STERREN-KIJNDE.
AJAX CLUBNIEUWS - PAG. 91
Wij vonden de twede helft beter dan de eerste, doch
hebben er zo'n flauw vermoeden van, dat de Rotterdam-
mers de zaak juist andersom bekeken. Sparta was in
ieder geval vóór de rust, zoal niet het meest, dan toch
het gevaarlijkst in de aanval en Keizer kreeg vrij wat
meer te doen dan Pil.
Onze voorhoede die toch al gehandicapt was doordat
Bijl vanwege zijn nog niet herstelde hoofdwonde, alleen
figuurlijk z'n kop kon gebruiken, werd nog verder ver
zwakt door het uitvallen van Fischer. De Jong viel het
plotseling debuut op 'n vreemde plaats blijkbaar koud op
z'n huid en kon z'n spel niet ontplooien.
Slechts individueel viel er hier en daar bij ons wat te
bewonderen en vooral Blomvliet die hard werkte stelde
Pil's talenten een paar maal op proef.
Na de rust kregen we direct een geheel ander spelbeeld
te zien. Ajax nam het initiatief en stond het niet meer af.
Na 'n goed opgezette aanval scoorde Bijl de gelijkmaker.
Nog even beet Sparta fel van zich af doch toen Aukema
met 'n mooi staatje van ,,Time heading" uit 'n keurig ge
plaatste vrije schop van Looys, ons de leiding had ge
geven, zakte Sparta's verdediging als 'n mislukte pudding
in elkaar. Van Wijngaarden en Aukema brachten de
stand op 41, waarmee Sparta méér dan tevreden mocht
zijn.
Eén spelperiode verdient nog 'n koele nabeschouwing.
Dat was toen de stand 21 voor ons was en Wim
Anderiesen het geraden vond, het zekere voor het on
zekere te nemen en het zwaartepunt van z'n taak wat
meer naar het verdedigende deel verlegde. Nu speelde
Wim nog lang geen stopper-spil partij en toch waren
Voormolen en Co tegen deze opstelling schoon uitver
kocht. Tegen K.F.C. heeft Wim ook grotendeels deze
taktiek gevolgd voornamelijk na dat het 20 en vóór
dat het 41 geworden was en de resultaten waren zó
dat ook de Koogsche voorhoede ,,niet bestond".
Nu lazen we dat het Ned.-elftal met Pienter een
stopper spil-experiment heeft gedaan.
Afgescheiden van de vraag of de T.C. het Neder
landse voetbal 'n dienst bewijst met invoering van het"
systeem in ons voetbal keurcorps, blijft het óók de
vraag of men voor die taak Wim Anderiesen moest
laten schieten. Wij voor ons dachten dat ze 'n andere
spil zochten. En de wanhoopsgreep naar 'n stopper-spil
schijnt te verraden dat dat nog niet zo gemakelijk is.
ADÉ.
Oude liefde roest niet. Het verheugt ons dat onze
vriend ,,Adé" weder eens een levensteeken in zijn lijfblad
heeft gegeven. Moge dit het begin zijn van zijn zeer
gewaardeerde medewerking. Red.
Mina's vrijer was een speler
Van de allerbeste soort
Die al heel wat mooie goaltjes
Voor Mien's oogen had gescoord;
Als het meisje in de kranten
Pieter's conterfeitsel zag,
Dacht ze: Piet is toch een jongen
Die 'k wel zéér waardeeren mag.
Van Blokzijl tot Goes aanbad men
't Voetbalspel van Mina's Piet,
Staaltjes als die Piet vertoonde
Nee, zóó zag je ze haast niet.
Pieter's passes naar de vleugels
Gaven stof voor krant en lied
Mientje's mooie meisjes-oogen
Straalden bij het zien van Piet.
Ja, dat was me eerst een kaerel.
Niemand, die zoo knallen kon,
Menschenmassa's joelden, juichten
Als Haar Pieterbaas begon;
En in Mientje's droomboudoirtje
Hing de wand van foto's vol
Dikwijls staarde Mien vóór 't slapen
Naar Piet's blonden krullenbol.
Ach, de Liefde is zoo heerlijk
Als je zoentjes wiss'len kan
Maar mooi-Mientje vroeg ten slotte:
.Wanneer komt daar trouwen van?
'k Vind die vrijerij heel aardig
Doch die duurt nu al drie jaar,
Pieterpoelie, wanneer breng je
Mij nu eind'lijk naar 't altaar?"
Pieterbaas, die zóó kon knallen,
Die voor niks op zij zou gaan,
Keek opeens met grrrroote oogen
Half ontdaan zijn Darling aan;
Toen sprak hij ,,M'n lieve Mina,
Je bent steeds mijn fijnste schat,
Maarwaar zullen we van trouwen,
'k Heb nog nooit een baas gehad!"
Voetbalsterren, voetbalspelers,
Meisjes met een voetbalvrind,
Luistert naar wat wijze woorden
Waar zich waarheid in bevindt;
Voetbal is een prachtig trapspel,
Doch DIT geldt voor eiken ster:
Eerst het werk en dan de vreugde
Anders breng je het niet ver!
PHIDA WOLFF Jr.