Limmericks
Een snelle rechtsbuiten op Schouwen,
Die knalde het „leer" in de touwen,
De keeper ontzet
Hing zich op aan het net.
Omdat hij die bal niet kon houwen.
'n Ruw speler (zijn naam zij verzwegen),
Heeft, wat hij verdiende, gekregen
Hij ligt overstuur,
Met een schedelfractuur....
„Een goalpaal", daar kon hij niet tegen.
Een scheidsrechter, die niet kon „fluiten",
Bracht bijna de spelers tot muiten,
Geen goal werd geteld,
Het publiek vloog op 't veld,
En keerde hem binnenste-buiten.
Een voorwaarts wou 'n doelpuntje plegen,
Geen zès spelers hielden hem tegen,
Toch scoorde hij niet.
Want in 't strafschop-gebied,
Toen stopte hij bleu en verlegen.
Geen balletje kwam op z'n doel an,
En steeds heen en weer liep de doelman,
'n Oud vrouwtje begaan,
Met zijn lot sprak hem aan;
„Vermoei je niet zoo neem een stoel man!"
Piet schimpte, dat Jans shirt niet goed zat.
Jan woest vroeg Piet, hoe hij de moed had,
Het pleit werd beslecht,
Met een massa-gevecht
En 't clubhuis was weldra een bloedbad.
Er was eens een elftal in Zuilen,
Dat zat na de match vol met builen,
De trainer van streek
Die 't geval eens bekeek,
Groef schielijk in 't speelveld elf kuilen, jan w. ketjen.
„Wij danken den Heer Ketjen hartelijk voor zijn inderdaad kostelijke
Limmericks, en houden ons vanzelfsprekend voor het vervolg gaarne
aanbevolen. Uit ondervinding weten wij, dat het een heele toer is
deze schijnbare eenvoudige gevalletjes op papier te zetten. En onze
lezersschare geven wij gaarne in overweging zelf eens hun of haar
krachten op deze voetbal-limmericks te probeeren. Wij vangen dan
twee vliegen in één klap; U heeft een prettige tijdpasseering, en Uw
Clubkrant krijgt goede copie." DE REDACTIE.
222
