mmm/mmmmmmmmr/mmmmz
A J AX CLUBNIEUWS - PAG. 157
van den Arolbeker te tornen en zoo zal niemand in
Rotterdam er aan denken de Zilverenbalwedstrijden af
breuk te doen.
Het is geen Amsterdamsch belang om verdeeldheid
in de onderlinge verhouding der voetbalclubs te brengen
en dit wenschen wij met alle macht te voorkomen, zulks
zal D.W.S. terdege met ons inzien en daarom vertrou
wen wij, dat bij D.W.S. het besef zal groeien, dat zij
inbreuk gemaakt heeft op de ongeschreven wetten in
onze voetbalwereld.
Gaan wij thans over tot de bespreking van den strijd
op het groene veld, dan mogen wij constateeren, dat
het tournooi een sportief succes geworden is. Vier
elftallen hebben op den eersten dag in fairen strijd ge
streden en met een frischheid hun clubeer verdedigd,
alsof er een kampioenschap te behalen was, welke de
toeschouwers de nare gure koude deed vergeten. De
deelnemende clubs waren dit jaar Moor Green F.C. uit
Birmingham, Admira uit Weenen en de beide organi-
seerende vereenigingen Blauw-Wit en Ajax.
Moor Green F.C. is een Engelsche amateurclub
spelend in de Central Amateur League en ontleent haar
naam aan een voorstad van Birmingham. Zij kwam uit
met de volgende spelers:
W. T. Jones
E. A. Dare B. W. Acton
G. A. Coldough H. R. Spencer L. G. Shepherd
A.G.Rodway L. H. Wood H. R. Bull N.F.Love T.H.Stanley
Admira, de overbekende professionalclub uit Weenen,
bracht het volgende elftal in het veld:
Platzer
Schall Marischka
Urbanek Gieszer Spielaner
Vogl Hahnemann Stoiber Pabisch Krader
terwijl Blauw-Wit kwam met
Ferwerda
Wilders Slot
v. d. Woude Bosscher Philips
Sluyk Huizinga Van Nol Westphal Bergman
en Ajax met:
Keizer
Diepenbeek Been
Looys Anderiesen Schubert
Blomvliet Bijl (later Gieschler) v. Reenen Aukema Fischer
Op den eersten dag werd begonnen met den wedstrijd
Ajax—Moor Green F.C., waarbij de Engelschen ons
vergastten op een pittig open spel, waarmede onze
jongens al dadelijk gedwongen werden het juiste tegen
spel te zoeken. In den beginne vlotte dit niet direct
zooals men wilde en wij werden aldra voor het dilemma
gesteld om een achterstand in te halen, doordat Buil,
Keizer wist te passeeren. De score prikkelde tot feller
verzet en na 10 min. wist Bijl de gelijkmaker uit een
hoekschop van Fischer te bewerkstelligen. Het juiste
tegenspel was echter gevonden en hoewel onze tegen
standers technisch eenigszins de meerderen waren, won
nen wij het in tactiek. De Engelschen speelden in een
W-formatie met de spil vaak achter zijn backs, terwijl
de beide overige halfspelers zich schuins naar voren
opstelden. De binnenspelers traden als verbindings
spelers op. De juiste tactiek van Anderiesen bleek na
de rust, welke daarin bestond, dat hijzelf zeer aanval
lend optrad, waardoor de Engelsche binnenspelers ge
dwongen werden op hun helft te opereeren en daardoor
meer speelruimte gaf aan Diepenbeek en Been, die met
de open aanvallen der drie overige Engelsche aanvallers
wel raad wisten. Hiermede was de grondslag voor de
overwinning gelegd, welke in cijfers werd uitgedrukt
eerst door een prachtige combinatie van Van Reenen,
Aukema en Fischer en nogeens door uitstekend werk
van v. Reenen en Blomvliet, welke laatste den bal van
doellijn voorzette en Fischer de gelegenheid gaf den
eindstand op 31 te brengen.
Was de eerste wedstrijd reeds een aangename afwis
seling in de reeks van competitievoetbal geweest, de
wedstrijd Blauw WitAdmira verrastte eveneens door
frischheid en strijdlust. Bl.W. plaatste tegenover het
korte technisch knappe spel van Admira een open pittig
spel, waaruit met eenige meerdere beheersching een
voorsprong zou zijn te halen geweest. De zelfbewuste
doelman Platzer ontkwam eenige malen ternauwernood
aan gevaar. Aan den anderen kant deed men het beter
door Ferwerda met twee harde schoten te passeeren,
éénmaal door den rechtsbuiten en de tweede maal door
Hahnemann, een paar prachtgoals waardoor de hard
nekkige tegenstand van Blauw Wit te zwaar getroffen
werd.
De tweede helft bood hetzelfde levendige spel als de
eerste. Een opgewekt strijdend Blauw Wit tegen de
technische meerderheid van Admira en het dient gezegd,
dat Admira's doel veelvuldiger in gevaar was dan dat
van BI. Wit. Slecht schieten en schitterend goalkeepen
van Platzer verhinderden BI. Wit te scoren. Zelfs wist
Urbanek den Weeners nog een derde doelpunt te be
zorgen, waarmede de eindstand op 30 voor Admira
gebracht werd.
De tweede dag, welke zoo mogelijk nog kouder was
dan den eerste, bracht ons samen in het Olympisch
Stadion, waar Blauw Wit den strijd aanbond tegen
Moor Green F.C. De Britten speelden wederom het