ZALEN VOOR FEEST
MAALTIJDEN, VERGA
DERINGEN ENZ.
LOGIES VANAF f 4.50
PER DAG.
A J A X CLUBNIEUWS - PAG. 240
Ajax presteert, onderstaand artikel schetst Theo nog
eens duidelijk als Ajacied op het groene veld:
Om in een kort artikel een overzicht te geven van de
beteekenis van Brokmann voor Ajax is buitengewoon
moeilijk, maar gelukkig kan ik héél veel overslaan, daar
ik anders zeker ruzie met hem zou krijgen. Want Theo
is nu eenmaal een verklaarde vijand van publiciteit, en
vooral waar het hem zelf betreft. Een paar poovere
herinneringen dus.
Dat Theo jaren den Ajax-aanval leidde is wel alge
meen bekend. Zijn spelverdeelen was vrijwel ideaal en
zijn schot doodelijk. Het meest opvallende in zijn spel
was zijn bilksemsnelle start en een goede throughpass
was bijna steeds een zekere goal. Ruw spelen lag nooit
in zijn lijn, bij hem was alles op techniek gebaseerd.
Maar dat verstond hij dan ook tot in de perfectie, en
weinig spelers heb ik meegemaakt, die zóó veel voor
onze mooie sport over hadden. De trainingsavonden
werden vrijwel steeds door hem bezocht, en geen onder
deel van de vele noodzakelijke oefeningen werd door
hem verwaarloosd. Nooit was hem iets te veel, en
jongere spelers sleepte hij mee door zijn geweldig
enthousiasme. Hij speelde altijdom te winnen.
daar kwam hij rond voor uit, en of het nu een vriend
schappelijke-, beker- of competitie-wedstrijd was, de
wil om te winnen was er altijd. Wat kon hij kankeren
tegen spelers die om in een voetbalterm te blijven
de kantjes er een beetje afliepen, en maar een beetje
meehobbelden. Dan kafferde hij ze uit en spaarde niets
en niemand. ,,Een wedstrijd duurt tweemaal drie kwar
tier", was zijn lijfspreuk, „zorg dus dat je voor twee uur
Ausdauer hebt, anders is voetballen geen pleizier meer."
Toen het beruchte voetbalknietje hem helaas op non
activiteit stelde, nam hij achter de bestuurstafel plaats,
en zijn groote technische kennis van ons mooie spel
dreef hem als 't ware naar de elftalcommissie, waar onze
club nu reeds vele jaren van zijn goede en kundige ad
viezen profiteert. Steeds is hij op zoek naar nieuwe
sterren, moedigt jonge spelers aan en verwijst hen
steeds naar de trainingsavonden. Voetbal is nu eenmaal
een moeilijk spel, en om het geheel goed onder de knie
te krijgen, is oefening een éérste vereischte. Een bepaald
systeem in voetbal is hem een gruwel; zijn hart gaat
alleen maar uit naar mooi, gaaf en vooral fair voetbal.
Maar hiervoor is hem dan ook géén opoffering te groot,
en steeds is hij met de overige elftal- en jeugdcom
missie op de velden te vinden. Ik zou willen besluiten
met een spreekwoord van hem zelf aan te halen: Sterk
worden is geen kunst, maar sterk blijven, daar gaat het
om. Dat hij hierin gesteund door alle Ajacieden
moge slagen, is de wensch van zijn vriend, J. S.
Tenslotte wilde Tric-Trac ook niet achterblijven:
Theo Brockmann, driewerf hulde,
Hartelijk gefeliciteerd,
(25) is een mijlpaal,
Die je zóó maar niet passeert,
Alle heldendaden loven,
Van zoo'n volbloed Ajaxied,
Heusch, dat gaat mijn kracht te boven,
Maar. dat kan de beste niet.
Vóór een padvinder zijn das knoopt,
Heeft hij éérst iets goeds gedaan,
Maar geloof me, beste Theo,
Zooiets zou bij jou niet gaan.
Nee, ik moet er niet aan denken,
Dat werd waarlijk al te gek,
Want dan droeg je Jubilaris
Nietsals knoopen om je nek.
Vroeger werd de Ajax-aanval,
Altijd door jou opgezet,
En je kogels schroeiden gaten,
In 't vijandelijke net.
Als jij zoo fijn het spel verdeelde,
Liep elk offensief gesmeerd,
Ied're eerste-elftalspeler
Werd door jou geïnspireerd.
Héél veel liet je ons genieten,
Kerel wat was jij subliem,
Jij was een der Kroonjuweelen,
In 't vermaarde gouden team
'k Wil hier enkel memoreeren,
Dat onvergetelijk seizoen,
Toen we trotsch den titel haalden,
Van. ongeslagen kampioen.
Praeses van de Team-commissie,
Blijf nog jaren lang paraat,
En verzamel voetbalsterren,
Als het kan. van jouw formaat,
Echte faire, fijne sportlui,
Eerlijk, clever, fief en fit,
Die een sieraad van de velden,
En de trots zijn van Rood-Wit,
TRIC-TRAC.
AMSTEL HOTEL
AMSTERDAM
