - Zwaluwen.
Zoo hebben wij dan toch nog Kerstvoetbal gehad, al heeft het er langen
tijd naar uitgezien, dat de Zwaluwen, door het barre winterweer, hun nest
niet konden verlaten en dus niet in ons stadion zouden neerstrijken.
Koning Winter, die schijnbaar zijn broeder „Soccer" geen concurrentie
wilde aandoen, streek op het laatste nippertje met zijn koublauwe vingers
over z'n ijzig hart tot groote spijt van de schaatsenrijders en kregen
een paar duizend aanhangers van de „bruine voddebaal", alsnog de
zonderlinge capriolen van dit hupsche ding te aanschouwen. Dat het niet
afgelasten van de match niet alleen die paar duizend voetbal-enthousias
telingen genoegen deed, ook de mannen, die het initiatief namen tot het
houden van dezen wedstrijd, was het aan te zien, dat zij over dezen
gang van zaken best te spreken waren, alhoewel wij niet gelooven, dat
er veel geld in het laatje zal zijn gevloeid. In ieder geval, Pa de Haan,
Jan Bergveld, Broeksmit en al die andere grooten uit de Amsterdamsche
voetbalwereld, keken niet sip en zelfs Jan van der Berg rouwde niet om
zijn in de soep gereden stadion-ijsbaan. Ook de sportpers, gezien de
glundere facie van vriend Geudeker, liet het doorgaan van de match niet
onverschillig, want er viel nu tenminste weer over voetbal, of „de wed
strijd, die ik zag" te schrijven, zoodat een ieder tevreden was en dat is
tegenwoordig een zeldzaam voorkomend geval.
De westrijd zelf; och wat zullen wij ervan vertellen; hij viel niet tegen
en niet mee en een verslag is hier niet op zijn plaats, heeft U bovendien
allang geleden gelezen. Misschien interesseert het U nog, dat Henk Blom-
vliet en Piet Leemhuis, resp. als centre-forward en linkshalf bij de Zwa
luwen paradeerden en Gerrit Fischer meehielp om de Amsterdamsche
kleuren te verdedigen. Henk deed het op de middenvoorplaats niet slecht,
maar die kan je overal neerplakken, zonder dat hij nu bepaald faalt en
Piet Leemhuis dartelde en scheerde als een echte Zwaluw over het veld,
waarmede we maar willen zeggen, dat Piet weer een aardig pijpje mee
piepte. Fischer deed het bij de Amsterdammers eveneens niet slecht,
zoodat onze club met deze drie vertegenwoordigers weer behoorlijk voor
den dag is gekomen. Verder nog met genoegen gekeken naar Kick Smit,
die weer vele staaltjes van zijn weergalooze handigheid demonstreerde.
Ook de H.D.V.S.-er Borani en de D.W.S.-er Fanger speelden een goede partij
en als wij dan nog vertellen, dat het veld wel hard, maar behoorlijk
bespeelbaar was Gerrit Keizer beweerde zelfs, dat de profs voor zoo'n
terrein gaarne hun handteekening zouden zetten weet U zoo ongeveer,
wat er bij AmsterdamZwaluwen te koop was.
Als buurman op de tribune onze clubgenoot Stroker. Deze met Kerst
verlof uit het buitenland en ons zijn ervaringen verteld. Aan alle Ajacie-
den de groeten en de mededeeling, dat hij het best maakt. In een buiten-
landsche krant gelezen over zijn voetbalprestaties, hij speelt n.l. in „Pots
dam" en men daar vol lof over „de kleine Hollander." Met de afgedwon
gen belofte een stukje voor de Ajax-krant te schrijven, afscheid van hem
genomen en hopelijk alzoo twee vliegen in één klap gevangen. Ook Jaap
Hordijk op de tribune ontmoet en deze ons medegedeeld, dat hij in
Holland blijft, zoodat wij Jaap wel weer spoedig tusschen de lijnen zullen
zien verschijnen. Al bij al dus toch nog voetbal gezien, voetballieden
gesproken en dientengevolge stof voor het „Ajax-Nieuws" opgedaan,
waarvan de Ajax-familie „after all"ook nog profiteert.of niet.
BROWN.
151
