JEUOD VOETBALFLITSEN.
A J AX CLUBNIEUWS PAG. 101
Zondag, 2 Januari. Het oude jaar is uit, het nieuwe
ingeluid. Wat zal 1938 ons brengen? Inderdaad, wat
zal het ons brengen! Wij weten het niet en vermoedelijk
staan wij hierin niet alléén. Maar wat wij wel weten is
dat Junioren 1 ons op den eersten voetbal-Zondag van
1938 een minder aangename verrassing hebben voor
geschoteld.
De big-match tegen D.W.S. is n.l. in een gelijk spel
(3-3) geëindigd en hiermede is onze achterstand van
3 punten, 3 punten gebleven, hetgeen zoo goed als zeker
beteekent, dat het prolongeeren van ons kampioen
schap illusoir is geworden. Weliswaar is er tegen het
annuleeren van een door ons gemaakt doelpunt protest
aangeteekend, maar afgezien van het wel of niet winnen
van dit protest, de sportieve waarde van zoo n papieren
overwinning doet dit is onze persoonlijke meening
een eventueel kampioenschap een hoop van zijn waarde
verliezen. Kijk!... hadden wij dezen wedstrijd met flink
verschil gewonnen en waren onze tegenstanders van
heden in het verdere verloop der competitie nogmaals
gestruikeld, dan was er inderdaad reden geweest, om
bij een eventueel kampioenschap van onze jongens, hoog
van den toren te blazen. Nu o.i. nooit en te nimmer.
Vermoedelijk zullen er wel lieden zijn die onze meening
niet deelen en daarom D.W.S.-ers, hakt dezen
Gordiaanschen knoop door en ,,houd je taai"!
Over den wedstrijd men leze!
Geheel tegen de verwachting in, namen in het begin
van den strijd de D.W.S.-ers het spel in handen en
wisten na een kwartier de leiding te veroveren. Onze
jongens waren hierdoor echter in het geheel niet van hun
stuk gebracht en met man en macht werd getracht om
weer gelijk te komen. Na heel veel moeite gelukte het,
om door toedoen van Klaasen, den bal in het D.W.S.-net
te deponeeren, maar het doelpunt werd onbegrijpelijker
wijze door den scheisrechter niet toegekend en we waren
nog even ver. Dat wil zeggen, op dat moment5 minu
ten later waren wij echter nog verder van huis, want
D.W.S. had zoowaar kans gezien om Piet Keizer voor
de tweede maal te passeeren. Toen stonden onze jongens
als het ware voor een sisyphus-arbeid. Een 2—0 achter
stand, een zuiver doelpunt afgekeurd en een D.W.S.
tegenover zich, dat de overwinning rook. Factoren, die
nu niet bepaald van gunstigen invloed zijn op het moreel
van een voetbal-team.
Doch onze jongens en hier zetten wij even ons petje
af waren niet te deprimeeren, niet uit het veld te
slaan. Ook niet toen het noodlot hen opnieuw achter
haalde, in den vorm van een zeer zonderlinge penalty.
But that's another story en hierover straks. Het was
Ajax na lang ploeteren eindelijk gelukt door bemiddeling
van Kamlag een tegenpunt te scoren en met dit doelpunt
openden zich voor ons weder nieuwe perspectieven.
Energiek werden de zaken dan ook aangepakt en met
nieuwen moed werd getracht het verloren terrein terug
te winnen. Doch D.W.S. gaf geen krimp. Technisch
speelde Ajax misschien iets beter, in enthousiasme moes
ten onze jongens het tegen de D.W.S.-ers afleggen. De
Bl.-Zwarten beten vinnig van zich af en namen op het
keiharde veld risico's waarvoor de Ajacieden feestelijk
bedankten en wie zal hun dat kwalijk nemen! En
zoo liep de wedstrijd al aardig op zijn einde, toen plotse
ling de D.W.S.-ers hun voorsprong op 3—1 brachten.
Hun linksbuiten kreeg den bal te pakken en loste van
verren afstand een schot in de richting van 't Ajax-doel.
Geen sterveling was in de nabijheid, behalve Beumer.
Deze wilde den bal wegtrappen, doch door den harden
grond kreeg het leer effect en danste tegen zijn hand.
Iedereen was overtuigd, dat hier van opzet geen sprake
was, doch op het voetbalveld heeft de scheidsrechter
plein pouvoir". De ,,ref" gaf penalty en daar ging
onze laatste kans op het kampioenschap
Nog ca. 10 minuten speeltijd en een 31 achterstand.
Op papier was Ajax verloren maar onze jongens
wilden niet verliezen, wilden niet zooals men dat
noemt ,,in schoonheid ondergaan" (ofschoon wij per
soonlijk, met uitzondering van een zonsondergang, in
ondergaan heelemaal niets schoons zien).
Verwoed en misschien een tikje verbitterd door zoo
veel tegenslag kwamen onze jongens opzetten en zoo
waar gelukte het 5 min. vóór tijd aan Kraamwinkel om
onzen achterstand tot 3 2 te reduceeren. Nog 4 minuten
waren er te spelen, nog drie, nog twee en toen nam
Beumer voor die onverdiende penalty heerlijk revanche.
Hij kreeg den bal in zijn bezit, dreef er mee op in de
richting van het D.W.S.-doel en loste toen van verren
afstand zoo'n 100%-gloeienden-volle-kracht-kogel in
den uitersten hoek, dat het D.W.S.-net er van trilde.
Meteen was het feest afgeloopen en had Ajax op het
aller-uiterste-nippertje een gelijk spel uit het vuur ge
sleept. Of het verdiend was wis en waarachtig.
Vraagt men ons echter of Ajax de overwinning toe
kwam, dan moeten wij dit met een volmondig ,,Neen"!
beantwoorden, want daar was D.W.S. werkelijk te goed
voor en eerlijk gezegd, verdiende D.W.S. de overwin
ning eerder, dan onze ploeg. De D.W.S.-ers pasten zich
aan de zeer moeilijke omstandigheden een koude wind
en een keihard veld veel beter aan dan onze jongens
en hierin ligt volgens ons de oorzaak, dat deze wedstrijd
voor Ajax zoo teleurstellend is verloopen.
