RESIDENTIEELE POST,
EN NU tOP 13 MAART WINNEN!
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmz
PAG. 108 - A J AX CLUBNIEUWS
Het is een teleurstelling! Deze nederlaag tegen
Velsen!
Hoe schoon ware het geweest, tegen D.W.S. op
13 Maart a.s. in het veld te treden, mèt nog alle kansen!
Theoretisch bestaat die kans zelfs ook nu nog, want ten
slotte heeft D.W.S. nog niet van A.D.O. gewonnen!
Het is de stroohalm, we weten het. Doch het is in ieder
geval nog iets! Eerst wanneer D.W.S. ook de Hage
naars aan hoogstderzelve zegekar zal hebben gebonden,
kunnen we adieu, schoone droom!" mompelen! Voor
vandaag is het nog zoover niet! (leve de optimist!)
Indien we het dus niet halen, dan is daarmede een
trotsch record gebroken, een onafgebroken reeks van
afdeelingskampioenschappen, die groot respect afdwingt
van onze eerste-elftallers! En van onze geheele vereeni-
ging als zoodanig. Het moest eens gebeuren! Het kon
niet te allen tijde doorgang met deze onafgebroken
bezetting van de eereplaats. Nu het zoo ongeveer (let op
den optimist) er uitziet, dat de lange lijn een kleine
ombuiging moet maken, laten we dan dit moment aan
grijpen, om beter te beseffen, welk een fraaie prestatie
wij jaar in, jaar uit, leverden!
Iets, dat je verliest, doet je altoos beter beseffen, wat
het bezit ervan beteekende! En we kunnen ons goed
voorstellen, dat het voor heel veel Ajacieden, toch wel
een heel erge streep door de rekening is. We zijn zóó
gewend aan het kampioenschap, we hebben zóó stee
vast de eind-ronde om de hoogste eer meegevochten, we
hoorden daar zóó in thuis, dat je je even door mekaar
moet rammelen, om goed gewaar te worden: dit maal
zijn we er niet bij!
Eerlijk: goed begrijpen, doe ik het niet! Ik heb heusch
zoo het gevoel, dat het niet noodig geweest ware, dit
keer als No. 2 te eindigen! Ik hoop van harte, dat geen
onzer tegenstanders in deze ontboezeming ook maar de
minste poging zal zien, om het succes van D.W.S. te
verkleinen, want dat is mij zeer verre! Doch, met ons
speler-materiaal en onze routine, achtte ik Ajax toch nog
wel de eerste plaats waard, en ook achtte ik Anderiesen
in staat deze plaats te bemachtigen en te verdienen. Van
deze opinie had men mij eerst dan kunnen afbrengen,
nadat D.W.S. in een strijd met open kansen onze ploeg
verslagen had. Ook nu rust op Ajax I de taak, aan
D.W.S. een sprekende nederlaag toe te brengen! Dit
zijn we aan onze eer verplicht. Kans of geen kans,
gewonnen moet er worden. En hoe!
Maar de beteekenis, die deze kamp D.W.S.—AJAX
gehad zoude hebben, bij open kansen, is verkeken! Ten
zij nou enfin, daar komt weer die optimist om het
hoekje kijken!
Neen, laten we toch maar den stroohalm loslaten!
Drijft ze ons toch nog in de handen, deze armzalige
halm, dat Anderiesen haar dan vastklemme! En deze
glimlach van Fortuna beantwoorde!
Doch, wat ons betreft, we houden ons maar bij de
wetenschap: ditmaal niet, doch volgend seizoen beter!
En, in plaats van te jeremieeren, te lamenteeren en te
foeteren, zeg ik: laten we eerstens good loosers zijn en
laten we tweedens inzien, dat de boog (bij onze eerste-
elftallers) ook niet altijd en eeuwig gespannen kan zijn!
Laat de elftalcommissie, deze vroede gemeenschap van
werkers met een oneindig ondankbare taak, vooral niet
zeggen: en asse-me-nou dit en asse-me-nou dat
want dat is nakaarten! Het helpt evenmin om te zeggen,
zie je wel, die mistgoal van R.F.C., daar gaat je kam
pioenschap! Allemaal klets! Soms zijn het de zenuwen,
dan eens de spieren en dan weer is het iets anders
doch we hebben tenslotte allemaal gewild kampioen te
worden en nóch elftallers, nóch elftalcommissieleden
treft ook maar 'n blaam. Niemand werpe steenen, of het
moest naar zich zelf zijn!
Ik blader eens door mijn Clubblad-Jaargangen! Het is
een lange, lange triumftocht, die Ajax gemaakt heeft.
Teleurgesteld mogen we zeker zijn, maar niet ontmoe
digd! En vooral niet: ondankbaar jegens onze spelers!
Dat zou héél erg zijn!
Ik verzeker jelui, oude Ajax-vrienden, dat ik het even
een beetje beroerd kreeg, toen ik hoorde van j.l. Zondag:
Maar nóg kan het!
Ajax geslagen, D.W.S. gewonnen: drie punten achter!
Groote genade alweer de stroohalm!
Ik houd op!
D. KNEGT.