Koopt bij onze
Adverteerders 1
Uit het veteranen-kamp.
Sapperdekriek, dat is jaren geleden, dat ik weer eens in staat ben iets
over de afdeeling antiquiteiten te schrijven.
Niet wetende, welk noodlot boven mijn lichtelijk kalende kruin hing,
stapte ik op een stralende Zaterdagmiddag naar het gezellige A.F.C.-
terrein om daar onze ruïne tegen de A.F.C.-ouderlingen te zien kampen.
Na eerst een uitnoodiging tot fluiten met een welwillende onverschillig
heid te hebben aangenomen, kwam Wim Volkers plotseling op de ge
dachte mij mee te laten spelen. Daar ik in 2 jaar geen voetbal met hoofd
of been beroerd had, vroeg ik 5 minuten bedenktijd, waarna ik door aan
lokkende voorstellen van onkostenvergoeding enz. zwichtte, (waarvan
later niets in orde is gekomen), en mijn kostelijk figuur in een combinatie
van Ajax en A.F.C. voetbalattributen verstopte, om gedragen door een
paar ski-vormige voetbalschoenen het veld met mijn aanwezigheid de
noodige luister bij te zetten.
Tot rust was het een aardig partijtje, zoodat wij door weergalooze
speltechniek en fantastische snelheid, met een aardig voorsprongetje gin
gen teaën. Het was ons tot op dat moment door de dikte van eenige onzer
tegenstanders nog niet opgevallen, dat zij slechts met 10 man speelden,
de aanvulling die hun ploeg echter daarna deelachtig werd, liep dadelijk
in het vizier. Niet minder dan Wim Andriessen stond namelijk bij de rood-
hemden te spillen.
Dat Wim zijn tijdelijk A.F.C. partnership, niet als een flauwekulletje op
vatte, bewees hij na 5 minuten met een kogel, die doel trof. Jammer, dat
doelverdediger Elzenga op dat moment juist een verhandeling had met
het publiek over de voordeelen van het koffie zetten met toevoeging van
een beetje surrogaat. Hadden we geen distributie gehad dan had Jan het
schot zeker gehouden. Even later scoorde Wim weer in combinatie met
Charles Lungen. Het restant van onzen voorsprong verdween ook nog voor
het eindsignaal, zoodat met een gelijk spel (55) het einde van de show
kwam. Jan Elzenga had aan dit eindresultaat geen schuld, daar bij geen
bal meer gekregen heeft. Ter voorkoming van misverstanden wil ik even
mededeelen, dat wij hem na afloop los hebben moeten hakken, daar hij
inmiddels vast gevroren bleek te zijn.
Na afloop nog even een ditje en een datje (het is nu eenmaal na afloop
van A.F.C.Ajax-ontmoetingen altijd gezellig toeven) waardoor eenige
van onze gehuwden positief te laat zijn thuis gekomen, en ondergeteeken-
de zijn laatste tram gemist heeft. Misschien vindt penningmeester Wim het
alsnog goed, dat ik mijn traptax nog in rekening breng.
Waarschijnlijk geven we in de „springtime" een reprise van dit belang
wekkende sport-evenement. Tot zoo lang dus maar.
JAMES.
130
