Krabbeltjes over het 5e en 6e
Ajax 5.
Tegen Lijnden 2 hebben de Heeren weer eens laten zien, hoe doel
punten gemaakt moeten worden, met liefst 93 werd de tegenpartij
ingemaakt.
Dat het echter niet altijd zoo gemakkelijk gaat, bewees de wed
strijd van gisteren tegen R.C.A. 2, welke met 31 werd verloren.
Helaas ontbreken mij de bijzonderheden; een volgende keer zal ik
mijn licht eens opsteken over het verloop van één en ander.
Het blijft echter aanpakken, jongelui!
Ajax 6.
Een gebeurtenis, welke gelukkig zelden in de Ajax-geschiedenis
is voorgekomen, is verleden bij dit elftal geschied: er waren slechts
7 spelers opgekomen.
Ondergeteekende kreeg Maandagmorgen een telegram, dat hij den
voorafgaanden Zondag moest spelen, hetwelk heel jammer was,
aangezien hij er wel zin in had.
Ongetwijfeld hebben de buitengewone omstandigheden hun invloed
gehad op het wegblijven van sommige spelers en wij zullen het hun
maar niet te zwaar aanrekenen.
Gisteren had ik het genoegen een gastvoorstelling te geven bij het
zesde, d.w.z. ik heb den wedstrijd tegen A.P.G.S. medegespeeld. Slecht
ging het niet, maar goed is ook weer te sterk uitgedrukt. Ik vond
het echter fijn om weer eens éen balletje te trappen, hoewel de
weersomstandigheden meer aanleiding gaven tot rustiger bezigheden.
Het valt echter niet mee om onder de critische oogen van drie
zonen tweemaal drie kwartier achter het ronde ding aan te hollen,
hoewel ik eerlijk moet zeggen, dat de critiek zeer mild was.
De wedstrijd tegen A.P.G.S. was er niet één van de slechtste soort,
het harde veld in aanmerking genomen, werd er vrij aardig gecom
bineerd. Onze verdediging was in goeden vorm, het was alleen jam
mer, dat Dorus de bal een keer uit zijn handen liet vallen, waardoor
het eerste tegenpunt ontstond. Over het geheel genomen heeft hij
zijn doel behoorlijk verdedigd. De backs zaten er goed op en hebben
menige aanval der politiemannen onderbroken.
De middenlinie heeft haar taak naar behooren verricht en schepte
voor de voorhoede menige goede kans.
Over de voorhoede kunnen wij ook meer dan tevreden zijn, eenige
aardige combinaties werden op touw gezet en doelpunten bleven dan
ook niet uit. Af en toe werd er toch wat te kort gespeeld, hetwelk
een kolfje naar de hand was van de A.P.G.S.-verdediging, welke
resoluut en forsch stond te spelen.
In mijn oogen was het mooiste doelpunt van den wedstrijd, dat
door Beumer werd gemaakt. Een keurig strak schot in den uiter
sten hoek en hij kreeg dan ook een welverdiend applaus. Bonneveld
werd stevig op de beenen gezeten, omdat men wel wist, dat hij de
gevaarlijke man in de voorhoede was. Dankbaar maakten de andere
spelers daarvan gebruik.
Met een 42 overwinning van het zesde kwam het einde van dezen
in goede verstandhouding gespeelden wedstrijd.
Wat was het anders gezellig op het Ajax-terrein, diverse oude
bekenden gaven acte de présence, de veteranen speelden tegen de
„broekies". De „broekies" waren echter niet bang en gaven de
„oudjes" met 43 op hun broekjes.
YRREF.
275
