DE HULDIGING VAN THEO BROKMANN.
PAG. 238 - A J A X CLUBNIEUWS
Onze eerste clubavond stond in het teeken van de
huldiging van Theo Brokmann en het is prettig hier te
vermelden, dat het een huldiging geworden is, volkomen
in overeenstemming met de waarde van dit jubileum.
Voor en na kwamen de deputaties uit onze leden Mevr.
en Theo Brokmann hun hulde betuigen.
Allereerst Jan Schoevaart namens de clubavondcom
missie, vervolgens Koolhaas als voorzitter der vereeni-
ging en als voorzitter der huldigingscommissie, verder
Arie de Wit voor de Jeugdcommissie, Henry Delsen
voor de elftalcommissie, Egeman als de voorzitter van
1913 en de Heeren Monker en Van Es namens de
beursvrienden.
Vele hartelijke woorden gingen vergezeld van bloe
men en van stoffelijke blijken van sympathie, waaruit
het echtpaar Brokmann op ondubbelzinnige wijze ken
baar gemaakt werd hoezeer Theo's werk op prijs
gesteld wordt. Voor beiden een avond om niet licht te
vergeten.
Wij laten hier de woorden van Koolhaas en de ont
boezeming van Jan Schoevaart volgen:
Koolhaas sprak den jubilaris en zijn vrouw als volgt toe:
Geachte Mevrouw Brokmann, Geachte Jubilaris,
Dames en Heeren,
Dat ons bestuur mij opgedragen heeft je hier namens
leden en donateurs ter gelegenheid van je 25-jarig
Lidmaatschap te huldigen, stel ik op zeer hoogen prijs
en wel om de volgende redenen:
le. dat ik zoovele jaren prettig met je heb mogen
samenwerken en
2e. dat ik zoovele jaren getuige ben geweest van je
enorme werkkracht, van je groote liefde voor de ver-
eeniging ,,Ajax".
Moet ik hier nog in dit Ajaxmilieu naar voren brengen,
wat je als speler voor onze vereeniging hebt gepresteerd,
dat je 9 Juni 1919 in den wedstrijd NederlandZweden
de Oranjetrui droeg, dat je 16 Juni 1918 in den wed
strijd AjaxTubantia met den 5den goal het honderdste
doelpunt in dat seizoen voor Ajax scoorde, dat je 5 Juni
1919 voor het eerst in het Zwaluwenelftal tegen Royal
Air Force medespeelde? Wij allen weten dat.
Maar toch zou ik niet gaarne verzuimen om hier nog
eens naar voren te brengen, dat je in de moeilijke jaren,
toen Ajax naar de 2de klasse degradeerde en verschil
lende prominente spelers ons verlieten, niettegenstaande
er van verschillende kanten aan je getrokken werd, je
geliefde rood-witte kleuren trouw bleef. Daarmede heb
je onze vereeniging een zeer grooten dienst bewezen en
voor je zelf moet het dan ook een groote voldoening
geweest zijn, dat je er aan hebt mogen medewerken, dat
31 Maart 1918 de kampioensvlag op onze tribune werd
geheschen en 19 Juni 1918 voor de eerste maal het
kampioenschap van Nederland bij Ajax terecht kwam.
Wat liep je trotsch bij de opening van ons Stadion in
1934 tusschen die trouwe spelers van het roemruchtige
Ajax-elftal, omdat je toen met hen kon zeggen: ,,Wij
zijn de bouwers van dit prachtige stadion", want wij
hebben er voor gezorgd, dat Ajax zoowel in het binnen-
als in het buitenland een gaarne geziene tegenstander
was.
In de kampioensuitgave van 1917 schilderde men je
als volgt af: Theo Brokmann, de goalgetter der Ajacie-
den, 'n doortastend en vurig speler, die behalve zijn
voeten ook zijn hersens weet te gebruiken. Theo Brok
mann, die zijn voetballoopbaan in Steeds-Voorwaarts
begon, verdedigt sinds 5 jaren de Ajaxkleuren, die hij
trouw en vurig aanhangt. Theo is wat men noemt, de
rechte man op de rechte plaats, een der onmisbare
krachten uit de ploeg der Meersche kampioenen. En
zóó is Theo steeds gebleven, totdat in 1922 een knietje
hem buiten gevecht stelde. Wat zaten wij toen in zak
en asch, want wij konden onzen beroemden midvoor
niet missen. Hij was nu eenmaal niet te vervangen en
in dat verband komt mij nog in herinnering het versje
in October 1922 zoo treffend door Trie Trac gedicht:
Theo, Theo keer terug
naar je diep bedroefde
Theo, Theo kom toch vlug
naar je zwaar beproefde,
'k smeek je Theo kom toch vlug
Naar je elftal terug.
Je spelverdeeling, je techniek
En je reuze peeren"
Kan ons dierbaar Rood en Wit,
Helaas niet ontbeeren
Het gaat niet „zonder middenvoor"
Kosb're punten gaan te loor.
Sukkel toch niet langer door
Met dat lamme knietje
Haal het water er maar uit
Met een „Ranja" rietje,
Koop, al klinkt het misschien raar
Een „kniestuk" bij het abattoir.
