DE BESTE
LAKVERF
DE AJAX-SANGERKNABEN.
ook
Huishoudelijk gebruik
N.V. Le RIPOLIN - AMSTERDAM
NEDERLANDSCHE STOOMVAART MAATSCHAPP/i
AMSTERDAM-C.
Geregelde Vracht- en Passagiersdienst
tusschen Nederland en Ned. 0. Indië.
MEYER Co's SCHEEPVAART MAATSCHAPPIJ N.V.
AJ AX CLUBNIEUWS PAG. 119
Leuke tijd, die ouwe tijd. Ik kan er somwijlen met
weemoed aan terugdenken. Niet, dat er in ons gezellig
voetbalwereldje tegenwoordig zoo weinig valt te be
leven, gussie nee, maar die tradities, ziet U! Tradities
zijn er tegenwoordig ook, zult U zeggen. Tot Uw
dienst. Traditioneel b.v. is thans, dat men, sedert de
oprichting van radio-centrales, a raison van twee
.heitjes" per week minstens eenmaal per jaar de Ajax-
marsch door den aether kan beluisteren. Traditie is op
den huidigen dag, dat bloemenzaken, eet- en zang
gelegenheden, gemeentebedrijven, die op punt van
springen" staan, middels een Ajax-kampioenschap,
jaarlijks de gelegenheid wordt geboden van een ge
vallen cent" een .eerbaren" zij het dan zwevenden
gulden te maken, maar zooiets bedoel ik niet. Waar
ik op doel, dat zijn die gezellige, oude tradities, zooiets
als ,,die meisjes, die je nooit vergeet". Tradities van
de vóóroorlogsjaren.
,,Pak maar in!" hoor ik de jongeren onder onze lezers
al zeggen. ,,Die Tino Kwijlappièra moet toch weten,
dat alle oude Italiaansche schoorsteenvegers in den
oorlog tegen Abbessinië gesneuveld zijn!"
Stil nou, Rood-witte veulens! Ook U zal, hetgeen
ik thans ga ophalen, interesseeren.
Daar had je, om maar wat te noemen, Paasch-
Zaterdag vóór den oorlog. Schoolwedstrijden? Ja,
schoolwedstrijden begonnen toen ook al daags te voren
onder auspiciën van Papa Bon. A propos, wat blijft
die nimmer grijzende (typisch, hè) sympathieke baas
toch jong! 'k Heb hem onlangs tweemaal kort achter
elkaar in den omtrek van het A.M.V.J.-gebouw gezien.
Wanneer men eenige keeren per jaar om dat gebouw
heen tippelt, zou dat misschien het middel zijn om 100
jaar te worden zonder dat je het zelf merkt? Als dat
waar is, dan neem ik een abonnement op Artis en loop
jaarlijks enkele malen een baantje om den, aldaar ge-
huisvesten, ooievaar. Kennis uit mijn kinderjaren!
Maar laat ik niet afdwalen. Vele ouderen onder U
zullen zich herinneren, dat het bij Ajax, door welks
shirt (let wel, shirt!) toen nog meerdere roode- en
witte strepen liepen, traditie was, dat op Paasch-
Zaterdag een friendly-game werd gespeeld tegen het
elftal van de Manchester University. Wedstrijden,
waarin de Ajaxkleuren werden hooggehouden door
Kammeyer, Karei van der Lee e.a. O ja, dat 's waar
ook. Voor dien Karei v. d. Lee had ik één en al be
wondering. Niet alleen om zijn zuivere, afgemeten,
straffe „poeiers", maar ook omdat ik hem een der
best-gekleede toenmalige voetballers vond.
Nou niet gaan denken, dat ik m'n betrekking van
rookverdrijver heb verruild met die van animeer-heer
van een onzer groote heerenmodehuizen! Pas de quoi,
v/aar gerookt wordt is het gezellig, zei mijn vriend Tyl,
wanneer hij zich lichtelijk te goed had gedaan aan
alcoholische versnaperingen. Maar ik had het over
dien keurig gekleeden voetbalvirtuoos, Karei van der
Lee. Nou, Karei dan, droeg steeds een shirt, waarvan
de kleuren nimmer verschoten waren. Licht-echt,
wasch-echt of indanthren geverfd bestond toen nog
niet. En toch zag zijn shirt er nooit uit als een afge
kloven, rose-roode lolly. Misschien had Karei óók een
huisgenoot, die even verzot op voetbal was als mijn
moeder. Volgens overlevering luidde toen het recept:
eerst een lauw „soppie" met een „scheutje" azijn,
daarna doorhalen in koud geen Vecht maar
zuiver duinwater. Excuseer, ik loop weer een dwars
straat te ver.
voor
Verkrijgbaar bij alle drogisten en verfhandelaren
li
ii
PRINS HENDRIKKADE 159-160
AGENTEN:
AMSTERDAM EN ROTTERDAM
