De eerste kampioen is er.
JEUGD-VOETBALFLITSEN.
Zondag 15 Januari....
Koning Winter heeft met zijn trawanten den aftocht geblazen en
zijn collega „Soccer" heeft weder het rijk alléén. Wij gaan weer voet
ballen.... Schaatsenrijden en andere ijspret is wel aardig, maar voor
den voetballer is er per slot van rekening toch maar één sport en
dat is voetbal, punt. „Voetbal-verdwazing en slaven van het bruine
vod", zegt smalend de anti-voetballer Misschien heeft hij gelijk!
Maar toch...., als de ijspegels zijn gesmolten en de witte wereld is
weer grauw.... Football everywhere!....
„Kan niet verstaan" lazen wij één dezer dagen in een dagblad....
Wij verstaan het ook niet. Wie wel?....
Achtung, Achtung!Wij presenteeren U het eerste kampioens
elftal 1938/39 (Juniores 2). Ajax heeft de primeur. Hier komen de namen
van hen, die aan tien matches genoeg hadden om als nummer één,
ongeslagen, over de eindstreep te gaan.
Donker
Lobberegt Post
Stroomberg Boonstoppel Bosboom
Beumer Bloem Hoks Spet Bakker
Met een 52 zege op de Meteoor werd het kampioenschap binnen
gehaald en verdiend.... Als wij de uitslagen van de diverse, door
dit elftal gespeelde wedstrijden nog eens bekijken, dan treffen wij
overwinningen aan van 50, 62, 90 etc. Uitslagen, die o.i. aan
duidelijkheid niets te wenschen overlaten. Trouwens, in de match
tegen de Meteoor ging het voor de rust weer van een leien dakje.
Door goede doelpunten van Hoks, Spet en Bloem kan met een 40
voorsprong aan de tweede helft worden begonnen.
Die voorsprong was volgens de meteorologen onder ons gezelschap
wel noodig, want de Meteoor kreeg na de doelwisseling den storm
in den rug. Doch de mannen van de meteorologie kregen ongelijk,
want slechts tweemaal lieten de Meteoren hun zodiacaal licht schijnen
en daar Bakker nog éénmaal als een vallende luchtsteen door de
Meteoor-verdediging suisde, verlieten de jongens van captain Boon
stoppel als kampioenen het strijdperk. Onze hulde en felicitaties!,
knapen.
Junioren I.... De lange rustperiode scheen dit elftal geen goed te
hebben gedaan. In de match tegen A.F.C. ging het niet, zooals wij
het vóór den ijstijd gewend waren. Er werd gespeeld, vooral voor
de rust, met een flegma, dat bepaald onplezierig aandeed. Er zat
geen vaart in het spel en men waande zich op een five-o'clock-tea
van een stel douairières, inplaats van bij een wedstrijd van ons
eerste juniorenelftal. Het baarde dan ook in het geheel geen ver
wondering, dat de A.F.C'ers zoo vrij waren om van deze, gelukkig
tijdelijke depressie, te profiteeren en onzen doelman het nastaren
te geven. Doch na de rust ontwaakten onze vertegenwoordigers uit
hun indolentie en dank zij drie doelpunten, gescoord door Estie en
Brockmann, werd de uitslag nog dragelijk.
Het adspiranten voetbal beleefde wederom geen gloriedag. Het
eerste elftal verloor, na tot een kwartier voor het einde met 10
voor te hebben gestaan, tenslotte toch nog met 21 van Zeeburgia.
En dat, terwijl onze boys den meer dan sterken wind na de rust tot
bondgenoot hadden. Aan de achterhoede, met Zwaan aan het hoofd,
heeft het niet gelegen, doch de halflinie was minder op dreef, terwijl
de voorhoede meer dan zwak was. Doelpunten maken schijnt voor
104
