Open brief aan Kick Geudeker.
78
(Spelregel-praatje.)
Met dat microfoon-praatje over „de juiste toepassing van de spel
regels", heb je voor alle liefhebbers, die Zondag aan Zondag de
dartele sprongen van het bruine monster min of meer aandachtig
volgen, een meesterzetje gedaan.
Ja, ik snap zéér wel, dat het voor een sportjournalist om de drom
mel niet meevalt, steeds en overal Haantje de Voorste te zijn en
vooral te blijvenmaar.... je flikt het hem toch maar aardig. Je
rubriekjeDE WEDSTRIJD DIE IK ZAG, is steeds een oase in de
sport-journalistiek, nee eerlijk, Kick je kent er wat van.
Zeker, dit is de bescheiden hulde maar van een armzalig ama
teurtje, maar ik heb een paar goede ooren en bij mij op kantoor zijn
mijn collega's openlijk in hun lof voor de manier, waarop jij je daar
bij ,,Het Volk" van je taak kwijt. En met die spelregel-bespreking
heb je je mede-persmuskieten weer een extra klontje uit de journa
listieke pap weggesnoept, en leg je hun allemaal weer een straat
lengte voor. Vooral de manier, waarop je de partijen voor de micro
foon sleept, en er als 't waren een geestelijken bokswedstrijd van weet
te maken, heeft mijn warme bewondering. „Hier aan mijn linkerhand
staat de beroemde fluitist A., B. of C., de man, die de fluit al jaren als
een groot kunstenaar bespeelt, als een moderne rattenvanger van
Hameln zijn bewonderaars bij duizenden meesleurt, en den meest
bloeddorstigen en gemeenen speler als een hondje uit z'n scheids
rechterlijke hand laat eten; en daar aan mijn rechterzijde de populaire
linksbuiten van club X., Y. of Z., een artist, die zijn weerga niet vindt
op onze Hollandsche velden. Hij is zóó snel, dat hij af en toe zijn
eigen voorzetten inkopt, en een goed beklanten sigarenwinkel kan
vinden in welke plaats hij maar wil.
De beurt is thans aan de referee. En dan volgt een klaar en duide
lijk gestelde vraag, zóó uit de voetbal-praktijk. „Ik geef U thans één
minuut om U te beraden," En wij thuis bij onzen loudspeaker beraden
ons met „het slachtoffer" mee. Je kunt onze hersens hooren kraken.
Een gongslag, net echt en wij prijzen onszelf, als we met den
geëxamineerde een twee kunnen incasseeren, en schudden ernstig
ons hoofd, als de „expert" ietwat wazig is. Maar we gnuiven als de
beroemde fluitist er finaal naast is, en niet alleen van z'n hard-
steenen-scheidsrechterlijke-voetstuk tuimelt, maar bovendien nog een
vreeselijke nul op zijn rapport krijgt. Dat moet een geestelijke knock
out voor zoo'n vrijer zijn.
Maar, en hier gaat het omals we eerlijk zijn, kunnen wij vóór
alles constateeren, dat er bij ons allemaal nog wel het een en ander
aan onze spelregel-kennis hapert, en dat deze radio-kwartiertjes
buitengewoon opvoedend werken.
En nu zou ik je gaarne het volgende idee aan de hand willen doen.
Laat in samenwerking met den K.N.V.B. een paar aardige spel
regel-vraagstukken op gramophoonplaten vastleggen. Alle groote
sportvelden hebben tegenwoordig een loudspeaker-installatie met een
pick-up, zoodat je op deze manier de voetballiefhebbers bij duizenden
kunt bereiken. Wat zou het een prettige afwisseling geven, na een
plaatje Crooks of Hawaiian-muziek plotseling zoo'n openbare les
in spelregel-kennis. Ik geloof zeker, dat Jan Publiek hier zéér sportief
op zou reageeren. Bovendien bereik je er mee, dat spelers, scheids
rechters en Publiek wat nader tot elkaar gebracht worden.
En, „ouwe center-voor", zou je het niet lollig vinden, zoo na een All
Johnson-, Tino Rossi- of andere huilebalkplaat, uit den mond van een
aardige vrouwelijke supportster te hooren: Laten ze nou KICK maar
weer eens opzetten. Dat is tenminste een kerel. J. S.
