BRIEVEN UIT WASSENAAR mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm A J AX CLUBNIEUWS - PAG. 71 MARIUS KOOLHAAS jubileert De feestavond in Krasnapolsky op Donderdag 12 November 1936. FEESTVIEREN met duizend menschen is een massaprobleem. Ieder komt feestwaarts met zijn individueeele voorstelling van zaken en met zijn persoonlijke verwachtingen. Allen komen voor hun ple zier en daar heb je dan gelijk het probleem: het een ieder naar den zin te maken. Bij een avond als deze staat de feestcommissie voor schier onoplosbare tegenstellingen: het kiezen tusschen een uitvoerig amusementsprogramma met er tusschen door een speech je op het feestvarken., dan wel 'n einde loos huldigingsprogramma met een beetje pret als na- disch. De feestcommissie koos zeer terecht het eerste en moest helaas, bij gebrek aan tijd voor voldoende voor bereiding, den nog altijd gulden middenweg verzaken. Want er had waarlijk vanavond iets meer verteld kun nen worden uit het leven van Marius en Do, van dien langen weg van 25 jaren door de Ajax-gebeurtenissen heen. En er had wat minder gelevensliederd, buikge sproken en. geclownd kunnen worden. De avond zou dan meer een echte AJAX-avond geweest zijn, zooals op het programma beloofd was. Enfin, we apprecieeren vol komen den goeden wil van het klavertje-vier van Ege- manSchoevaartElzengaVunderink, dat in ieder geval een staaltje van hartelijk bedoeld werk heeft ge toond en daarvoor, ieder op zijn manier, onzen dank verdient. Marius had overigens, buiten dezen avond, de volle maat reeds geheel en al gekregen, want de belangstel ling, die de Ajax-leden onzen voorzitter in den vorm van cadeaux, bloemen, lekkernijen, enz., nog niet gespro ken van bergen telegrammen en brieven, gedichten en andere uitingen van respect, heeft aangedragen in deze Novemberdagen, is kort en goed overweldigend geweest, In de woning van Marius en Do vond ik deze tastbare en verlokkelijke bewijzen van vriendschap torenhoog op getast en het deed me goed te zien, hoe deze beide, in hun hart eenvoudige en eerlijke menschen, deze goede gaven ontvingen. Het feest in Kras was dan het besluit van al deze schoone dagen voor het echtpaar Koolhaas en een reeks van artisten deed zijn best om ons bezig te houden. De huldiging van Egeman viel wat onwennig tusschen al deze clowneries en buikstemmerijtjes en achter zijn prozaisch keukentafeltje stond Egeman voor 'n zware taak. De sfeer had volop rood en wit moeten zijn met veel dundoek en 'n toneel vol met Ajax-adspirantjes blommen enzoovoort. Maar het ging alles zoo gauw en voor we het wisten zaten we alweer voor Fantasio, die bij elkaar een. uur lang leuk voor ons deed. Het bal bracht vele momenten van sportief hollen in polka's en buigingen uit den tijd van Maria Stuart of daaromtrent. Het ochtendgloren lag reeds over de stad toen de laatste fuivelingen zich te bedde spoedden Het zilver is gepasseerd. Op naar het goud. VLOKKIE. Vijfentwintig jaren zijn dat al? Kinderen, waar blijft de tijd? Ik had dat stelletje oud jes, in feestviering bijeen, waarachtig eens graag be keken. Het moet verheffend geweest zijn, deze keur der veteranen-krukken om den zilveren jubileumskruik ver- eenigd te zien. Saluut(zou mijn thans onuitgespro ken tafelrede geklonken, hebben)saluut, edele ouderlingen in de gemeenschap des kantoorvoetbals, laat ons tezamen verheugd zijn en trotsch deze vijfentwintig jarige, die wij gemeenschappelijk gepleegd hebben, aan onze resp. hangbuikjes drukken. Geen mensch zou het in 1911 geloofd hebben, dat deze 25-jarige een blijver tje was, want edele tafelschuimers, gij allen, die ik thans met lichtelijk gekromde ruggen en uitgedroogde velle tjes over Uw glazen gebogen ziegij weet U te herinneren, dat onze rozige baby aanvankelijk met zure gezichten in haar luiertoestand aangekeken, werd En nu? Onze zonen (als we die hebben tenminste) zijn ons opgevolgd en wij, teruggrijpend in de duisternis van onze zielen, voelen ons de pioniers, de bodemleg gers, de grondvesters. Wij trotseerden kapotte brillen, ruzies met gades en ploerterijen, wij voetbalden, voet balden, voetbalden Doch ik zou moeten ophouden, want door vermoeienis overmand, zouden mijn geachte tafelridders, wier weer stand na 25 jaren niet meer zoo je dat is, wel reeds over en. in hunne glazen zijn ingedutSaluut, oude getrouwen, saluut en gaat voort. Op naar de gouden tooiselen van een vijftigjarig kantoorkrukkenvoetbal leve de oprichters, leve de bond, leve de A.K.V.B. D. K.

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1936 | | pagina 15