Spanning.
Spanning.
Na de inleiding gelezen te hebben van het artikel van Tric-Trac in
het vorige Ajax-nieuws, waarin deze alle Ajax-journalisten een zochten
wenk geeft meer copie te sturen, voelde ik mij natuurlijk direct ge
roepen om aan dien oproep gehoor te geven, al wil ik hiermede
geenszins beweren, dat ik mijzelf onder die uitgelezen schare van
Ajax-pennelikkers wil tellen..
Welnu, ging het dien Zondag beter?
Jammer genoeg ging die wensch niet heelemaal in vervulling, maar
wat de spanning betreft, nu, die was er en meer dan genoeg.
Hebt U die dame gezien, die er zoo „in" was, dat ze haar buurman
bijna een tand uitsloeg, toen er voor de zooveelsten maal een dot
van-een-kans om zeep werd gebracht? En schrok U ook niet, toen
één der V.S.V.-ers alleen voor Keizer kwam te staan, schoot ende
lat bijna in tweeën kogelde? En dan die strafschop van Fischer
Ja de spanning heeft niet ontbroken, maar qua spel was het
Enfin, laten we zwijgen!
We zijn tenslotte bij Ajax en dat houdt, ondanks alles, den moed erin.
De weg der smarten.
Wanneer we zoo 's Zondags in het gezellige Ajax-home zitten, zal
het ons wel niet aan te zien zijn, dat we nog geen half uur geleden
aan doodsgevaar ontsnapt zijn.
Doodsgevaar???
Ja, want hebt U al eens vanaf de Berlagebrug die verschrikkelijke
Weespërzijde geloopen? Verschrikkelijk, omdat er geen voetpaden
zijn en men zich dus in hemelsnaam maar op de verkeerswegen waagt,
waar auto's, fietsen en autobussen je toch al zoo kortstondig be-
staantje nog aanzienlijk dreigen te verkorten. Men ziet hier vaders,
die hun kroost angstvallig dicht bij zich houden en daardoor een
wafe obstakel voor het verkeer zijn en natuurlijk zijn er ook pipa's, die
de kinderen vooruit sturen en zelf achterblijven om een oogje in het
zeil te houden, maar zich plotseling genoodzaakt zien op te treden,
omdat die „lieve" zoontjes plotseling zoo'n fijne helling hebben ont
dekt en daar met hun Zondagsche goed natuurlijk even af moeten
rollen.
Ze komen na de reprimande van Pa zoet naast hem loopen, want
allerlei vreeselijke bedreigingen, zooals o.a. „niet naar Ajax en dus
onmiddellijk naar huis" worden geuit en dat is hen wel een beetje te
erg. Het is toch ook hun Ajax?
Pa zwijgt, maar ondanks den gevaarlijken weg weet hij zijn stelletje
weer veilig het Ajaxstadion binnen te loodsen. Een prestatie!
Hoe koud het was en
Een lekker zonnetje en een flink briesje dwars over het veld, ziedaar
de weersgesteldheid tijdens AjaxV.S.V.
Helaas verdween de zon en het briesje werd een stevige wind, die
natuurlijk recht op de overdekte stond en aldaar aanwezige toeschou
wers deed wenschen in meer Zuidelijke regionen te vertoeven. Een
pluim op den hoed, pardon veldmuts, van de militairen, die, in tegen
stelling met de vorige wedstrijden, hun dekens en kussens maar be
neden hadden gelaten en nu „zoo maar" in de koude zaten. Bravo
boys!
En nu we het toch over militairen hebben. Ook het gezin Ajax is
door de mobilisatie getroffen en heel wat zonen zijn in plaats van in
het rood-wit in het veldgrijs gestoken. Thuis hangen ze verhalen op,
52
