Jeugdvoetbal-flitsen
Zondag 10 Maart. Door vele afgekeurde velden vandaag maar een
zeer klein programma te verslaan. Alleen adspiranten 1 en 6 hebben
de genoegens van het voetbalspel gesmaakt. Het eerste buitenge
woon goed werk verricht en D.W.S. adsp. 1 op eigen terrein met 10
verslagen. Volgens ontvangen inlichtingen moet D.W.S. geen neder
laag verdiend hebben, doch daar doelman Blad in ongenaakbare bui,
geen blauw-zwarte doelpunten. Ook Anneveld, maar vooral Couton,
moeten een prima partij hebben gespeeld, zoodat de D.W.S.-nul wel
verklaarbaar is.
Adspiranten 6 trokken naar Aalsmeer 2 en alhoewel drie kwart
van den tijd het sterkste, gingen onze boys met 10 ten onder. Eén
uitval voor halftime bezorgde Aalsmeer de eenigste- en winnende
goal. Na de rust zijn onze tegenstanders niet meer over de helf ge
weest, maar de backs en doelman van Aalsmeer hebben het klaar
gespeeld om ons het scoren te beletten en zoo konden onze jongens
met de kous op den kop A'damwaarts gaan.
Zondag 24 Maart en
Maandag 25 Maart.
Junioren 1 verslaan D.W.S. 1 met 21 en D.W.V. met 40, zoodat zij
als overwinnaars het Shell-tournooi verlaten en onze club een mooien
zilveren beker rijker is. De match tegen D.W.S. had beter de finale
kunnen zijn, want dat is een buitengewoon fraaie partij voetbal ge
weest. D.W.V. had niet zoo heel veel in de melk te brokkelen en werd
dan ook zeer verdiend met 40 naar den tweeden prijs verwezen.
Onze trouwe reporter, de Heer van Os, zond ons over den wedstrijd
tegen D.W.S. een uitgebreid verslag, dat wij hier onverkort en onder
dankzegging aan den schrijver, laten volgen:
Het eerste kwartier waren de D.W.S.'ers verre in de minderheid;
onophoudelijk zwermde onze voorhoede, die zeer tactisch door de
halflinie werd ondersteund, voor het vijandelijke doel; goede voor
zetten van Petrie en Estié werden slechts met de grootste moeite
onderschept en weggewerkt, hetgeen een der D.W.S.-backs de ver
zuchting deed slaken: „Zij spelen met ons." Maar langzamerhand
kreeg de tegenpartij wat meer vat op het geraffineerde spel der onzen;
vooral de linksbinnen van D.W.S., die als invaller mededeed in de
voor Ajax zoo fataal verloopen 2e helft der wedstrijd tegen D.W.S. 1,
roerde zich geweldig en het duurde dan ook niet lang of de bordjes
waren verhangen en nu was D.W.S. geregeld in den aanval. Met kunst
en vliegwerk kon onze achterhoede zich voorloopig nog staande
houden, doch toen er in het strafschopgebied een, niet door mij ge
constateerde, overtreding werd begaan en de scheidsrechter „penalty"
gaf, was het pleit beslist; met een onhoudbaar schot werd Hagen
gepasseerd.
Door deze handicap niet ontmoedigd, werd door de onzen met ver
nieuwde energie aangepakt; Koers, Meyer en Eenenaam werkten als
paarden, terwijl ook onze backs, de Weert en Jansen, van geen wijken
wisten. Zuiver aangegeven ballen brachten al spoedig wederom ver
warring in de vijandelijke achterhoede en toen Theo Broekman met
een ferm schot, even vóór half-time, de gelijkmaker scoorde, begon
de hoop op een overwinning bij ons te herleven.
Na de rust werd door beide partijen met zeer veel élan gespeeld;
om beurten waren zij in den aanval, doch de resp. achterhoeden
bleven meester van het terrein. Er waren nog slechts 10 minuten te
spelen en de kans op een gelijk spel, met de strafschoppen misère op
246
