Van onzen Engelschen
correspondent.
tribune-waggie leelijk in de verlegenheid. Die zette z'n Ajax-pet een
beetje schuin, krauwde zich even den kop en. barstte toen los.
„Ben ik de éérste vanmiddag? Ik zeg, dat je naar de overdekte moet
je hoeft niet bij te betalen. je kan daar voor 't zelfde geld gaan
zitten."
,,'k Hou niet van zitten!"
„Dan ga je er maar staan. In elk geval moet je hier vandaan ik
ga sluiten en als je hier blijft, moet je maar zien, hoe je er af komt."
„Voor déze tribune heb ik betaald u heeft het recht niet"....
De meneer zweeg, toen hij bemerkte, dat de ander zich omdraaide en
niet meer luisterde. De wacht was een paar treden gedaald. Daar
bleef hij weer staan. „En nou kort en goed: opschieten, of je komt
er niet meer uit. De deuren gaan dicht dan moet je over het muur
tje klimmen als de wedstrijd is afgeloopen. Doe nou niet zoo stom en
ga naar de overdekte. Ze zijn d'r allemaal." Van kwaad-dreigend was
de stem van den wacht vriendelijk-verzoekend geworden. Zóó moest
de meneer het blijkbaar hebben. Hij slaakte een diepe zucht: „Omdat
je het nu zoo vriendelijk vraagt, 'k Stond net zoo lekker."
Het waggie was al blij, dat er beweging in den zonderlingen be
zoeker kwam en liep zwijgend voor hem uit.
Even later stond de meneer op de overdekte tribune: achtzaam, met
den rug tegen den muur.
Z'n paraplu had hij vergeten dicht te doen.
O.W. Maart '40. VLINDER.
De regeering heeft door de vervroegde invoering van de zomer
tijd de natuur een handje geholpen, zoodat we thans, na afloop
van de voetbalwedstrijden, ruimschoots tijd hebben om netjes vóór
donker thuis te zijn. Met deze maatregel zijn de clubs vanzelfspre
kend zeer gediend. Nu men geen gevaar meer loopt om, wegens de
onpopulaire black-out", armen en beenen (of nog erger) te breken,
is het bezoek belangrijk toegenomen. De meeste wedstrijden halen
makkelijk de door de overheid vastgestelde limieten. Deze verhoogde
belangstelling stimuleert natuurlijk de spelers, die meer en meer hun
best gaan doen. Wel staat het spel nog niet op het oude peil, maar
het is veelal aantrekkelijk om te zien en dat is al heel wat. Ook de
clubbesturen doen alle moeite om hun ploegen een goed figuur te
laten slaan; ze gaan in hun ijver zelfs zóó ver, dat ze in een bepaald
geval geen spelers wilden afstaan voor liefdadigheidswedstrijden,
hetgeen de noodige deining veroorzaakt heeft.
Gedurende het Paasch-weekend is er oudergewoonte lustig op los
getrapt; de meeste clubs spelen dan drie wedstrijden in vier dagen,
wat haast te veel is van het goeie.
Het is altijd interessant om na zoo'n reeks speeldagen de ranglijst
te bestudeeren. Een club uit het sousterrain, die zoo gelukkig is het
maximum aantal punten te behalen, kan ineens in de „running" ko
men en, omgekeerd, kan een drie maal herhaalde struikeling van een
hooggeplaatste een „non-valeur" maken. Zoo verkreeg in de voor
naamste afdeeling: Zuid-C., West Ham United uit de drie matches
vijf punten en nestelde zich daardoor op de eerste plaats, terwijl
Chelsea, dat vóór de tritswedstrijden de tweede plaats bezette, na
217
