Some Senses and some Nonsenses
Tingeling, tingeling, daar gaat de bel, en de laatste ronde is inge
zet, Ajax heeft nog steeds de leiding, en hoe, prachtig gaan de rood-
witten vooraan, en de massa neemt reeds aan, dat onze jongens als
eerste de kampioenslijn zullen passeeren. Maar toch zeker is het nog
niet, en a.s. Zondag moeten we eerst nog maar van Eindhoven win
nen, voordat we als pauwen door Amsterdam mogen flaneeren. Een
gelijkspel is weliswagr ook reeds voldoende, maar ik geloof, dat
onze mannen er tuk op zijn om met 2 punten verschil Kampioen van
Nederland te worden, en gelijk hebben ze, een beetje afstand van
nummer twee staat flinker.
Maar ja, zooals ik zeg, er moet toch eerst nog maar gewonnen
worden, en voetbal is voetbal, en ik ben er zeker van dat die Eind-
hovenaren het vast niet gek zouden vinden, om Ajax in eigen home
eens op te knappen, dat er opgepast moet worden, weten onze
spelers dan ook nog wel beter dan ondergeteekende.
U bent toch zeker ook bij AjaxD.W.S. geweest, is het niet? Tjonge,
tjonge, dat was even knijpen, het was ik knijp, jij knijpt, wij knijpen
en dan nog in kwadraat. Het lieve meisje (U weet wel) achter mij,
had een brok verloofde bij haar (zeker pas), en die heeft geloof ik
niet geknepen, hij vond er niet veel aan. Bel ami noemde ze hem,
maar ik heb Bellamy verstaan, vanwege het feit, dat ik hem in het
jaar 2000 liever eens terug zie komen, zulke nare jochies, met „stek
kies" van snorren onder hunne neuzen is niets voor ons kerels.
Evengoed heb ik haar even een knipoogje gegeven, en ze bloosde,-
hij zag het en misschien knijpt hij hem nu toch nog. Vanwege mijn
persoonlijke charme, weet U. Hopelijk zie ik het koppel Zondag op
ons veld, misschien kunnen we er dan voor het Kampioensfeest tus-
schenuit knijpen.
A propos, nu ik het toch over voetbal heb, zou het U erg veel
kunnen schelen, als de competitie afgeloopen is? Het begint zoo
langzamerhand toch wel een beetje tijd te worden, dat die arme
kerels van voetballers zich ook eens een beetje aan andere dingen
kunnen gaan wijden. Vooral na een inspannend seizoen als onze
spelers hebben doorgeworsteld, wat een emoties. Dan was het: Ajax
is volkomen kansloos, Ajax mag wel oppassen dit seizoen, een paar
weken later was het echter weer volkomen omgeslagen: Ajax schijnt
toch nog een woordje mee te spreken kon men toen hooren, weer
even later onze geweldige eindspurt, die tegelijk een einde maakte
aan alle hoop en vreeze, Ajax had zich vastgebeten, en beter nog:
Ajax beet door, en werd op prachtige wijze afdeelingskampioen. Om
het landskampioenschap zoo ongeveer van hetzelfde laken een con-
fectiecostuum, (ja zeker, een confectiecostuum, fabriceeren onze jon
gens soms niet al jarenlang hetzelfde pakje wat uitvoering en afwer
king betreft?) en nu nog eventjesNeen, stop, ik praat niet meer
over voetbal, ik had het er over, dat de spelers nu zoo ongeveer
aan het einde van hun voetballatijn gekomen zijn, en met weemoed
en verlangen aan hun zwembad, hun strand, hun tennisbaan of wat
dan ook zullen denken.
Dat wij hen daar heel spoedig mogen ontmoeten.
Over zomersporten zal hier elders wel meer gesproken worden,
alleen dank ik de honkballers voor hun herstel, een paar gewonnen
wedstrijden zijn nu tenminste binnen, het hout er op, jongens, er
zitten nog wel eenige puntjes in de lucht. Pik ze er uit, mannen.
274
