Ingezonden.
Waarde Veteraan,
Naar aanleiding van uw artikel in het laatste clubblad over ons
oude clubhuis aan de Kruislaan, zou ik U gaarne op het volgende
opmerkzaam willen maken:
Het is wel eigenaardig, dat juist altijd veteranen zich gaan hech
ten aan oudheden. Dat ook U zoo iemand zijt, neem ik U, die de
zwarte kleuren zoo van nabij bekeken hebt, zooals een waarzegster
de zwarte koffiedik, natuurlijk niet kwalijk. Toch is het prettig, dat
U thans zoo'n dikke Roodwitte-vriend geworden bent, dien men
's Zondags steeds op onze velden kan vinden.
Wat nu het oude clubhuis betreft het volgende: Ook ik ben een
van de velen, die zeer prettige herinneringen aan onze oude Kruis-
laantent heeft. Velen in onze vereeniging weten nog, hoe men
vroeger bij een wedstrijd in de Kruislaan er voor moest zorgen
vroeg te komen, omdat je dan boven op de kastjes met het hoofd
tegen den zolder je het beste uit kon kleeden, daar je dan tenminste
droog stond en een mooi overzicht op je mede-spelers had, die
„beneden" moesten blijven en gedwongen waren zich te verkleeden
vlak bij de waschgelegenheid, terwijl de heeren na afloop nogal te
keer gingen bij het weinige licht, dat de ongelukkige olielamp gaf.
Als ik dan tegenwoordig de prachtige kleedgelegenheden zie, die
den spelers ter beschikking staan, denk ik nog dikwijls aan onze
kleedkamer aan de Kruislaan.
U, die kunt spreken over spelers, die ik zelf niet heb zien spelen,
omdat mijn haren wel al zeer dun doch nog niet grijs genoeg zijn,
U ook moet over al die dingen gedacht hebben, alvorens uw artikel
te schrijven. Maar men moet nu eenmaal met zijn tijd meegaan en
de oude rommel, al is deze ook nog zoo dierbaar, t.z.t. opruimen.
U hebt toch ook niet uw korte jongensbroek bewaard, omdat U
zulke prettige misschien ook wel onprettige dingen daarin hebt
meegemaakt? En toch lijkt het mij veel eenvoudiger om zoo'n broek
te bewaren, dan een groote houten kleedkamer!
Er is echter één groot geluk: de kleedkamer bestaat nog en is
prachtig gerestaureerd door ons voor een zacht prijsje (de
kleedkamer was nog geen 70 jaar, dus nog niet antiek) aan de voet-
balvereeniging „Lijnden" te Badhoevedorp verkocht.
Waarde Veteraan, ik raad U, die graag oude gebouwen ziet, ten
sterkste aan: gaat U voortaan iederen Zondagmorgen vroeg te voet
naar Badhoevedorp; het is een prachtige wandeling en daardoor een
goede training. U zult bovendien steeds tevreden terugkomen, daar
U dan weer „die gezellige oude tent" teruggezien hebt. Wij hebben
een foto van onze oude kleedkamer, waarnaar we met hetzelfde
resultaat eens kunnen kijken. DUIKBOOT.
Het doet mij genoegen, dat Arie in zijn duikboot mijn fregat, dat
een klagend salvo gaf over het getorpedeerde Clubhuis, niet zonder
blikken of blozen passeert. Wij zijn inderdaad rood-witte vrienden
geworden, waaruit afdoende blijkt, dat Verleden en Heden elkaar de
hand kunnen reiken. Welke schitterende perspectieven, zwart ge
kleurde herinneringen als extract getrokken voor Arie's Rood
wit zich in de naaste toekomst nog kunnen openen, vertel ik in een
volgend orgaanEn wat het Clubhuis betreft: dat de lompenkar
naar Badhoevedorp is gereden, verandert niets aan het feit, dat Ajax
historisch materiaal waaraan wij thóns nog ons grootste jeugd-
6
