Some senses and some nonsenses.
D.W.S.2
Een paar dagen vrij, tweemaal 24 uur, waarin je moet trachten, twee
weken werk te verzetten.
Een beetje werk hier, een beetje amusement daar, boodschappen,
familie bezoeken, met je vrienden een borreltje drinken, thuis eten,
in de stad eten, enfin, gaat U maar door, sight seeing in two days.
En wat is het resultaat van dit alles? Dat je als je weer in de rimboe
zit, tot de ontdekking komt, eenige zeer belangrijke personen resp.
bezigheden, volkomen vergeten te zijn.
Geloof me het leven eens landsverdediger is geen pretje, wat mij
betreft kunnen ze er dan ook rustig mee ophouden.
Tot mijn genoegen heb ik gezien, dat ons Clubnieuws in uitstekende
handen is gekomen. Tric-Trac en Brown, of je een emmer leegschut,
twee keien zoo maar weer in onze schrijfgelederen. U ziet al weer, alles
heeft toch weer een zonnige kant ook. Alleen moeten ze niet over de
petoet schrijven, daarvoor zijn wij Ajacieden te goede militairen.
A propos collega Bremer, waar zit jij eigenlijk, wat leuk voor je, dat
ze die kleine soldaatjes ook kunnen gebruiken. Verbeeld je, dat ze
je er buiten gelaten hadden, gewoonweg niet overheen te komen.
Enfin het zit zoo, ik wensch U allemaal het allerbeste en veel succes
voor de spelers en hoop U spoedig eens te zien. Ik ga dit korte
episteltje even wegbrengen, onze attente leiding heeft me autorijden
op Zondag verboden, dus dan maar loopen, anders zonde hoor van
die paar vrije uurtjes.
Veel bijzonders heb ik verder niet, doch dat komt later wel in orde.
Sa long Folks. JAMES.
Zondag 1.1. zag ik ons tweede elftal in actie tegen D.W.S. Een wed
strijdverslag maak ik niet graag; U weet wel, Jantje speelde de bal
naar Pietje en Pietje trachtte de knikker naar Henkie te peeren, maar
daar onze Pieterman toevallig met blonde Mientje een beetje te veel
en te lang in de Kruislaan winkels had gekeken, was ie een tikkie te
slap in z'n knieën; hij raakte de bal kwijt en kreeg meteen nog een
dot van een slinger van de toestormende spil etc., etc.
Nee aan een ooggetuige verslag waag ik me niet, voor een paar
losse opmerkingen is er echter nog net plaatsruimte.
Voor de rust werd er door Ajax lekker frisch van de lever gespeeld,
wel helaas véél en véél te kort, maar er werd toch behoorlijk aan
gepakt. Giesler was hier weer de Hof-jongleur, wat een teen-kunste
naar is die Gerard toch. Maar hij maakte een goal om te zoenen,
een pracht hitt in de uiterste hoek. Hiermede had onze voorhoede al
haar kruit verscho en, en hoewel we zeker 35 minuten op de vijan
delijke goal zaten, bleef het helaas bij deze enkeling. Wél stelde een
D.W.S.-back zijn eigen keeper met een terugspeel-bal voor een zeer
moeilijke opgave, en peerde Wepner een phantastische corner-trekbal
boven op de deklat, ja aandachtige lezer en lezeres, Wepner was
zijn doel ontrouw geworden en maakte de rechtsbuitenplaats onveilig
maar het bleef toch maar steeds bij een goal. Bij een van de spo
radische uitvallen van D.W.S. greep Karei Terhorst een beetje slap in,
een scrimmage voor ons doel volgde, en keeper Steenhagen kon vis-
schen. Met een gelijke stand gingen we de thee consumeeren.
Na de rust had ik een Ajax-bombardement verwacht, maar D.W.S.
ging zienderoogen beter spelen. De oude rot Melchers liet nog eens
58
